جبت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*متکبّرِ ضعیف‌العقل و [[خودپسند]] و کسی که نااندیشیده سخن می‌راند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۴۴.</ref>. | * متکبّرِ ضعیف‌العقل و [[خودپسند]] و کسی که نااندیشیده سخن می‌راند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۴۴.</ref>. | ||
*اصل آن "جابُه" که [[عبری]] است و در [[قرآن کریم]] از هر آنچه به جای [[خداوند]] پرستیده شود، به [[جبت]] تعبیر شده که شامل [[بت]]، کاهن و ساحر و نظیر آن می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۲.</ref>. | * اصل آن "جابُه" که [[عبری]] است و در [[قرآن کریم]] از هر آنچه به جای [[خداوند]] پرستیده شود، به [[جبت]] تعبیر شده که شامل [[بت]]، کاهن و ساحر و نظیر آن می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۲.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ}}<ref>«آیا به کسانی که بهره‌ای (اندک) از کتاب آسمانی داده شده است ننگریسته‌ای (که چگونه) به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند؟!» سوره نساء، آیه ۵۱.</ref>. | *{{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ}}<ref>«آیا به کسانی که بهره‌ای (اندک) از کتاب آسمانی داده شده است ننگریسته‌ای (که چگونه) به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند؟!» سوره نساء، آیه ۵۱.</ref>. | ||
* [[مفسران]] از قول [[ابن‌عباس]]، [[طاغوت]] را [[کعب بن اشرف]] و [[جبت]] را [[حیی بن اخطب]] (از [[یهودیان]] معاند با [[پیامبر]]{{صل}}) دانسته‌اند<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۶.</ref>. | * [[مفسران]] از قول [[ابن‌عباس]]، [[طاغوت]] را [[کعب بن اشرف]] و [[جبت]] را [[حیی بن اخطب]] (از [[یهودیان]] معاند با [[پیامبر]] {{صل}}) دانسته‌اند<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۶.</ref>. | ||
*به نظر می‌رسد، در [[قرآن کریم]] به [[رهبران]] [[کلیسا]] و کنیسه که برای خود میان [[خدا]] و [[مردم]] جایگاهی [[الهی]] قایل بودند و [[پیروان]] به دیده قدسی بدانان می‌نگریستند، [[جبت و طاغوت]] اطلاق شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۴-۲۰۵.</ref>. | * به نظر می‌رسد، در [[قرآن کریم]] به [[رهبران]] [[کلیسا]] و کنیسه که برای خود میان [[خدا]] و [[مردم]] جایگاهی [[الهی]] قایل بودند و [[پیروان]] به دیده قدسی بدانان می‌نگریستند، [[جبت و طاغوت]] اطلاق شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۴-۲۰۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جبت است. جبت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جبت در قرآن - جبت در حدیث - جبت در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- متکبّرِ ضعیف‌العقل و خودپسند و کسی که نااندیشیده سخن می‌راند[۱].
- اصل آن "جابُه" که عبری است و در قرآن کریم از هر آنچه به جای خداوند پرستیده شود، به جبت تعبیر شده که شامل بت، کاهن و ساحر و نظیر آن می‌شود[۲].
- ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ﴾[۳].
- مفسران از قول ابن‌عباس، طاغوت را کعب بن اشرف و جبت را حیی بن اخطب (از یهودیان معاند با پیامبر (ص)) دانسته‌اند[۴].
- به نظر می‌رسد، در قرآن کریم به رهبران کلیسا و کنیسه که برای خود میان خدا و مردم جایگاهی الهی قایل بودند و پیروان به دیده قدسی بدانان می‌نگریستند، جبت و طاغوت اطلاق شده است[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۴۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۲.
- ↑ «آیا به کسانی که بهره‌ای (اندک) از کتاب آسمانی داده شده است ننگریسته‌ای (که چگونه) به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند؟!» سوره نساء، آیه ۵۱.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۴-۲۰۵.