معاویه بن ضحاک: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[معاویه بن ضحاک در تاریخ اسلامی]] - [[معاویه بن ضحاک در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[معاویه بن ضحاک در تاریخ اسلامی]] - [[معاویه بن ضحاک در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
وی مردی [[شجاع]] و از شعرای عصر خویش بود، او اگر چه در میان [[شامیان]] و همراه با [[معاویه]] و [[پرچمدار]] [[بنی سلیم]] در [[سپاه شام]] بود، اما نسبت به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[ایمان]] و [[اعتقاد]] داشت و [[اخبار]] [[معاویه]] را برای [[عبدالله بن طفیل عامری]] می‌داد و او [[اخبار]] را به [[حضرت علی]]{{ع}} می‌رساند. وی اشعاری در [[مذمت]] [[معاویه]] و [[مردم]] [[شام]] سرود که [[معاویه]] و [[شامیان]] را ناراحت کرد، لذا [[تصمیم]] به [[قتل]] او گرفتند ولی [[قوم]] او از وی [[مراقبت]] کردند تا آن‌که فرار کرد و به [[مصر]] رفت و از خطر [[مرگ]] [[نجات]] یافت<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۴۶۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۴-۱۳۲۵.</ref>
وی مردی [[شجاع]] و از شعرای عصر خویش بود، او اگر چه در میان [[شامیان]] و همراه با [[معاویه]] و [[پرچمدار]] [[بنی سلیم]] در [[سپاه شام]] بود، اما نسبت به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[ایمان]] و [[اعتقاد]] داشت و [[اخبار]] [[معاویه]] را برای [[عبدالله بن طفیل عامری]] می‌داد و او [[اخبار]] را به [[حضرت علی]] {{ع}} می‌رساند. وی اشعاری در [[مذمت]] [[معاویه]] و [[مردم]] [[شام]] سرود که [[معاویه]] و [[شامیان]] را ناراحت کرد، لذا [[تصمیم]] به [[قتل]] او گرفتند ولی [[قوم]] او از وی [[مراقبت]] کردند تا آن‌که فرار کرد و به [[مصر]] رفت و از خطر [[مرگ]] [[نجات]] یافت<ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۴۶۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۴-۱۳۲۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۹

مقدمه

وی مردی شجاع و از شعرای عصر خویش بود، او اگر چه در میان شامیان و همراه با معاویه و پرچمدار بنی سلیم در سپاه شام بود، اما نسبت به امیرالمؤمنین (ع) ایمان و اعتقاد داشت و اخبار معاویه را برای عبدالله بن طفیل عامری می‌داد و او اخبار را به حضرت علی (ع) می‌رساند. وی اشعاری در مذمت معاویه و مردم شام سرود که معاویه و شامیان را ناراحت کرد، لذا تصمیم به قتل او گرفتند ولی قوم او از وی مراقبت کردند تا آن‌که فرار کرد و به مصر رفت و از خطر مرگ نجات یافت[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. ر. ک: وقعة صفین، ص۴۶۸.
  2. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۲۴-۱۳۲۵.