جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| موضوع مرتبط = هدف‌مندی | | موضوع مرتبط = هدف‌مندی | ||
| عنوان مدخل = [[هدف‌مندی]] | | عنوان مدخل = [[هدف‌مندی]] | ||
| مداخل مرتبط = [[هدف‌مندی در قرآن]] - [[هدف‌مندی در حدیث]] - [[هدف‌مندی در اخلاق اسلامی]] - [[هدف‌مندی در نهج البلاغه]] - [[هدف‌مندی در معارف دعا و زیارات]] - [[هدف‌مندی در | | مداخل مرتبط = [[هدف‌مندی در قرآن]] - [[هدف‌مندی در حدیث]] - [[هدف‌مندی در اخلاق اسلامی]] - [[هدف‌مندی در نهج البلاغه]] - [[هدف‌مندی در معارف دعا و زیارات]] - [[هدف‌مندی در معارف مهدویت]] | ||
| پرسش مرتبط = هدف‌مندی (پرسش) | | پرسش مرتبط = هدف‌مندی (پرسش) | ||
}} | }} | ||
==اهمیت [[هدف]]== | == اهمیت [[هدف]] == | ||
* [[هدف‌ها]] در [[تاریخ]] [[زندگی]] بشری نقشی مهم و تعیین‌کننده ایفا کرده و زیربنای [[انگیزه]] هستند. [[هدف‌ها]] به [[زندگی]] ما [[استقلال]]، جهت، معنا و [[شادی]] می‌‌بخشند. لذا [[روحیه]] هدف‌مندی، به عنوان یکی از [[آثار روان‌شناختی انتظار]]، در [[هدف‌مندی]] و [[سلامت روانی]] فرد و [[جامعه]] [[عصر انتظار]] تأثیر دارد؛ زیرا از جهت [[روان‌شناختی]] | * [[هدف‌ها]] در [[تاریخ]] [[زندگی]] بشری نقشی مهم و تعیین‌کننده ایفا کرده و زیربنای [[انگیزه]] هستند. [[هدف‌ها]] به [[زندگی]] ما [[استقلال]]، جهت، معنا و [[شادی]] می‌‌بخشند. لذا [[روحیه]] هدف‌مندی، به عنوان یکی از [[آثار روان‌شناختی انتظار]]، در [[هدف‌مندی]] و [[سلامت روانی]] فرد و [[جامعه]] [[عصر انتظار]] تأثیر دارد؛ زیرا از جهت [[روان‌شناختی]]، رشد روانی افراد با عمومیت و تعالی اهدافی که دارند سنجش میشود. به این معنا که هر چه [[اهداف]] [[زندگی]] فرد، والا و فراگیر باشد، سطح انگیزش و [[امید]] او بالاتر خواهد بود و در نتیجه، چنین فردی از رشد و [[سلامت روانی]] بالاتری برخوردار خواهد بود<ref>ر. ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]؛ [[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
* [[انسان منتظر]] با [[امید به ظهور]] [[نور]] و [[عدالت]]، در [[حقیقت]] اهداف کلان [[زندگی]] خود و [[جامعه]] را با رویکرد به [[نصرت الهی]]<ref>{{متن قرآن|حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَنْ نَشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ}}«تا آنجا که پیامبران به آستانه نومیدی رسیدند | * [[انسان منتظر]] با [[امید به ظهور]] [[نور]] و [[عدالت]]، در [[حقیقت]] اهداف کلان [[زندگی]] خود و [[جامعه]] را با رویکرد به [[نصرت الهی]]<ref>{{متن قرآن|حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَنْ نَشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ}}«تا آنجا که پیامبران به آستانه نومیدی رسیدند و پنداشتند که (مردم در وعده پشتیبانی) به آنان دروغ گفته‌اند، (ناگهان) یاری ما به آنان رسید و هر کس را که می‌خواستیم رهایی یافت و عذاب ما از گروه گنهکاران بازگردانده نمی‌شود» سوره یوسف، آیه ۱۱۰.</ref>، [[پیروزی]] و غلبۀ [[حق]] بر [[باطل]]<ref>{{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}«موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸؛ {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>، [[گسترش عدالت]]<ref>{{متن حدیث|یَمْلَأَ اللَّهُ الْأَرْضَ بِهِ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}}؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۵۰، ح۳۷.