جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| موضوع مرتبط = هجرت به مدینه | | موضوع مرتبط = هجرت به مدینه | ||
| عنوان مدخل = [[هجرت به مدینه]] | | عنوان مدخل = [[هجرت به مدینه]] | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[هجرت به مدینه در تاریخ اسلامی]] - [[هجرت به مدینه در سیره معصوم]] - [[هجرت به مدینه در معارف و سیره فاطمی]] | ||
| پرسش مرتبط = پیامبر خاتم (پرسش) | | پرسش مرتبط = پیامبر خاتم (پرسش) | ||
}} | }} | ||
==هجرت به مدینه== | == هجرت به مدینه == | ||
آخرین مهاجرتی که در عصر [[رسول خدا]]{{صل}} اتفاق افتاد، [[مهاجرت به مدینه]] بود که موجب [[تشکیل حکومت اسلامی]] و گسترش ندای [[اسلام]] در [[جهان]] شد. این امر زمانی اتفاق افتاد که [[سران قریش]] در جلسه‌ای محرمانه در [[دارالندوه]] [[تصمیم]] به [[قتل پیامبر]]{{صل}} گرفتند. [[پیامبر]] از [[طریق وحی]] از این [[توطئه]] [[آگاه]] شده و [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} در بستر پیامبر خوابید تا آن حضرت بتواند شبانه و مخفیانه از [[مکه]] به سمت مدینه حرکت کند. مقدمات هجرت به مدینه از سال‌ها پیش فراهم شده بود؛ زیرا رسول خدا{{صل}} پس از [[دعوت]] آشکار، هر سال در موسم [[حج]] و در محل منازل [[حاجیان]] با آنان تماس می‌گرفت و آنان را به اسلام دعوت می‌کرد، اما نخستین [[بیعت]] آن حضرت با [[مردم یثرب]] ([[مدینه]]) در [[سال دوازدهم بعثت]] بود که به [[بیعت عقبه]] مشهور شد. در این سال دوازده نفر از [[انصار]] در موسم حج در [[عقبه]] [[منی]] با رسول خدا{{صل}} بیعت کردند. البته پیش از این یعنی در سال یازدهم بعثت، شش نفر از مردم یثرب در عقبه منی در ملاقاتی با رسول خدا{{صل}} اسلام آورده بودند و به رسول خدا قول دادند به میان [[قوم]] خود بازگشته و آنان را به اسلام دعوت کنند. | آخرین مهاجرتی که در عصر [[رسول خدا]] {{صل}} اتفاق افتاد، [[مهاجرت به مدینه]] بود که موجب [[تشکیل حکومت اسلامی]] و گسترش ندای [[اسلام]] در [[جهان]] شد. این امر زمانی اتفاق افتاد که [[سران قریش]] در جلسه‌ای محرمانه در [[دارالندوه]] [[تصمیم]] به [[قتل پیامبر]] {{صل}} گرفتند. [[پیامبر]] از [[طریق وحی]] از این [[توطئه]] [[آگاه]] شده و [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} در بستر پیامبر خوابید تا آن حضرت بتواند شبانه و مخفیانه از [[مکه]] به سمت مدینه حرکت کند. مقدمات هجرت به مدینه از سال‌ها پیش فراهم شده بود؛ زیرا رسول خدا {{صل}} پس از [[دعوت]] آشکار، هر سال در موسم [[حج]] و در محل منازل [[حاجیان]] با آنان تماس می‌گرفت و آنان را به اسلام دعوت می‌کرد، اما نخستین [[بیعت]] آن حضرت با [[مردم یثرب]] ([[مدینه]]) در [[سال دوازدهم بعثت]] بود که به [[بیعت عقبه]] مشهور شد. در این سال دوازده نفر از [[انصار]] در موسم حج در [[عقبه]] [[منی]] با رسول خدا {{صل}} بیعت کردند. البته پیش از این یعنی در سال یازدهم بعثت، شش نفر از مردم یثرب در عقبه منی در ملاقاتی با رسول خدا {{صل}} اسلام آورده بودند و به رسول خدا قول دادند به میان [[قوم]] خود بازگشته و آنان را به اسلام دعوت کنند. | ||
دومین بیعت عقبه در [[ذیحجه]] [[سال سیزدهم بعثت]] اتفاق افتاد که بیش از هفتاد نفر با رسول خدا{{صل}} بیعت کردند تا از ایشان محافظت کنند و او را در گسترش دعوتش [[یاری]] رسانند، اما نکته‌ای که در اینجا باید به آن توجه داشت، این است که [[هجرت پیامبر]]{{صل}} و اصحابش در جامعه‌ای غیردینی اتفاق افتاد یعنی جامعه‌ای که [[حاکمیت جور]] بر آن مسلّط بود و بیشتر ساکنانش نیز غیر [[مسلمان]] بودند، اما پس از آنکه رسول خدا{{صل}} به مدینه مهاجرت و [[حکومت اسلامی]] را تأسیس کرد، جریان [[هجرت]] نیز خاتمه یافت. گرچه در اکثر قریب به اتفاق دوره حضور [[پیشوایان معصوم]]، [[حاکمان جائر]] بر [[مسند حکومت]] تکیه زده بودند ولی چون بیشتر [[جامعه مسلمان]] بودند، هیچ‌کدام از [[ائمه اطهار]]{{عم}} [[تصمیم]] به [[مهاجرت]] از آن [[سرزمین]] نگرفتند، بلکه در میان [[مسلمانان]] باقی ماندند و به روش‌های مختلف با [[حاکمان جور]] به [[مبارزه]] برخاستند و این مبارزه را تا دم [[شهادت]] ادامه دادند<ref>[[محمد ملک‌زاده|ملک‌زاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، ص۲۸۸.</ref>. | دومین بیعت عقبه در [[ذیحجه]] [[سال سیزدهم بعثت]] اتفاق افتاد که بیش از هفتاد نفر با رسول خدا {{صل}} بیعت کردند تا از ایشان محافظت کنند و او را در گسترش دعوتش [[یاری]] رسانند، اما نکته‌ای که در اینجا باید به آن توجه داشت، این است که [[هجرت پیامبر]] {{صل}} و اصحابش در جامعه‌ای غیردینی اتفاق افتاد یعنی جامعه‌ای که [[حاکمیت جور]] بر آن مسلّط بود و بیشتر ساکنانش نیز غیر [[مسلمان]] بودند، اما پس از آنکه رسول خدا {{صل}} به مدینه مهاجرت و [[حکومت اسلامی]] را تأسیس کرد، جریان [[هجرت]] نیز خاتمه یافت. گرچه در اکثر قریب به اتفاق دوره حضور [[پیشوایان معصوم]]، [[حاکمان جائر]] بر [[مسند حکومت]] تکیه زده بودند ولی چون بیشتر [[جامعه مسلمان]] بودند، هیچ‌کدام از [[ائمه اطهار]] {{عم}} [[تصمیم]] به [[مهاجرت]] از آن [[سرزمین]] نگرفتند، بلکه در میان [[مسلمانان]] باقی ماندند و به روش‌های مختلف با [[حاکمان جور]] به [[مبارزه]] برخاستند و این مبارزه را تا دم [[شهادت]] ادامه دادند<ref>[[محمد ملک‌زاده|ملک‌زاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، ص۲۸۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||