معادن ظاهری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[معادن ظاهری در قرآن]] - [[معادن ظاهری در حدیث]] - [[معادن ظاهری در فقه اسلامی]] - [[معادن ظاهری در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = معادن ظاهری (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[معادن ظاهری در قرآن]] - [[معادن ظاهری در حدیث]] - [[معادن ظاهری در فقه اسلامی]] - [[معادن ظاهری در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = معادن ظاهری (پرسش)}}
==مقدمه==
== مقدمه ==
معادن ظاهری، معادنی است که در سطح [[زمین]] قرار داشته و دست یافتن به آن متوقف بر کار چندانی نباشد؛ یعنی با کنار زدن مقداری [[خاک]]، معدن آشکار شود<ref>جامع المقاصد، ج۷، ص۴۱؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۱۲۷؛ الحاوی، ص۲۲۲.</ref>.
معادن ظاهری، معادنی است که در سطح [[زمین]] قرار داشته و دست یافتن به آن متوقف بر کار چندانی نباشد؛ یعنی با کنار زدن مقداری [[خاک]]، معدن آشکار شود<ref>جامع المقاصد، ج۷، ص۴۱؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۱۲۷؛ الحاوی، ص۲۲۲.</ref>.
معادن [[باطنی]]، به معادنی گفته می‌شود که در عمق زمین قرار دارد؛ به گونه‌ای که دست یافتن به آن، متوقف بر صرف هزینه سنگین و حفاری می‌باشد<ref>تحریر الاحکام، ج۴، ص۴۹۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۵؛ وسایل الشیعه، ج۶، ص۳۴۳، باب ۳ من ابواب ما یجب فیه الخمس، حدیث ۴.</ref>. معادن، خواه ظاهری باشد و خواه باطنی، از [[انفال]] و [[ملک امام]] ([[دولت اسلامی]]) به شمار می‌آید<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۳۵۲؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۲۰۰، باب ۱۷ من ابواب کیفیة الحکم، حدیث ۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۷۷.</ref>. این [[مالکیت]]، شامل معادنی که در زمین‌های خصوصی قرار دارند نیز می‌شود<ref>ر.ک: اقطاع ارفاقی.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۹.</ref>.
معادن [[باطنی]]، به معادنی گفته می‌شود که در عمق زمین قرار دارد؛ به گونه‌ای که دست یافتن به آن، متوقف بر صرف هزینه سنگین و حفاری می‌باشد<ref>تحریر الاحکام، ج۴، ص۴۹۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۵؛ وسایل الشیعه، ج۶، ص۳۴۳، باب ۳ من ابواب ما یجب فیه الخمس، حدیث ۴.</ref>. معادن، خواه ظاهری باشد و خواه باطنی، از [[انفال]] و [[ملک امام]] ([[دولت اسلامی]]) به شمار می‌آید<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۳۵۲؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۲۰۰، باب ۱۷ من ابواب کیفیة الحکم، حدیث ۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۷۷.</ref>. این [[مالکیت]]، شامل معادنی که در زمین‌های خصوصی قرار دارند نیز می‌شود<ref>ر. ک: اقطاع ارفاقی.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۹.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۹

مقدمه

معادن ظاهری، معادنی است که در سطح زمین قرار داشته و دست یافتن به آن متوقف بر کار چندانی نباشد؛ یعنی با کنار زدن مقداری خاک، معدن آشکار شود[۱]. معادن باطنی، به معادنی گفته می‌شود که در عمق زمین قرار دارد؛ به گونه‌ای که دست یافتن به آن، متوقف بر صرف هزینه سنگین و حفاری می‌باشد[۲]. معادن، خواه ظاهری باشد و خواه باطنی، از انفال و ملک امام (دولت اسلامی) به شمار می‌آید[۳]. این مالکیت، شامل معادنی که در زمین‌های خصوصی قرار دارند نیز می‌شود[۴][۵].

منابع

پانویس

  1. جامع المقاصد، ج۷، ص۴۱؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۱۲۷؛ الحاوی، ص۲۲۲.
  2. تحریر الاحکام، ج۴، ص۴۹۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۵؛ وسایل الشیعه، ج۶، ص۳۴۳، باب ۳ من ابواب ما یجب فیه الخمس، حدیث ۴.
  3. تحریر الوسیله، ج۱، ص۳۵۲؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۲۰۰، باب ۱۷ من ابواب کیفیة الحکم، حدیث ۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۷۷.
  4. ر. ک: اقطاع ارفاقی.
  5. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۶۹.