شرطة الخمیس در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = شرطة الخمیس
| موضوع مرتبط = شرطة الخمیس
| عنوان مدخل  = [[شرطة الخمیس]]
| عنوان مدخل  = [[شرطة الخمیس]]
| مداخل مرتبط = [[شرطة الخمیس در حدیث]] - [[شرطة الخمیس در نهج البلاغه]] - [[شرطة الخمیس در تاریخ اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[شرطة الخمیس در حدیث]] - [[شرطة الخمیس در نهج البلاغه]] - [[شرطة الخمیس در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = شرطة الخمیس (پرسش)
| پرسش مرتبط  = شرطة الخمیس (پرسش)
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[شرطة الخمیس]]، در مفهوم [[سپاه]] ویژه، برای نخستین بار در [[سپاه امام علی]]{{ع}} شکل گرفت و مراد از آن بنا بر [[نقل]] [[اصبغ بن نباته]]، یکی از اعضای [[شرطة الخمیس]]، گروهی خاص از [[یاران امام علی]]{{ع}} بودند که با ایشان [[پیمان]] بستند تا پای [[جان]] در راه [[امام]] [[جان‌فشانی]] کنند و [[امام]] نیز در مقابل، [[پیروزی]] و [[سعادت]] را برای آنها ضمانت کند. [[شأن]] صدور عنوان [[شرطة الخمیس]] از این جهت بود که آنها گرچه عده قلیلی بودند و همواره به عنوان [[مقدمه]] [[سپاه امام]] در [[جنگ‌ها]] شرکت می‌کردند، اما پنج رکن تشکیلاتی [[سپاه]]، یعنی [[مقدمه]]، [[مؤخره]]، [[میمنه]]، [[میسره]] و [[قلب]] [[سپاه]]، در درون [[نظام]] جنگی آنها پیش‌بینی شده بود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 492- 493.</ref>.
* [[شرطة الخمیس]]، در مفهوم [[سپاه]] ویژه، برای نخستین بار در [[سپاه امام علی]] {{ع}} شکل گرفت و مراد از آن بنا بر [[نقل]] [[اصبغ بن نباته]]، یکی از اعضای [[شرطة الخمیس]]، گروهی خاص از [[یاران امام علی]] {{ع}} بودند که با ایشان [[پیمان]] بستند تا پای [[جان]] در راه [[امام]] [[جان‌فشانی]] کنند و [[امام]] نیز در مقابل، [[پیروزی]] و [[سعادت]] را برای آنها ضمانت کند. [[شأن]] صدور عنوان [[شرطة الخمیس]] از این جهت بود که آنها گرچه عده قلیلی بودند و همواره به عنوان [[مقدمه]] [[سپاه امام]] در [[جنگ‌ها]] شرکت می‌کردند، اما پنج رکن تشکیلاتی [[سپاه]]، یعنی [[مقدمه]]، [[مؤخره]]، [[میمنه]]، [[میسره]] و [[قلب]] [[سپاه]]، در درون [[نظام]] جنگی آنها پیش‌بینی شده بود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 492- 493.</ref>.
* [[شرطة الخمیس]] دارای ویژگی‌هایی بودند، از جمله:
* [[شرطة الخمیس]] دارای ویژگی‌هایی بودند، از جمله:
#همیشه مسلح، آماده و همراه [[امام]] بودند؛
# همیشه مسلح، آماده و همراه [[امام]] بودند؛
#در [[جنگ‌ها]] پیشرو [[سپاه]] بودند؛
# در [[جنگ‌ها]] پیشرو [[سپاه]] بودند؛
#همیشه گوش به [[فرمان]] و آماده بودند و در اجرای [[فرمان]] [[امام]]{{ع}}، چون و چرا و تعلل نمی‌کردند؛
# همیشه گوش به [[فرمان]] و آماده بودند و در اجرای [[فرمان]] [[امام]] {{ع}}، چون و چرا و تعلل نمی‌کردند؛
#با آن [[حضرت]] بر [[مرگ]] خود [[بیعت]] کرده بودند (یا [[پیروزی]] یا [[مرگ]])؛
# با آن [[حضرت]] بر [[مرگ]] خود [[بیعت]] کرده بودند (یا [[پیروزی]] یا [[مرگ]])؛
#مردانی [[وارسته]]، [[فرهیخته]] و با [[تقوا]] بودند؛