</ref> و فراگیری [[هدایت]]، [[لطف]] و [[رحمت]]<ref>{{متن قرآن|قُلْ كُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَى}}«بگو همه چشم به راهند، شما هم چشم به راه باشید، به زودی خواهید دانست چه کسانی همراهان راه میانه اند و چه کسی رهیافته است» سوره طه، آیه ۱۳۵؛ {{متن قرآن|عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا}}«باشد که پروردگارتان بر شما بخشایش آورد و اگر (به نافرمانی) بازگردید ما نیز باز می‌گردیم و دوزخ را زندان کافران قرار داده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۸</ref> مشخص میکند<ref>[[زهرا سادات پورسیدآقایی|سادات پورسید آقایی، زهرا]]، [[بررسی تطبیقی شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روان‌شناسی کمال (مقاله)|بررسی تطبیقی شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روان‌شناسی کمال]]، ص ۱۱۴</ref> و از این‌رو، تلاش میکند تا به [[میزان]] [[توانایی]] و [[مسئولیت]] خویش، در ساختن چنین جامعه‌ای سهیم باشد. از سوی دیگر، او می‌‌داند برای چه تلاش میکند و انگیزه‌ای [[آشکار]]، منطقی، معقول و قابل [[دفاع]] دارد؛ بنابراین تمامی تلاش‌هایش، معطوف به هدفی والا به نام "[[انتظار ظهور]]" میشود و این هدفی معنادار و ارزشمند است که ریشه در [[فطرت]] همه [[انسان‌ها]] دارد و فرجام حیات انسانی را روشن نموده و [[فلسفه تاریخ]] را قابل [[درک]] می‌نماید<ref>ر. ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲؛ [[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref>. | ||
==[[اهداف]] [[منتظر]]== | == [[اهداف]] [[منتظر]] == | ||
*برخی از اهداف بزرگ اندیشۀ [[مهدوی]] اشاره می‌کنیم: | * برخی از اهداف بزرگ اندیشۀ [[مهدوی]] اشاره می‌کنیم: | ||
# [[دانش‌افزایی]]: یکی از اهداف بزرگ [[مکتب]] [[مهدوی]]، کسب [[علم]] و [[معرفت]] و نهادینه شدن [[فرهنگ]] [[تفکر]] است تا [[انسان‌ها]] از بُعد معرفتی به قله‌های [[تکامل]] برسند؛ چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: «وقتی [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] دست رحمتش را بر سر [[مردم]] می‌گذارد و با آن، [[عقل]] و اندیشۀ آنان را منسجم و متکامل میکند و بر [[حلم]] و اخلاق‌شان می‌افزایند»<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۵، ح۲۱.</ref>. | # [[دانش‌افزایی]]: یکی از اهداف بزرگ [[مکتب]] [[مهدوی]]، کسب [[علم]] و [[معرفت]] و نهادینه شدن [[فرهنگ]] [[تفکر]] است تا [[انسان‌ها]] از بُعد معرفتی به قله‌های [[تکامل]] برسند؛ چنانکه [[امام باقر]] {{ع}} میفرمایند: «وقتی [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] دست رحمتش را بر سر [[مردم]] می‌گذارد و با آن، [[عقل]] و اندیشۀ آنان را منسجم و متکامل میکند و بر [[حلم]] و اخلاق‌شان می‌افزایند»<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۵، ح۲۱.</ref>. | ||
# [[اخلاق‌مداری]]: [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «هرکس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} باشد، باید در [[انتظار]] او باشد و به نیکویی و [[پرهیزکاری]] [[رفتار]] کند»<ref>{{متن حدیث|مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِر}}؛ نعمانی، غیبت، ص۲۰۰.</ref>. | # [[اخلاق‌مداری]]: [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: «هرکس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید در [[انتظار]] او باشد و به نیکویی و [[پرهیزکاری]] [[رفتار]] کند»<ref>{{متن حدیث|مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِر}}؛ نعمانی، غیبت، ص۲۰۰.