یزید بن هارون سلمی واسطی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابوخالد یزید بن هارون بن زاذان بن ثابت واسطی سلمی]] در واسط به سال ۱۱۸ هـ به [[دنیا]] آمد<ref>المنتظم ۱۰/۱۵۵.</ref> و [[بخاری]] الاصل بود<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۱/۳۶۶.</ref> و از [[موالیان]] [[بنی سلیم]] به شمار می‌‌رفت.<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> او از [[عاصم احول]]، [[یحیی بن سعید انصاری]] و [[سلیمان تیمی]] [[روایت]] کرد و [[ابوخیثمه]]، [[ابن مدینی]]، [[ابن نمیر]] و [[حسن بن مکرم]] از او روایت نمودند. ابوخالد فردی [[حافظ]] بود، به طوری که ۲۴ هزار [[حدیث]] با سند و بیست هزار حدیث از بزرگان [[شام]] را از [[حفظ]] بود. روایت‌ کننده از [[امام صادق]]{{ع}}<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰، رقم ۱۳۶۸۳.</ref>، ناشناخته نزد [[شیعه]]<ref>در بیشتر کتاب‌های رجالی شیعه حتی نام وی ذکر نشده و تنها در برخی بدون توثیق و تضعیف آمده است (خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰).</ref>، [[مفسر]] و [[محدث]].<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۴.</ref> رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را فردی [[موثق]] دانسته‌اند. دارای تألیفاتی از جمله تفسیر القرآن <ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۵۳۶؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۸۳.</ref>، یکی از مصادر [[طبری]] در تفسیر و [[تاریخ]]<ref>سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۲ و ۹۳، رقم ۱۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۴.</ref> و الفرائض.<ref>هدیة العارفین ۲/۵۳۶.</ref> واسطی سرانجام به سال ۲۰۶ هـ در واسط [[وفات]] یافت.<ref> تاریخ الاسلام ۱۴/۴۵۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۵۵-۸۵۶.</ref>
[[ابوخالد یزید بن هارون بن زاذان بن ثابت واسطی سلمی]] در واسط به سال ۱۱۸ هـ به [[دنیا]] آمد<ref>المنتظم ۱۰/۱۵۵.</ref> و [[بخاری]] الاصل بود<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۱/۳۶۶.</ref> و از [[موالیان]] [[بنی سلیم]] به شمار می‌‌رفت.<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref> او از [[عاصم احول]]، [[یحیی بن سعید انصاری]] و [[سلیمان تیمی]] [[روایت]] کرد و [[ابوخیثمه]]، [[ابن مدینی]]، [[ابن نمیر]] و [[حسن بن مکرم]] از او روایت نمودند. ابوخالد فردی [[حافظ]] بود، به طوری که ۲۴ هزار [[حدیث]] با سند و بیست هزار حدیث از بزرگان [[شام]] را از [[حفظ]] بود. روایت‌ کننده از [[امام صادق]] {{ع}}<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰، رقم ۱۳۶۸۳.</ref>، ناشناخته نزد [[شیعه]]<ref>در بیشتر کتاب‌های رجالی شیعه حتی نام وی ذکر نشده و تنها در برخی بدون توثیق و تضعیف آمده است (خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰).</ref>، [[مفسر]] و [[محدث]].<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۴.</ref> رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را فردی [[موثق]] دانسته‌اند. دارای تألیفاتی از جمله تفسیر القرآن <ref>بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۵۳۶؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۸۳.</ref>، یکی از مصادر [[طبری]] در تفسیر و [[تاریخ]]<ref>سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۲ و ۹۳، رقم ۱۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۴.</ref> و الفرائض.<ref>هدیة العارفین ۲/۵۳۶.</ref> واسطی سرانجام به سال ۲۰۶ هـ در واسط [[وفات]] یافت.<ref> تاریخ الاسلام ۱۴/۴۵۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۵۵-۸۵۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۵

مقدمه

ابوخالد یزید بن هارون بن زاذان بن ثابت واسطی سلمی در واسط به سال ۱۱۸ هـ به دنیا آمد[۱] و بخاری الاصل بود[۲] و از موالیان بنی سلیم به شمار می‌‌رفت.[۳] او از عاصم احول، یحیی بن سعید انصاری و سلیمان تیمی روایت کرد و ابوخیثمه، ابن مدینی، ابن نمیر و حسن بن مکرم از او روایت نمودند. ابوخالد فردی حافظ بود، به طوری که ۲۴ هزار حدیث با سند و بیست هزار حدیث از بزرگان شام را از حفظ بود. روایت‌ کننده از امام صادق (ع)[۴]، ناشناخته نزد شیعه[۵]، مفسر و محدث.[۶] رجال‌نویسان اهل سنت او را فردی موثق دانسته‌اند. دارای تألیفاتی از جمله تفسیر القرآن [۷]، یکی از مصادر طبری در تفسیر و تاریخ[۸].[۹] و الفرائض.[۱۰] واسطی سرانجام به سال ۲۰۶ هـ در واسط وفات یافت.[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. المنتظم ۱۰/۱۵۵.
  2. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۱/۳۶۶.
  3. الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
  4. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰، رقم ۱۳۶۸۳.
  5. در بیشتر کتاب‌های رجالی شیعه حتی نام وی ذکر نشده و تنها در برخی بدون توثیق و تضعیف آمده است (خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰).
  6. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۴.
  7. بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۵۳۶؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۸۳.
  8. سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۲ و ۹۳، رقم ۱۲.
  9. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۴.
  10. هدیة العارفین ۲/۵۳۶.
  11. تاریخ الاسلام ۱۴/۴۵۵.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۵۵-۸۵۶.