# مردانی [[وارسته]]، [[فرهیخته]] و با [[تقوا]] بودند؛
#از [[قبایل]] مختلف بودند؛
# از [[قبایل]] مختلف بودند؛
#در غیر زمان [[جنگ]] نیز آماده و همراه [[امام]] بودند و مأموریت‌های مهم و ویژه‌ای (چون [[اجرای حدود]]) بر عهده آنان بود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 493.</ref>.
# در غیر زمان [[جنگ]] نیز آماده و همراه [[امام]] بودند و مأموریت‌های مهم و ویژه‌ای (چون [[اجرای حدود]]) بر عهده آنان بود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 493.</ref>.
*این گروه بر [[مرگ]] با [[امام علی]]{{ع}} [[بیعت]] کرده بودند. [[اصبغ بن نباته]] می‌گوید: "ما در [[صفین]] با [[حضرت علی]]{{ع}} [[بیعت]] کردیم، تا آن‌که ۹۹ نفر [[بیعت]] کردند، آن‌گاه [[حضرت]] فرمود: "کجاست صدمین نفر؟ [[پیامبر خدا]] خبرم داد که در چنین روزی، صد مرد با من [[بیعت]] خواهند کرد." در این هنگام مردی [[پشمینه‌پوش]] آمد و با [[امام]] [[بیعت]] کرد. [[امام]] فرمود: "چرا با من [[بیعت]] می‌کنی؟" گفت: "بر این که جانم را فدایت کنم." فرمود: "کیستی؟" گفت: "[[اویس قرنی]]". برخی از افراد [[شرطة الخمیس]] عبارت‌اند از: [[عمار یاسر]]، [[سهل بن حنیف]]، [[عثمان بن حنیف]]، [[میثم تمار]]، [[حبیب بن مظاهر اسدی]]، [[محمد بن ابی بکر]]، [[مالک اشتر]]، [[حارث بن عبدالله همدانی]]، [[سلیم بن قیس هلالی]]، [[عبیدالله بن ابی رافع]]، [[اویس قرنی]]، [[کمیل بن زیاد نخعی]]، [[اصبغ بن نباته]]، [[قیس بن سعد انصاری]]، [[شریح بن هانی مذحجی]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 493.</ref>.
* این گروه بر [[مرگ]] با [[امام علی]] {{ع}} [[بیعت]] کرده بودند. [[اصبغ بن نباته]] می‌گوید: "ما در [[صفین]] با [[حضرت علی]] {{ع}} [[بیعت]] کردیم، تا آن‌که ۹۹ نفر [[بیعت]] کردند، آن‌گاه [[حضرت]] فرمود: "کجاست صدمین نفر؟ [[پیامبر خدا]] خبرم داد که در چنین روزی، صد مرد با من [[بیعت]] خواهند کرد." در این هنگام مردی [[پشمینه‌پوش]] آمد و با [[امام]] [[بیعت]] کرد. [[امام]] فرمود: "چرا با من [[بیعت]] می‌کنی؟" گفت: "بر این که جانم را فدایت کنم." فرمود: "کیستی؟" گفت: "[[اویس قرنی]]". برخی از افراد [[شرطة الخمیس]] عبارت‌اند از: [[عمار یاسر]]، [[سهل بن حنیف]]، [[عثمان بن حنیف]]، [[میثم تمار]]، [[حبیب بن مظاهر اسدی]]، [[محمد بن ابی بکر]]، [[مالک اشتر]]، [[حارث بن عبدالله همدانی]]، [[سلیم بن قیس هلالی]]، [[عبیدالله بن ابی رافع]]، [[اویس قرنی]]، [[کمیل بن زیاد نخعی]]، [[اصبغ بن نباته]]، [[قیس بن سعد انصاری]]، [[شریح بن هانی مذحجی]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 493.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷

مقدمه

  1. همیشه مسلح، آماده و همراه امام بودند؛
  2. در جنگ‌ها پیشرو سپاه بودند؛
  3. همیشه گوش به فرمان و آماده بودند و در اجرای فرمان امام (ع)، چون و چرا و تعلل نمی‌کردند؛
  4. با آن حضرت بر مرگ خود بیعت کرده بودند (یا پیروزی یا مرگ
  5. مردانی وارسته، فرهیخته و با تقوا بودند؛
  6. از قبایل مختلف بودند؛
  7. در غیر زمان جنگ نیز آماده و همراه امام بودند و مأموریت‌های مهم و ویژه‌ای (چون اجرای حدود) بر عهده آنان بود[۲].

منابع

پانویس