فریق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[فریق در قرآن]] - [[فریق در حدیث]] - [[فریق در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = فریق (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[فریق در قرآن]] - [[فریق در حدیث]] - [[فریق در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = فریق (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[جماعت]] متفرق از دیگر جماعت‌ها<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.</ref>، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة،ج ۴، ص‌۴۹۳.</ref>، در مقابل "جمع"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۹، ص‌۷۰.</ref>. [[فرقه]] به معنای طایفه‌ای از [[مردم]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.</ref>، جماعت متفرّد از مردم<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.</ref>. [[فریق]] شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.</ref>.
[[جماعت]] متفرق از دیگر جماعت‌ها<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.</ref>، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج ۴، ص‌۴۹۳.</ref>، در مقابل "جمع"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۹، ص‌۷۰.</ref>. [[فرقه]] به معنای طایفه‌ای از [[مردم]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.</ref>، جماعت متفرّد از مردم<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.</ref>. [[فریق]] شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.</ref>.


{{متن قرآن|فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ}}<ref>«دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است.» سوره اعراف، آیه ۳۰.</ref>.
{{متن قرآن|فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ}}<ref>«دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است.» سوره اعراف، آیه ۳۰.</ref>.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳

مقدمه

جماعت متفرق از دیگر جماعت‌ها[۱]، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز[۲]، در مقابل "جمع"[۳]. فرقه به معنای طایفه‌ای از مردم[۴]، جماعت متفرّد از مردم[۵]. فریق شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است[۶].

﴿فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ[۷].

از اصطلاحاتی که در قرآن کریم به گروه و جمعیت‌ها اشاره دارند، فرقه و فریق هستند که در آنها مفهوم تفریق و افتراق از جمع اعتبار شده است و بار ارزشی آن بر اساس متعلق آن تعیین می‌گردد، بر خلاف واژه جماعت که در مفهوم آن اجتماع لحاظ شده است[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج ۴، ص‌۴۹۳.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۹، ص‌۷۰.
  4. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.
  6. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.
  7. «دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است.» سوره اعراف، آیه ۳۰.
  8. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۳.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۲-۴۴۳.