زید بن وهب جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[زید بن وهب جهنی در علوم قرآنی]] - [[زید بن وهب جهنی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]]{{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی{{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]]{{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال ۹۶ هـ درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.</ref> در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] است.<ref> الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> کتاب خطب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> | [[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]] {{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]] {{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی {{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]] {{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال ۹۶ هـ درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.</ref> در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] است.<ref> الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> کتاب خطب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> | ||
.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref> | .<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۶
زید بن وهب جهنی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: زید بن وهب جهنی در علوم قرآنی - زید بن وهب جهنی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی دوران جاهلیت را درک کرد.[۱] در زمان حیات پیامبر (ص) اسلام آورد، ولی حضرت را درک نکرد.[۲] او ساکن کوفه بود[۳] و از خواص[۴] یاران علی (ع)و فرزندانش بود[۵] و از آن حضرت حدیث آموخت،[۶] چنان که قرآن را نزد ابن مسعود فراگرفت.[۷] زید بن وهب همچنین از ابوذر غفاری، ابن مسعود و جمعی دیگر روایت نقل کرده است[۸] راویانی چون اعمش، حکم بن عیینه، سلمة بن کهیل،[۹] و ابو منصور جهنی[۱۰] و نیز صاحبان صحاح سته از طرق متعدد[۱۱] از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان تابعان[۱۲] و از محدثان ثقه بود و روایات زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به شام داشت.[۱۳] در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی (ع)در جنگ صفین و نهروان در رکاب آن حضرت بود.[۱۴] همراهی و گفت وگوی زید با امام حسن مجتبی (ع) در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل بیت (ع)دارد.[۱۵] در سال ۹۶ هـ درگذشت.[۱۶] در تاریخ وفات او اختلاف است.[۱۷] کتاب خطب امیرالمؤمنین (ع) اثر اوست[۱۸] .[۱۹]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.
- ↑ الاصابه ۳/۴۶.
- ↑ رجال ابن داود ۱۶۴.
- ↑ اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.
- ↑ الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.
- ↑ الاصابه ۳/۴۷.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۷۲.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.
- ↑ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
- ↑ الاحتجاج ۲/۱۰.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.
- ↑ الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۷۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.