جمیل بن معمر جمحی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==آشنایی اجمالی== | == آشنایی اجمالی == | ||
وی فرزند [[معمر بن حبیب بن وهب بن حذافه جمحی]]، از تیره‌های [[قریش]] است. پدرش از کبار [[صحابه]]، و جمیل در کنار پدرش، از مردان حاضر در [[جنگ فجار]] در [[دوره جاهلی]] بود. [[مبرد|مُبَرَّد]] در کتاب «الکامل»، وی را [[صحابی]] و از [[دوستان]] نزدیک [[عمر بن خطاب]] می‌داند و می‌گوید: نسبتی با [[جمیل بن عبدالله بن معمر]]، شاعر مشهور عُذری و دلباخته «بُثَینَه» ندارد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۵.</ref>. او رازنگه‌دار نبود و براساس [[روایت]] [[عبدالله بن عمر]]، عمر بن خطاب پس از آنکه [[مسلمان]] شد، [[جمیل جمحی]] را از آن [[آگاه]] کرد و خواستار [[کتمان]] آن از قریش شد، ولی جمیل اندکی بعد بر [[مسجد]] صَرَخ برآمد و با صدای بلند اعلام داشت که [[عمر]] صابئی شده است و عمر با [[تکذیب]] گفتار جمیل، [[اسلام]] خود را آشکار کرد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۷۳ و ۳۷۴.</ref>. برخی<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۱۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۵۵.</ref> وی را همان ذوالقلبین مشهور در میان [[مردم]] [[مکه]] دانسته‌اند که [[آیه]] {{متن قرآن|مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ}}<ref>«خداوند در درون هیچ کس دو دل ننهاده است» سوره احزاب، آیه ۴.</ref>؛ درباره وی نازل شده است. | وی فرزند [[معمر بن حبیب بن وهب بن حذافه جمحی]]، از تیره‌های [[قریش]] است. پدرش از کبار [[صحابه]]، و جمیل در کنار پدرش، از مردان حاضر در [[جنگ فجار]] در [[دوره جاهلی]] بود. [[مبرد|مُبَرَّد]] در کتاب «الکامل»، وی را [[صحابی]] و از [[دوستان]] نزدیک [[عمر بن خطاب]] می‌داند و می‌گوید: نسبتی با [[جمیل بن عبدالله بن معمر]]، شاعر مشهور عُذری و دلباخته «بُثَینَه» ندارد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۵.</ref>. او رازنگه‌دار نبود و براساس [[روایت]] [[عبدالله بن عمر]]، عمر بن خطاب پس از آنکه [[مسلمان]] شد، [[جمیل جمحی]] را از آن [[آگاه]] کرد و خواستار [[کتمان]] آن از قریش شد، ولی جمیل اندکی بعد بر [[مسجد]] صَرَخ برآمد و با صدای بلند اعلام داشت که [[عمر]] صابئی شده است و عمر با [[تکذیب]] گفتار جمیل، [[اسلام]] خود را آشکار کرد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۷۳ و ۳۷۴.</ref>. برخی<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۱۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۵۵.</ref> وی را همان ذوالقلبین مشهور در میان [[مردم]] [[مکه]] دانسته‌اند که [[آیه]] {{متن قرآن|مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ}}<ref>«خداوند در درون هیچ کس دو دل ننهاده است» سوره احزاب، آیه ۴.</ref>؛ درباره وی نازل شده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۳
آشنایی اجمالی
وی فرزند معمر بن حبیب بن وهب بن حذافه جمحی، از تیره‌های قریش است. پدرش از کبار صحابه، و جمیل در کنار پدرش، از مردان حاضر در جنگ فجار در دوره جاهلی بود. مُبَرَّد در کتاب «الکامل»، وی را صحابی و از دوستان نزدیک عمر بن خطاب می‌داند و می‌گوید: نسبتی با جمیل بن عبدالله بن معمر، شاعر مشهور عُذری و دلباخته «بُثَینَه» ندارد[۱]. او رازنگه‌دار نبود و براساس روایت عبدالله بن عمر، عمر بن خطاب پس از آنکه مسلمان شد، جمیل جمحی را از آن آگاه کرد و خواستار کتمان آن از قریش شد، ولی جمیل اندکی بعد بر مسجد صَرَخ برآمد و با صدای بلند اعلام داشت که عمر صابئی شده است و عمر با تکذیب گفتار جمیل، اسلام خود را آشکار کرد[۲]. برخی[۳] وی را همان ذوالقلبین مشهور در میان مردم مکه دانسته‌اند که آیه ﴿مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ﴾[۴]؛ درباره وی نازل شده است.
جمیل، سالمندی بود که در فتح مکه مسلمان شد، در نبرد حنین حضور یافت و زُهیر بن عجوه هذلی را کشت و ابوخراش در رثای وی شعری سرود[۵]. همو در فتح مصر شرکت کرد و نزدیک به یکصد سال داشت که در دوره عمر درگذشت و عمر در مرگ وی به شدت محزون بود و عبدالرحمان بن عوف در خلوت خود شعر ذیل را مانند دیگر مردم زمزمه می‌کردن و
| وكيف ثوائي بالمدينة بعد ما | قضى وطراً جميل بن معمر |
این شعر را به اشتباه به عمر نسبت داده‌اند. از جمیل و برادرش سفیان نسلی باقی نماند [۶].[۷]
جستارهای وابسته
- معمر بن حبیب بن وهب بن حذافه جمحی (پدر)
- سفیان بن معمر جمحی (برادر)
- قریش (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۷۳ و ۳۷۴.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۱۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۵۵.
- ↑ «خداوند در درون هیچ کس دو دل ننهاده است» سوره احزاب، آیه ۴.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۴۹ و ۱۵۰.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۱۶.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «جمیل بن معمر جمحی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۶۱۵.