نامۀ ۲۱ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقدمه == | |||
* نامهای که [[امام]] به [[زیاد بن ابیه]]، [[جانشین]] [[عبدالله بن عباس]]، [[کارگزار بصره]]، مینویسد و ضمن آن هشدارهایی به او میدهد. [[حضرت]] {{ع}} در این [[نامه]] او را به پرهیز از [[زیادهخواهی]] و حفظ [[اعتدال]] [[دعوت]] میکند و فردای [[قیامت]] را به یاد او میآورد. او را به [[عملگرایی]] سفارش میکند تا پاداشی متناسب با عمل نصیبش شود<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 767.</ref>. | |||
==مقدمه== | * افزون بر [[سید رضی]]، [[بلاذری]] در انساب الاشراف و [[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه]]، این [[حدیث]] را گزارش کردهاند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 768.</ref>. | ||
*نامهای که [[امام]] به [[زیاد بن ابیه]]، [[جانشین]] [[عبدالله بن عباس]]، [[کارگزار بصره]]، مینویسد و ضمن آن هشدارهایی به او میدهد. [[حضرت]] {{ع}} در این [[نامه]] او را به پرهیز از [[زیادهخواهی]] و حفظ [[اعتدال]] [[دعوت]] میکند و فردای [[قیامت]] را به یاد او میآورد. او را به [[عملگرایی]] سفارش میکند تا پاداشی متناسب با عمل نصیبش شود<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 767.</ref>. | == فرازی از [[نامه]] == | ||
*افزون بر [[سید رضی]]، [[بلاذری]] در انساب الاشراف و [[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه]]، این [[حدیث]] را گزارش کردهاند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 768.</ref>. | |||
==فرازی از [[نامه]]== | |||
* [[اسراف]] را بگذار و میانهرو باش و امروز در [[اندیشه]] فردا بهسر بر؛ از [[مال]] به اندازه لازم برای خود نگاهدار و زیادی را برای روز [[نیازمندی]] خود پیش فرست. آیا [[امید]] داری [[خداوند]] اجر فروتنان را به تو بدهد، در صورتی که نزد او از [[متکبران]] باشی و [[طمع]] داری [[ثواب]] انفاقکنندگان را در اختیارت قرار دهد، در حالیکه [[غرق]] در ناز و نعمتی و افتادگان و بیوهزنان را از زیادی ثروتت بهره نمیدهی. [[انسان]] را بهخاطر آنچه از پیش فرستاده اجر میدهند و بر آنچه از قبل فرستاده وارد میشود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 768.</ref>. | * [[اسراف]] را بگذار و میانهرو باش و امروز در [[اندیشه]] فردا بهسر بر؛ از [[مال]] به اندازه لازم برای خود نگاهدار و زیادی را برای روز [[نیازمندی]] خود پیش فرست. آیا [[امید]] داری [[خداوند]] اجر فروتنان را به تو بدهد، در صورتی که نزد او از [[متکبران]] باشی و [[طمع]] داری [[ثواب]] انفاقکنندگان را در اختیارت قرار دهد، در حالیکه [[غرق]] در ناز و نعمتی و افتادگان و بیوهزنان را از زیادی ثروتت بهره نمیدهی. [[انسان]] را بهخاطر آنچه از پیش فرستاده اجر میدهند و بر آنچه از قبل فرستاده وارد میشود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 768.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۰
مقدمه
- نامهای که امام به زیاد بن ابیه، جانشین عبدالله بن عباس، کارگزار بصره، مینویسد و ضمن آن هشدارهایی به او میدهد. حضرت (ع) در این نامه او را به پرهیز از زیادهخواهی و حفظ اعتدال دعوت میکند و فردای قیامت را به یاد او میآورد. او را به عملگرایی سفارش میکند تا پاداشی متناسب با عمل نصیبش شود[۱][۲].
- افزون بر سید رضی، بلاذری در انساب الاشراف و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، این حدیث را گزارش کردهاند[۳].
فرازی از نامه
- اسراف را بگذار و میانهرو باش و امروز در اندیشه فردا بهسر بر؛ از مال به اندازه لازم برای خود نگاهدار و زیادی را برای روز نیازمندی خود پیش فرست. آیا امید داری خداوند اجر فروتنان را به تو بدهد، در صورتی که نزد او از متکبران باشی و طمع داری ثواب انفاقکنندگان را در اختیارت قرار دهد، در حالیکه غرق در ناز و نعمتی و افتادگان و بیوهزنان را از زیادی ثروتت بهره نمیدهی. انسان را بهخاطر آنچه از پیش فرستاده اجر میدهند و بر آنچه از قبل فرستاده وارد میشود[۴].
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۴۴
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 767.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 768.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 768.