واعظ: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[واعظ در حدیث]] - [[واعظ در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[واعظ در حدیث]] - [[واعظ در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس [[حسینی]] و در مناسبت‌های مختلف [[دینی]] به [[منبر]] رفته و به [[موعظه]] و صحبت می‌پردازد و در پایان هم [[مصیبت]] می‌خواند. منبری. این [[لقب]]، همواره با [[احترام]] آمیخته بوده است و خود واعظ، [[اهل]] [[تعهّد]] و وارستگی‌های [[اخلاقی]] و تأثیرگذاری در [[نفوس]] و دل‌های مستمعین بوده است. [[لقب]] واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۴.</ref>.
موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس [[حسینی]] و در مناسبت‌های مختلف [[دینی]] به [[منبر]] رفته و به [[موعظه]] و صحبت می‌پردازد و در پایان هم [[مصیبت]] می‌خواند. منبری. این [[لقب]]، همواره با [[احترام]] آمیخته بوده است و خود واعظ، [[اهل]] [[تعهّد]] و وارستگی‌های [[اخلاقی]] و تأثیرگذاری در [[نفوس]] و دل‌های مستمعین بوده است. [[لقب]] واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۴.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۶

مقدمه

موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس حسینی و در مناسبت‌های مختلف دینی به منبر رفته و به موعظه و صحبت می‌پردازد و در پایان هم مصیبت می‌خواند. منبری. این لقب، همواره با احترام آمیخته بوده است و خود واعظ، اهل تعهّد و وارستگی‌های اخلاقی و تأثیرگذاری در نفوس و دل‌های مستمعین بوده است. لقب واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...[۱].

منابع

پانویس