</ref>. | ||
# [[تعدیل غرائز]]: توجه مطلوب و ارزشی به [[غرائز]] و گرایش‌های انسانی و تعدیل و [[هدایت]] آن [[خواسته‌ها]] به سوی [[اهداف الهی]] و آرمانی، از [[اهداف]] [[تربیتی]] [[مکتب]] [[تعلیم و تربیت]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} است<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref>. | # [[تعدیل غرائز]]: توجه مطلوب و ارزشی به [[غرائز]] و گرایش‌های انسانی و تعدیل و [[هدایت]] آن [[خواسته‌ها]] به سوی [[اهداف الهی]] و آرمانی، از [[اهداف]] [[تربیتی]] [[مکتب]] [[تعلیم و تربیت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>ر. ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref>. | ||
# [[بهبود وضع معیشتی]] و مادی: [[رسول]] مکرم اسلام{{صل}} در این باره میفرماید: «[[امت]] من در زمان [[مهدی]]{{ع}}، آنچنان به [[نعمت‌ها]] (مادی و [[معنوی]]) دست می‌‌یابند که در هیچ زمانی این‌گونه نبوده است»<ref>{{متن حدیث|یَتَنَعَّمُ أُمَّتِی فِی زَمَنِ الْمَهْدِیِّ{{ع}}نِعْمَةً لَمْ یَتَنَعَّمُوا قَبْلَهَا قَط}}؛ بحارالانوار، ج۵۱، ح۸۳.</ref>. قوانینی مثل [[خمس]]، زکات، عدم [[احتکار]] و... [[رفاه]] و [[آسایش عمومی]] را در [[جامعۀ منتظر]] فراگیر خواهند نمود، تا جایی‌که در [[زمان ظهور]]، [[نیازمندی]] جهت ادای [[دین]] یافت نمی‌شود چنانکه امام [[صادق]]{{ع}} فرمودند: «[[سوگند]] به خدایی که دانه را شکافت و [[انسان]] را آفرید، روزی خواهد رسید که یک نفر از شما نتواند محلی را پیدا کند که [[دینار]] یا درهمی از [[مال]] خودش را در آنجا به [[مصرف]] برساند»<ref>{{متن حدیث|فَوَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَیَأْتِیَنَّ عَلَیْکُمْ وَقْتٌ لَا یَجِدُ أَحَدُکُمْ لِدِینَارِهِ وَ دِرْهَمِهِ مَوْضِعاً یَعْنِی لَا یَجِدُ عِنْدَ ظُهُورِ الْقَائِمِ{{ع}}مَوْضِعاً یَصْرِفُهُ فِیهِ لِاسْتِغْنَاءِ النَّاسِ جَمِیعاً بِفَضْلِ اللَّهِ وَ فَضْلِ وَلِیِّه}} | # [[بهبود وضع معیشتی]] و مادی: [[رسول]] مکرم اسلام {{صل}} در این باره میفرماید: «[[امت]] من در زمان [[مهدی]] {{ع}}، آنچنان به [[نعمت‌ها]] (مادی و [[معنوی]]) دست می‌‌یابند که در هیچ زمانی این‌گونه نبوده است»<ref>{{متن حدیث|یَتَنَعَّمُ أُمَّتِی فِی زَمَنِ الْمَهْدِیِّ {{ع}}نِعْمَةً لَمْ یَتَنَعَّمُوا قَبْلَهَا قَط}}؛ بحارالانوار، ج۵۱، ح۸۳.</ref>. قوانینی مثل [[خمس]]، زکات، عدم [[احتکار]] و... [[رفاه]] و [[آسایش عمومی]] را در [[جامعۀ منتظر]] فراگیر خواهند نمود، تا جایی‌که در [[زمان ظهور]]، [[نیازمندی]] جهت ادای [[دین]] یافت نمی‌شود چنانکه امام [[صادق]] {{ع}} فرمودند: «[[سوگند]] به خدایی که دانه را شکافت و [[انسان]] را آفرید، روزی خواهد رسید که یک نفر از شما نتواند محلی را پیدا کند که [[دینار]] یا درهمی از [[مال]] خودش را در آنجا به [[مصرف]] برساند»<ref>{{متن حدیث|فَوَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَیَأْتِیَنَّ عَلَیْکُمْ وَقْتٌ لَا یَجِدُ أَحَدُکُمْ لِدِینَارِهِ وَ دِرْهَمِهِ مَوْضِعاً یَعْنِی لَا یَجِدُ عِنْدَ ظُهُورِ الْقَائِمِ {{ع}}مَوْضِعاً یَصْرِفُهُ فِیهِ لِاسْتِغْنَاءِ النَّاسِ جَمِیعاً بِفَضْلِ اللَّهِ وَ فَضْلِ وَلِیِّه}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۱۵۰.</ref>. بلکه ایمان به وجود [[حضرت]] آرامش‌بخش است چنانکه [[امام زمان]] {{ع}} در نامۀ [[مبارک]] خود به [[اسحاق بن یعقوب]] آورده‌اند: «همانا من مایۀ [[آرامش]] و [[امنیت]] زمینیانم همان‌گونه که [[ستارگان]] [[آسمان]]، باعث امنیت آسمانیان هستند»<ref>{{متن حدیث|إِنِّی أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ}}؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص۱۷۷.</ref>.