مسجد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از دغدغههای اساسی [[پیامبر]]{{صل}} پس از [[هجرت]]، تأسیس [[مسجد]] به عنوان محلی برای انجام مسایل [[عبادی]] و [[سیاسی]] [[مسلمانان]] بوده است<ref>سیره ابن هشام، ج۲، ص۱۱۵.</ref>. مسجد، به عنوان خانۀ عمومی [[مسلمین]]، نقش بسیار ارزندهای در ایجاد [[اتحاد]] و پیوند آنان داشته است. مسجد، محل [[رهبری]] [[حاکم مسلمین]]، [[اقامه نماز]] [[جماعت]] و [[جمعه]] و دیدارهای افراد با رهبری [[جامعه]] بوده و در آغاز، "[[دارالحکومة]]"، "مصلّی"، "مدرسه" و مکانی برای حل و فصل تمامی امور مسلمانان محسوب میگردید؛ حتی نخستین [[زندان]] نیز در گوشهای از مسجد شکل گرفته بود<ref>دراسات فی ولایة الفقیه، ج۲، ص۴۳۴.</ref>. اولین مسجد در [[اسلام]] "[[مسجد قبا]]" است که پیامبر{{صل}} آن را در محلی به همین نام، در [[مدینه]] تأسیس نمود<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۷.</ref>. | از دغدغههای اساسی [[پیامبر]] {{صل}} پس از [[هجرت]]، تأسیس [[مسجد]] به عنوان محلی برای انجام مسایل [[عبادی]] و [[سیاسی]] [[مسلمانان]] بوده است<ref>سیره ابن هشام، ج۲، ص۱۱۵.</ref>. مسجد، به عنوان خانۀ عمومی [[مسلمین]]، نقش بسیار ارزندهای در ایجاد [[اتحاد]] و پیوند آنان داشته است. مسجد، محل [[رهبری]] [[حاکم مسلمین]]، [[اقامه نماز]] [[جماعت]] و [[جمعه]] و دیدارهای افراد با رهبری [[جامعه]] بوده و در آغاز، "[[دارالحکومة]]"، "مصلّی"، "مدرسه" و مکانی برای حل و فصل تمامی امور مسلمانان محسوب میگردید؛ حتی نخستین [[زندان]] نیز در گوشهای از مسجد شکل گرفته بود<ref>دراسات فی ولایة الفقیه، ج۲، ص۴۳۴.</ref>. اولین مسجد در [[اسلام]] "[[مسجد قبا]]" است که پیامبر {{صل}} آن را در محلی به همین نام، در [[مدینه]] تأسیس نمود<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۷.</ref>. | ||
==مسجد در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم== | == مسجد در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم == | ||
سجدهگاه<ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۰۴.</ref>، عبادتگاه و نمازخانه<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۷.</ref>. | سجدهگاه<ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۰۴.</ref>، عبادتگاه و نمازخانه<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۷.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ}}<ref>«در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.</ref>. | {{متن قرآن|وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ}}<ref>«در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.</ref>. | ||
[[مسجد]] نخستین پایگاه [[مسلمانان]] در [[صدر اسلام]] بود. نخستین [[اقدام]] [[پیامبر]]{{صل}} پس از [[هجرت]]، ساختن "[[مسجد قبا]]" در نزدیکی [[مدینه]] بود. [[خداوند]] درباره [[فضیلت]] این مسجد میفرماید: {{متن قرآن|لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ}}<ref>«بیگمان مسجدی که از روز نخست بنیان آن را بر پرهیزگاری نهادهاند سزاوارتر است که در آن حاضر گردی» سوره توبه، آیه ۱۰۸.</ref>. دومین مسجد [[مسجد النبی]]{{صل}} بود که در مدینه، مرکز [[حکومت اسلامی]] پیامبر{{صل}} ساخته شد. شوراها، جلسات [[آموزشی]]، تصمیمگیریهای مهم و سرنوشتساز، تنظیم و انعقاد عهدنامهها و [[پیمانها]] و... همه در آنجا و سایر مساجدی که در محل استقرار [[قبایل]] مختلف ساخته شده بود، انجام میشدند. یکی از سیاستهای مؤثر پیامبر{{صل}} برای تقویت و تحکیم [[جایگاه]] مسجد، حضور دورهای و مستمر در [[مساجد]] اطراف مدینه در میان قبایل [[مسلمان]] بود<ref>ر.ک: جعفر شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام تا پایان امویان.</ref>. | [[مسجد]] نخستین پایگاه [[مسلمانان]] در [[صدر اسلام]] بود. نخستین [[اقدام]] [[پیامبر]] {{صل}} پس از [[هجرت]]، ساختن "[[مسجد قبا]]" در نزدیکی [[مدینه]] بود. [[خداوند]] درباره [[فضیلت]] این مسجد میفرماید: {{متن قرآن|لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ}}<ref>«بیگمان مسجدی که از روز نخست بنیان آن را بر پرهیزگاری نهادهاند سزاوارتر است که در آن حاضر گردی» سوره توبه، آیه ۱۰۸.