سراء در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
انبساط، [[خلوص]] [[باطن]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۶.</ref>، وسعت و [[راحتی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.</ref> در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای [[اخفاء]] چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۷.</ref>، [[کتمان]]، پنهان و مخفی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>، در مقابل "اعلان و علانیه"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.</ref> و [[سرّاء]] در مقابل [[ضرّاء]]. | انبساط، [[خلوص]] [[باطن]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۶.</ref>، وسعت و [[راحتی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.</ref> در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای [[اخفاء]] چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۷.</ref>، [[کتمان]]، پنهان و مخفی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>، در مقابل "اعلان و علانیه"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.</ref> و [[سرّاء]] در مقابل [[ضرّاء]]. | ||
{{متن قرآن|وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی | {{متن قرآن|وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>. | ||
بنا بر [[آیات قرآن کریم]]، [[سنت الهی]] بر وجود [[سرّاء]] یا [[ضرّاء]] در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و [[سختی]] برای هر [[انسانی]] در [[طول عمر]] رخ می‌دهد و [[عادت]] دوران است که دست به دست می‌شود و در [[امت‌های پیشین]] نیز همین‌گونه بوده است. این [[سنت]] [[امتحان الهی]] است که [[انسان‌ها]] از آن غافل‌اند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.</ref>. | بنا بر [[آیات قرآن کریم]]، [[سنت الهی]] بر وجود [[سرّاء]] یا [[ضرّاء]] در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و [[سختی]] برای هر [[انسانی]] در [[طول عمر]] رخ می‌دهد و [[عادت]] دوران است که دست به دست می‌شود و در [[امت‌های پیشین]] نیز همین‌گونه بوده است. این [[سنت]] [[امتحان الهی]] است که [[انسان‌ها]] از آن غافل‌اند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.</ref>. | ||
بسیاری از تحولات و تغییرات [[اجتماعی]] در [[تاریخ]] [[بشر]] بر اثر این [[سنت الهی]] به وقوع پیوسته که دست به‌دست شدن و تداول [[سختی]] و آسانی در [[جوامع]] مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح [[آدمیان]] از این تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]]، عدم [[درک]] این جریان [[سنت الهی]] در اعصار و قرون مختلف است: {{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی | بسیاری از تحولات و تغییرات [[اجتماعی]] در [[تاریخ]] [[بشر]] بر اثر این [[سنت الهی]] به وقوع پیوسته که دست به‌دست شدن و تداول [[سختی]] و آسانی در [[جوامع]] مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح [[آدمیان]] از این تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]]، عدم [[درک]] این جریان [[سنت الهی]] در اعصار و قرون مختلف است: {{متن قرآن|فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۳۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سراء است. سراء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سراء در قرآن - سراء در حدیث - سراء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
انبساط، خلوص باطن[۱]، وسعت و راحتی[۲] در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای اخفاء چیزی[۳]، کتمان، پنهان و مخفی[۴]، در مقابل "اعلان و علانیه"[۵] و سرّاء در مقابل ضرّاء.
وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ
[۶].
بنا بر آیات قرآن کریم، سنت الهی بر وجود سرّاء یا ضرّاء در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و سختی برای هر انسانی در طول عمر رخ می‌دهد و عادت دوران است که دست به دست می‌شود و در امت‌های پیشین نیز همین‌گونه بوده است. این سنت امتحان الهی است که انسان‌ها از آن غافل‌اند [۷].
بسیاری از تحولات و تغییرات اجتماعی در تاریخ بشر بر اثر این سنت الهی به وقوع پیوسته که دست به‌دست شدن و تداول سختی و آسانی در جوامع مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح آدمیان از این تحولات سیاسی و اجتماعی، عدم درک این جریان سنت الهی در اعصار و قرون مختلف است: فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۶.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۷.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۳-۱۰۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.
- ↑ «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.
- ↑ «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۶.