<ref>ر. ک: [[ناصر محمدی|محمدی، ناصر]] و [[احمد رضا مفتاح|مفتاح، احمد رضا]]، [[نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی (مقاله)|نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی]]، ص۲۱۱-۲۱۵. </ref> | ||
# [[وحدت]] و [[هم‌دلی]]: در میان جامعه‌ای که بزرگ‌ترین آرمانش، [[ظهور امام عصر]]{{ع}} است، نوعی [[هم‌دلی]]، [[هم‌نوایی]] و [[هم‌اندیشی]] پدید می‌‌آید. در [[روایات]] درباره [[ویژگی یاران حضرت مهدی]]{{ع}} آمده است: «قلب‌هایشان یکپارچه است»<ref>{{متن حدیث|قلوبهم مجتمعة}}؛ الزام الناصب، ج۲، ص۲۰.</ref>. | # [[وحدت]] و [[هم‌دلی]]: در میان جامعه‌ای که بزرگ‌ترین آرمانش، [[ظهور امام عصر]] {{ع}} است، نوعی [[هم‌دلی]]، [[هم‌نوایی]] و [[هم‌اندیشی]] پدید می‌‌آید. در [[روایات]] درباره [[ویژگی یاران حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است: «قلب‌هایشان یکپارچه است»<ref>{{متن حدیث|قلوبهم مجتمعة}}؛ الزام الناصب، ج۲، ص۲۰.</ref>. | ||
# [[عدالت‌گستری]]: یکی از اهداف مهم [[مهدویت]]، [[عدالت‌خواهی]] و [[ستم‌ستیزی]] است که یکی از عمده‌ترین اصول مورد توجه تمام [[انبیا]]، به ویژه خاتم [[پیامبران]]، [[حضرت محمد]]{{صل}} بوده است. در [[روایات]] تأکید شده است اگر یک روز هم از [[عمر]] [[دنیا]] باقی مانده باشد، آن روز چنان طولانی خواهد شد که [[عدالت]] بر همۀ [[جهان]] سایه افکند<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي يَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً}}؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۲۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲؛ [[ناصر محمدی|محمدی، ناصر]] و [[احمد رضا مفتاح|مفتاح، احمد رضا]]، [[نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی (مقاله)|نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی]]، ص۲۱۱-۲۱۵.</ref>. | # [[عدالت‌گستری]]: یکی از اهداف مهم [[مهدویت]]، [[عدالت‌خواهی]] و [[ستم‌ستیزی]] است که یکی از عمده‌ترین اصول مورد توجه تمام [[انبیا]]، به ویژه خاتم [[پیامبران]]، [[حضرت محمد]] {{صل}} بوده است. در [[روایات]] تأکید شده است اگر یک روز هم از [[عمر]] [[دنیا]] باقی مانده باشد، آن روز چنان طولانی خواهد شد که [[عدالت]] بر همۀ [[جهان]] سایه افکند<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي يَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً}}؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۲۰.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲؛ [[ناصر محمدی|محمدی، ناصر]] و [[احمد رضا مفتاح|مفتاح، احمد رضا]]، [[نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی (مقاله)|نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی]]، ص۲۱۱-۲۱۵.</ref>. | ||
# [[وحدت شخصیت]]: [[انتظار]] از لحاظ فردی، موجب تمرکز [[افکار]] و نیروهای [[آدمی]] میشود؛ زیرا ناظر به یک [[هدف]]، یعنی [[انتظار ظهور]] است<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref>. | # [[وحدت شخصیت]]: [[انتظار]] از لحاظ فردی، موجب تمرکز [[افکار]] و نیروهای [[آدمی]] میشود؛ زیرا ناظر به یک [[هدف]]، یعنی [[انتظار ظهور]] است<ref>ر. ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref>. | ||
# [[شکوفایی]] استعدادها: [[روایات]] نشان می‌دهد تأکید اصلی [[مکتب انتظار]]، [[شکوفایی]] استعدادها و نیروها در زمان حال است و باید بدون از دست دادن [[فرصت]]، دست به کار شد. در روایتی [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: «هر [[صبح و شام]] [[منتظر ظهور]] باشید»<ref>{{متن حدیث|فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً}}؛ کلینی، کافی، ج۱، ص۳۳۳.