</ref>. دومین مسجد [[مسجد النبی]] {{صل}} بود که در مدینه، مرکز [[حکومت اسلامی]] پیامبر {{صل}} ساخته شد. شوراها، جلسات [[آموزشی]]، تصمیمگیریهای مهم و سرنوشتساز، تنظیم و انعقاد عهدنامهها و [[پیمانها]] و... همه در آنجا و سایر مساجدی که در محل استقرار [[قبایل]] مختلف ساخته شده بود، انجام میشدند. یکی از سیاستهای مؤثر پیامبر {{صل}} برای تقویت و تحکیم [[جایگاه]] مسجد، حضور دورهای و مستمر در [[مساجد]] اطراف مدینه در میان قبایل [[مسلمان]] بود<ref>ر. ک: جعفر شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام تا پایان امویان.</ref>. | ||
در [[قرآن کریم]] بارها به رعایت [[حرمت]] و [[منزلت]] مسجد تصریح شده است {{متن قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُولَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمیگذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها میکوشد کیست؟ آنان را جز این سزاوار نیست که هراسان در آن پا نهند، آنها در دنیا، خواری و در جهان واپسین عذابی سترگ دارند» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>مسعود انصاری، «مسجد»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۲۰۵۲.</ref>؛ همچنین قرآن کریم [[مؤمنان]] را بر بنا و عمارت مساجد، تحریک و [[تشویق]] نموده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}}<ref>«تنها آن کس مساجد خداوند را آباد میتواند کرد که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده» سوره توبه، آیه ۱۸.</ref>. مساجد در صدر اسلام کانون [[عبادی]]، پایگاه [[قضایی]]، جایگاه [[حسبه]]، کانون [[ارتباطات]] جمعی، محل رفع [[مشکلات]] فردی و [[اجتماعی]]، پایگاه [[جهاد]] و [[نهضت]] و مرکز [[آموزش]] (و [[تبلیغ]]) بوده است <ref>جلالالدین فارسی، فرهنگ واژههای انقلاب اسلامی، ص۷۰۸-۷۱۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۵-۴۷۵۶.</ref> | در [[قرآن کریم]] بارها به رعایت [[حرمت]] و [[منزلت]] مسجد تصریح شده است {{متن قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُولَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمیگذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها میکوشد کیست؟ آنان را جز این سزاوار نیست که هراسان در آن پا نهند، آنها در دنیا، خواری و در جهان واپسین عذابی سترگ دارند» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>مسعود انصاری، «مسجد»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۲۰۵۲.</ref>؛ همچنین قرآن کریم [[مؤمنان]] را بر بنا و عمارت مساجد، تحریک و [[تشویق]] نموده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}}<ref>«تنها آن کس مساجد خداوند را آباد میتواند کرد که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده» سوره توبه، آیه ۱۸.</ref>. مساجد در صدر اسلام کانون [[عبادی]]، پایگاه [[قضایی]]، جایگاه [[حسبه]]، کانون [[ارتباطات]] جمعی، محل رفع [[مشکلات]] فردی و [[اجتماعی]]، پایگاه [[جهاد]] و [[نهضت]] و مرکز [[آموزش]] (و [[تبلیغ]]) بوده است <ref>جلالالدین فارسی، فرهنگ واژههای انقلاب اسلامی، ص۷۰۸-۷۱۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۵-۴۷۵۶.</ref> |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۴
مقدمه
از دغدغههای اساسی پیامبر (ص) پس از هجرت، تأسیس مسجد به عنوان محلی برای انجام مسایل عبادی و سیاسی مسلمانان بوده است[۱]. مسجد، به عنوان خانۀ عمومی مسلمین، نقش بسیار ارزندهای در ایجاد اتحاد و پیوند آنان داشته است. مسجد، محل رهبری حاکم مسلمین، اقامه نماز جماعت و جمعه و دیدارهای افراد با رهبری جامعه بوده و در آغاز، "دارالحکومة"، "مصلّی"، "مدرسه" و مکانی برای حل و فصل تمامی امور مسلمانان محسوب میگردید؛ حتی نخستین زندان نیز در گوشهای از مسجد شکل گرفته بود[۲]. اولین مسجد در اسلام "مسجد قبا" است که پیامبر (ص) آن را در محلی به همین نام، در مدینه تأسیس نمود[۳][۴].
