نژاد: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[نژاد در قرآن]] - [[نژاد در حدیث]] - [[نژاد در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = نژاد (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[نژاد در قرآن]] - [[نژاد در حدیث]] - [[نژاد در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = نژاد (پرسش)}}
==مقدمه==
== مقدمه ==
مراد توجه دادن به این که این [[پیامبر]] از میان خود شما برخاسته و از نژاد شما است. تأکید بر {{متن قرآن|رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}، {{متن قرآن|رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ}}، {{متن قرآن|رَسُولًا مِنْهُمْ}} نه [[برتری]] نژادی یا حساسیت درباره نژادهای دیگر که (اگر اشاره به حساسیت و [[تعصب]] مخاطبان به غیر نژاد [[عرب]] را بیان نکند) به خودمانی بودن [[رشد]] و نمو این [[پیامبر]] و یا [[غریب]] نبودن آن اشاره شده است.
مراد توجه دادن به این که این [[پیامبر]] از میان خود شما برخاسته و از نژاد شما است. تأکید بر {{متن قرآن|رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}، {{متن قرآن|رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ}}، {{متن قرآن|رَسُولًا مِنْهُمْ}} نه [[برتری]] نژادی یا حساسیت درباره نژادهای دیگر که (اگر اشاره به حساسیت و [[تعصب]] مخاطبان به غیر نژاد [[عرب]] را بیان نکند) به خودمانی بودن [[رشد]] و نمو این [[پیامبر]] و یا [[غریب]] نبودن آن اشاره شده است.
#{{متن قرآن|لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ}}<ref>«بی‌گمان خداوند بر مؤمنان منّت نهاد که از خودشان فرستاده‌ای در میان آنان برانگیخت که آیات وی را بر آنان می‌خواند و آنها را پاکیزه می‌گرداند و به آنها کتاب و فرزانگی می‌آموزد و به راستی پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۴.</ref>.
#{{متن قرآن|لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ}}<ref>«بی‌گمان خداوند بر مؤمنان منّت نهاد که از خودشان فرستاده‌ای در میان آنان برانگیخت که آیات وی را بر آنان می‌خواند و آنها را پاکیزه می‌گرداند و به آنها کتاب و فرزانگی می‌آموزد و به راستی پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۴.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۹

مقدمه

مراد توجه دادن به این که این پیامبر از میان خود شما برخاسته و از نژاد شما است. تأکید بر ﴿رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ، ﴿رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ، ﴿رَسُولًا مِنْهُمْ نه برتری نژادی یا حساسیت درباره نژادهای دیگر که (اگر اشاره به حساسیت و تعصب مخاطبان به غیر نژاد عرب را بیان نکند) به خودمانی بودن رشد و نمو این پیامبر و یا غریب نبودن آن اشاره شده است.

  1. ﴿لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ[۱].
  2. ﴿لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ[۲].
  3. ﴿أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ مُبِينٌ[۳].
  4. ﴿هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ[۴][۵].

منابع

پانویس

  1. «بی‌گمان خداوند بر مؤمنان منّت نهاد که از خودشان فرستاده‌ای در میان آنان برانگیخت که آیات وی را بر آنان می‌خواند و آنها را پاکیزه می‌گرداند و به آنها کتاب و فرزانگی می‌آموزد و به راستی پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۴.
  2. «بی‌گمان پیامبری از (میان) خودتان نزد شما آمده است که هر رنجی ببرید بر او گران است، بسیار خواستار شماست، با مؤمنان مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۲۸.
  3. «آیا برای مردم شگرف است به مردی از آنان وحی کنیم که به مردم هشدار بده و مؤمنان را آگاه ساز که نزد پروردگارشان پایگاهی راستین دارند؛ کافران می‌گویند: بی‌گمان این جادوگری آشکار است» سوره یونس، آیه ۲.
  4. «اوست که در میان نانویسندگان (عرب)، پیامبری از خود آنان برانگیخت که بر ایشان آیاتش را می‌خواند و آنها را پاکیزه می‌گرداند و به آنان کتاب (قرآن) و فرزانگی می‌آموزد و به راستی پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند» سوره جمعه، آیه ۲.
  5. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۸۷۴.