خوش‌گمانی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

== روایات مرتبط ==

# [[امام رضا]] {{ع}} فرمودند: "ظنّ خود را در [[حقّ]] [[حضرت حق]] [[نیکو]] گردان، چراکه او می‌فرماید: من با ظنّ و [[گمان]] [[بنده]] مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ [[نیکو]] برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" <ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا {{ع}}: أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶. </ref>؛

# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری [[امید]] نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛

# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]] {{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ {{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ {{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛

# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref>.