دشواری انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

== جنبه‌های [[انتظار]] ==

* [[انتظار]] دو جنبه دارد: رسیدن به [[هدف]] و در راه بودن. این دو جهت [[انتظار]] برای همه چیز وجود دارد و تنها مربوط به امر [[فرج امام زمان]] نیست<ref>ر. ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]] ص ۳۲۲؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۹۶.</ref>. کسی که [[منتظر]] رسیدن به درجۀ پزشکی یا مهندسی است، سخت درس می‌خواند. خودِ درس [[خواندن]]، که همان در راه بودن و مقدمات و زمینه را فراهم کردن است سخت است. باید شب‌ها بیدار ماند و درس خواند، همۀ اینها سخت است، اما چون برای رسیدن به درجات بالای [[علمی]] است، همین [[سختی]] برای [[انسان]]، زیبا و لذت‌بخش است<ref>ر. ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]] ص ۳۲۲؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۹۶.</ref>. پس به طریقۀ اولی [[صبر]] در امر [[فرج]] [[امام]] عصرکه بالاترین مراتب انسانی است و باید در آن [[منتظران واقعی]] [[زمینۀ ظهور]] را فراهم کنند و همچنین [[ترک گناه]] و انجام [[واجبات]] را انجام بدهند سخت تر است؛ اما با توجه به [[هدف]] بالا و اجر و [[ثواب]] بسیار زیاد آن، کاری زیبا و لذت‌بخش است<ref>ر. ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]] ص ۳۲۲؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۹۶.</ref>.  

== سختی‌های [[دوران غیبت]] ==

* برخی از سختی‌های [[دوران غیبت]] برای [[منتظران]] امر [[فرج]] عبارت است از<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>:  

# '''داشتن [[تقوا]]'''<ref>ر. ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۱.</ref>: فرد [[منتظر]] باید یک [[متدین]] با [[تقوا]] و با [[عدالت]] باشد باشد<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>، چنانکه در [[روایات]] به این [[خصلت]] [[منتظران]] اشاره شده است<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>. پیرو واقعی و [[صدیق]] [[حضرت ولی عصر]] کسی است که [[رفتار]] و [[مکتب]] آن جناب را الگوی عملی خود قرار دهد. چرا که [[قیام]] [[حضرت]] و تمامی زحمات [[جان]] فرسای ایشان و همۀ [[مجاهدت‌ها]] و رشادت‌ها و شهادت‌های [[پدران]] بزرگوار وی در راه [[تربیت نفوس]] و پرورش [[دینداران]] واقعی بوده است. طبعاً [[انصار]] و [[یاران]] [[حضرت]] که در این مهم وی را مدد می‌‌کنند، با [[رهبر]] خود هم سنخی روحی و [[رفتاری]] خواهند داشت. [[منتظران]] گوش به فرمانِ وی که در رکابش حاضر می‌شوند، عاملانِ به [[فرمان الهی]] {{متن قرآن|اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند چنان که سزاوار پروا از اوست پروا کنید». سوره آل عمران، آیه ۱۰۲.</ref> هستند<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>. [[رسول اکرم]] {{صل}} در [[تجلیل]] از [[مقام]] شامخ [[منتظران]] [[آخر الزمان]] خطاب به [[صحابه]] فرمود: «شما [[اصحاب]] من هستید، لکن [[برادران]] من مردمی هستند که در [[آخرالزمان]] می‌آیند. آنگاه در [[مقام]] توصیف اوج [[مجاهدت]] و تدین ایشان می‌فرماید: «هر یک از ایشان بیشتر از کسی که درخت خار را با دست خالی در شب تاریک پوست می‌‌کند و یا نگاهداری آتش سوزان چوب درخت تاغ در کف دست صبر و در دینداری خود استقامت و پایداری می‌‌کنند. به راستی که آنان چراغ‌های هدایت در شب‌های ظلمانی هستند»<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴: {{متن حدیث|"لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَی دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَی جَمْرِ الْغَضَا أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَی"}}</ref>.<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>.

# '''[[دین‌شناسی]] بنیادین'''<ref>ر. ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۱.</ref>: فرد [[منتظر]] باید [[فهم]] و تلقی صحیحی از [[دین]] داشته باشد؛ مطالعۀ [[تاریخ]] [[ادیان]] بیانگر این واقعیت است که [[ادیان]] بر اثر عوامل مختلف و با گذشت زمان‌های متمادی، آرام آرام از [[خلوص]] نخستین خود فاصله می‌گیرند و خطوط اصلی و فرعی آنها هر یک به نوعی با حذف و اضافه، تشدید و تضعیف، تبدیل و تغییر، [[تأویل]] و [[تفسیر]] و... دچار [[تحریف]] (یعنی [[انحراف]] از اصل) می‌شوند<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>.  

# ''' [[لزوم]] [[اصلاح‌طلبی]] و [[ظلم‌ستیزی]] و [[عدالتخواهی]]'''<ref>ر. ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۱.</ref>: فرد [[منتظر]] باید به سهم خود، در راه [[اصلاح جامعه]] و استقرار [[عدالت]] و [[رفع ظلم]] بکوشد. در [[شریعت]] [[مقدس]] [[اسلام]]، تأکیدهای فراوانی مبنی بر [[لزوم]] [[مبارزه]] با هرگونه [[فساد]] [[اخلاقی]]، [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] وارد شده است. [[شارع مقدس]] این حساسیت حکیمانه را در قالب اصلی به نام "[[امر به معروف و نهی از منکر]]" ابراز کرده است. [[امر به معروف و نهی از منکر]] از دیدگاه [[فقه اسلامی]] [[وظیفه شرعی]] و همگانی است. نتیجه مستقیم انجام این فریضه "[[اصلاح]]" و مجری آن "مُصلح" نامیده می‌شود. چنانکه در [[قرآن کریم]] [[برترین]] قوم‌ها را کسانی می‌‌دانند که این فریضه را به خوبی انجام می‌‌دهند{{متن قرآن|كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ}}<ref>«شما بهترین گروهی بوده‌اید که (به عنوان سرمشق) برای مردم پدیدار شده‌اید؛ به کار پسندیده فرمان می‌دهید و از (کار) ناپسند باز می‌دارید.» سوره آل عمران، آیه ۱۱۰.</ref><ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref> همچنین [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود<ref>الترغیب و الترهیب، منذری شامی، ج ۳، ص ۲۳۳: {{متن حدیث|"یا أیها الناس! إنّ اللّهَ یقولُ لکم: مُروا بالمعروف وانْهَوا عَن المُنکَرِ، قبلَ أنْ تَدعُوا فلا اُجیبَ لکم وتَسألونی فلا اُعطیکم وتَستَنْصِرُونی فلا أنصُرَکم"}}</ref>: «ای مردم خداوند می‌فرماید: امر به معروف و نهی از منکر کنید پیش از آن که مرا بخوانید و به شما پاسخ ندهم و از من درخواست کنید، شما را محروم سازم و از من یاری‌طلبید، شما را یاری نکنم.»<ref>ر. ک: [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۷۹-۹۰.</ref>

== نتیجه‌گیری ==

* نتیجه اینکه کسی که [[منتظر ظهور]] [[حضرت]] است باید از گردنه‌های سخت عبور کند، اما این [[سختی]] به [[علت]] [[هدف]] عظیمی که دارد شرینی و حلاوت خاص برای [[منتظران]] دارد.

== پرسش مستقیم ==