یوم الحساب: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[یوم الحساب در قرآن]] - [[یوم الحساب در حدیث]] - [[یوم الحساب در نهج البلاغه]] - [[یوم الحساب در کلام اسلامی]] - [[یوم الحساب در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط = یوم الحساب (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[یوم الحساب در قرآن]] - [[یوم الحساب در حدیث]] - [[یوم الحساب در نهج البلاغه]] - [[یوم الحساب در کلام اسلامی]] - [[یوم الحساب در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط = یوم الحساب (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*از نامهای [[قیامت]] در [[قرآن کریم]] است<ref>{{متن قرآن|رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ}}؛ | * از نامهای [[قیامت]] در [[قرآن کریم]] است<ref>{{متن قرآن|رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ}}؛ | ||
سوره ابراهیم، آیه ۴۱.</ref>. "حساب" به معنای شمردن است. مراد این است که هر مکلفی به [[روز قیامت]]، نتیجه [[اعمال]] و [[افعال]] خویش را خواهد دید و [[خداوند]] به حساب یکایک آنها میرسد. از [[قرآن]] برمیآید که حساب [[بندگان]] در [[قیامت]]، تنها به دست [[خداوند]] است<ref>{{متن قرآن|إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.</ref>. [[انسانها]] در [[مقام]] [[محاسبه]] یکسان نیستند و بنابر باورها و [[عقاید]] و اعمالشان دگرگوناند. برخی از آنان حسابی ندارند و برخی دیگر، آسان به حساب کشیده میشوند و برخی دیگر به صورتی سخت و دقیق. اما از پارهای [[روایات]] برمیآید که [[خداوند]] همه را به حساب میکشد مگر [[مشرکان]]؛ زیرا آنان بی حساب به [[دوزخ]] میروند<ref>معاد، ۳/ ۹۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 481-482.</ref>. | سوره ابراهیم، آیه ۴۱.</ref>. "حساب" به معنای شمردن است. مراد این است که هر مکلفی به [[روز قیامت]]، نتیجه [[اعمال]] و [[افعال]] خویش را خواهد دید و [[خداوند]] به حساب یکایک آنها میرسد. از [[قرآن]] برمیآید که حساب [[بندگان]] در [[قیامت]]، تنها به دست [[خداوند]] است<ref>{{متن قرآن|إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ}}؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.</ref>. [[انسانها]] در [[مقام]] [[محاسبه]] یکسان نیستند و بنابر باورها و [[عقاید]] و اعمالشان دگرگوناند. برخی از آنان حسابی ندارند و برخی دیگر، آسان به حساب کشیده میشوند و برخی دیگر به صورتی سخت و دقیق. اما از پارهای [[روایات]] برمیآید که [[خداوند]] همه را به حساب میکشد مگر [[مشرکان]]؛ زیرا آنان بی حساب به [[دوزخ]] میروند<ref>معاد، ۳/ ۹۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 481-482.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۶
مقدمه
- از نامهای قیامت در قرآن کریم است[۱]. "حساب" به معنای شمردن است. مراد این است که هر مکلفی به روز قیامت، نتیجه اعمال و افعال خویش را خواهد دید و خداوند به حساب یکایک آنها میرسد. از قرآن برمیآید که حساب بندگان در قیامت، تنها به دست خداوند است[۲]. انسانها در مقام محاسبه یکسان نیستند و بنابر باورها و عقاید و اعمالشان دگرگوناند. برخی از آنان حسابی ندارند و برخی دیگر، آسان به حساب کشیده میشوند و برخی دیگر به صورتی سخت و دقیق. اما از پارهای روایات برمیآید که خداوند همه را به حساب میکشد مگر مشرکان؛ زیرا آنان بی حساب به دوزخ میروند[۳][۴].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ﴾؛ سوره ابراهیم، آیه ۴۱.
- ↑ ﴿إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ﴾؛ سوره شعراء، آیه ۱۱۳.
- ↑ معاد، ۳/ ۹۰.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 481-482.