</ref>. | # [[شکوفایی]] استعدادها: [[روایات]] نشان می‌دهد تأکید اصلی [[مکتب انتظار]]، [[شکوفایی]] استعدادها و نیروها در زمان حال است و باید بدون از دست دادن [[فرصت]]، دست به کار شد. در روایتی [[امام صادق]] {{ع}} میفرماید: «هر [[صبح و شام]] [[منتظر ظهور]] باشید»<ref>{{متن حدیث|فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً}}؛ کلینی، کافی، ج۱، ص۳۳۳.</ref>. | ||
# [[امید به آینده]]: [[انتظار فرج]] [[امید به آینده]] را در [[منتظر]] پدید می‌‌آورد و همین [[امید]]، نقش بزرگی در [[زندگی]] و شخصیت او دارد. [[امام علی]]{{ع}} میفرماید: «[[منتظر فرج]] باشید و از [[رحمت]] [[خداوند]] [[ناامید]] نباشید. همانا دوست‌داشتنی‌ترین [[کارها]] در پیشگاه [[خداوند]]، [[انتظار فرج]] است تا وقتی که [[مؤمن]] این حالت خود را حفظ کند»<ref>{{متن حدیث|انْتَظِرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأُمُورِ إِلَی اللَّهِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ وَ مَا دَاوَمَ عَلَیْهِ الْمُؤْمِن}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۶۱۶.</ref>. | # [[امید به آینده]]: [[انتظار فرج]] [[امید به آینده]] را در [[منتظر]] پدید می‌‌آورد و همین [[امید]]، نقش بزرگی در [[زندگی]] و شخصیت او دارد. [[امام علی]] {{ع}} میفرماید: «[[منتظر فرج]] باشید و از [[رحمت]] [[خداوند]] [[ناامید]] نباشید. همانا دوست‌داشتنی‌ترین [[کارها]] در پیشگاه [[خداوند]]، [[انتظار فرج]] است تا وقتی که [[مؤمن]] این حالت خود را حفظ کند»<ref>{{متن حدیث|انْتَظِرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأُمُورِ إِلَی اللَّهِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ وَ مَا دَاوَمَ عَلَیْهِ الْمُؤْمِن}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۶۱۶.</ref>. | ||
# [[بینش]] و [[خلاقیت]]: [[امیدواری]] به [[انسان منتظر]]، بینشی عطا میکند که در مسیر خود بن‌بستی نمی‌بیند و همواره با [[خلاقیت]] و [[نوآوری]]، راه‌های تازه‌ای را می‌‌آزماید. [[امام سجاد]]{{ع}} دربارۀ [[قوت]] و [[اندیشه]] [[یاران]] آن [[حضرت]]، میفرمایند: «[[خداوند]] آنان را چنان از [[عقل]]، [[فهم]] و [[شناخت]] برخوردار کرده که [[غیبت امام]]{{ع}} برایشان به منزلۀ مشاهده و حضور درآمده است»<ref>بحارالانوار، ج۲، ص۱۲۲.</ref>. | # [[بینش]] و [[خلاقیت]]: [[امیدواری]] به [[انسان منتظر]]، بینشی عطا میکند که در مسیر خود بن‌بستی نمی‌بیند و همواره با [[خلاقیت]] و [[نوآوری]]، راه‌های تازه‌ای را می‌‌آزماید. [[امام سجاد]] {{ع}} دربارۀ [[قوت]] و [[اندیشه]] [[یاران]] آن [[حضرت]]، میفرمایند: «[[خداوند]] آنان را چنان از [[عقل]]، [[فهم]] و [[شناخت]] برخوردار کرده که [[غیبت امام]] {{ع}} برایشان به منزلۀ مشاهده و حضور درآمده است»<ref>بحارالانوار، ج۲، ص۱۲۲.</ref>. | ||
#کار و تلاش: [[انسان منتظر]] چون [[امیدوار]] است، در راه رسیدن به [[هدف]] کار میکند و تلاش [[منتظر]] نه حرکتی عادی، بلکه حرکتی جهادگونه است. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} میفرماید: «[[برترین]] [[جهاد]] [[امت]] من، [[انتظار فرج]] است»<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالانوار، ج۷۴، ص۱۴۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref> | # کار و تلاش: [[انسان منتظر]] چون [[امیدوار]] است، در راه رسیدن به [[هدف]] کار میکند و تلاش [[منتظر]] نه حرکتی عادی، بلکه حرکتی جهادگونه است. [[پیامبر اسلام]] {{صل}} میفرماید: «[[برترین]] [[جهاد]] [[امت]] من، [[انتظار فرج]] است»<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالانوار، ج۷۴، ص۱۴۱.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref> | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||