محمد جواد خراسانی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
[[پرونده:151949.jpg||بندانگشتی|right|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]] | [[پرونده:151949.jpg||بندانگشتی|right|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]] | ||
آیتالله [[محمد جواد خراسانی]] (متولد ۱۳۳۱ ق، مشهد)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: | آیتالله [[محمد جواد خراسانی]] (متولد ۱۳۳۱ ق، مشهد)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[ضیاءالدین عراقی]]، [[میرزا آقا اصطهباناتی]]، [[سید محمد بروجنی اصفهانی]] و [[سید محمود حسینی شاهرودی]] به اتمام رساند. کار تبلیغی فرهنگی و تبلیغات گسترده علیه حزب توده از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی، چندین جلد کتاب به رشته تحریر در آورد. ''«کشف الآیات»''، ''«[[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]] {{ع}}»''، ''«[[هدایة الأمة الی معارف الائمة (کتاب)|هدایة الأمة الی معارف الائمة]]»''، ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]] {{ع}}»''، ''«[[آهی سوزان برای منتظران امام زمان (کتاب)|آهی سوزان برای منتظران امام زمان]] {{ع}}»''، ''«[[الامامة عند الشیعة الامامیة (کتاب)|الامامة عند الشیعة الامامیة]]»''، ''«[[بینه رحمت (کتاب)|بینه رحمت]]»'' و ''«[[علائم دوره آخرالزمان (کتاب)|علائم دوره آخرالزمان]]»'' برخی از این آثار است.<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/62059 پایگاه اطلاعرسانی حوزه]</ref> | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۵
آیتالله محمد جواد خراسانی (متولد ۱۳۳۱ ق، مشهد)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، میرزا آقا اصطهباناتی، سید محمد بروجنی اصفهانی و سید محمود حسینی شاهرودی به اتمام رساند. کار تبلیغی فرهنگی و تبلیغات گسترده علیه حزب توده از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی، چندین جلد کتاب به رشته تحریر در آورد. «کشف الآیات»، «مقتل الحسین (ع)»، «هدایة الأمة الی معارف الائمة»، «مهدی منتظر (ع)»، «آهی سوزان برای منتظران امام زمان (ع)»، «الامامة عند الشیعة الامامیة»، «بینه رحمت» و «علائم دوره آخرالزمان» برخی از این آثار است.[۱]