مسجد در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم
سجدهگاه[۵]، عبادتگاه و نمازخانه[۶].
﴿وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ﴾[۷].
مسجد نخستین پایگاه مسلمانان در صدر اسلام بود. نخستین اقدام پیامبر (ص) پس از هجرت، ساختن "مسجد قبا" در نزدیکی مدینه بود. خداوند درباره فضیلت این مسجد میفرماید: ﴿لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ﴾[۸]. دومین مسجد مسجد النبی (ص) بود که در مدینه، مرکز حکومت اسلامی پیامبر (ص) ساخته شد. شوراها، جلسات آموزشی، تصمیمگیریهای مهم و سرنوشتساز، تنظیم و انعقاد عهدنامهها و پیمانها و... همه در آنجا و سایر مساجدی که در محل استقرار قبایل مختلف ساخته شده بود، انجام میشدند. یکی از سیاستهای مؤثر پیامبر (ص) برای تقویت و تحکیم جایگاه مسجد، حضور دورهای و مستمر در مساجد اطراف مدینه در میان قبایل مسلمان بود[۹].
در قرآن کریم بارها به رعایت حرمت و منزلت مسجد تصریح شده است ﴿وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُولَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ﴾[۱۰].[۱۱]؛ همچنین قرآن کریم مؤمنان را بر بنا و عمارت مساجد، تحریک و تشویق نموده است: ﴿إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾[۱۲]. مساجد در صدر اسلام کانون عبادی، پایگاه قضایی، جایگاه حسبه، کانون ارتباطات جمعی، محل رفع مشکلات فردی و اجتماعی، پایگاه جهاد و نهضت و مرکز آموزش (و تبلیغ) بوده است [۱۳].[۱۴]
منابع
پانویس
- ↑ سیره ابن هشام، ج۲، ص۱۱۵.
- ↑ دراسات فی ولایة الفقیه، ج۲، ص۴۳۴.
- ↑ تاریخ طبری، ج۲، ص۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۶۷.
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۰۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۷.
- ↑ «در هر نمازگاهی روی خود را (به سوی او) راست گردانید» سوره اعراف، آیه ۲۹.
- ↑ «بیگمان مسجدی که از روز نخست بنیان آن را بر پرهیزگاری نهادهاند سزاوارتر است که در آن حاضر گردی» سوره توبه، آیه ۱۰۸.
- ↑ ر. ک: جعفر شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام تا پایان امویان.
- ↑ «و ستمکارتر از کسی که نمیگذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها میکوشد کیست؟ آنان را جز این سزاوار نیست که هراسان در آن پا نهند، آنها در دنیا، خواری و در جهان واپسین عذابی سترگ دارند» سوره بقره، آیه ۱۱۴.
- ↑ مسعود انصاری، «مسجد»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۲۰۵۲.
- ↑ «تنها آن کس مساجد خداوند را آباد میتواند کرد که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده» سوره توبه، آیه ۱۸.
- ↑ جلالالدین فارسی، فرهنگ واژههای انقلاب اسلامی، ص۷۰۸-۷۱۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۷۵-۴۷۵۶.