جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
* [[امام]] {{ع}} در واپسین لحظات [[عمر]] میخواهد چکیده [[کلام]] و تجربیات سترگ خویش را در مسیر [[زندگی]] [[الهی]] بیان کند. [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} در کنارش حضور دارند. [[امام]] در آغاز [[کلام]] سفارش به رعایت [[تقوای الهی]] و دست شستن از [[دنیا]] دارد. ایشان به [[حقطلبی]] و [[دشمنی]] با [[ستمگر]] و باری ستمدیده، [[نظم در امور]] و برقرار کردن آشتی میان [[مردمان]] سفارش میکند. سراسر این [[وصیت]] گشاینده راه [[سعادت]] به روی [[مردمان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 793.</ref>. | * [[امام]] {{ع}} در واپسین لحظات [[عمر]] میخواهد چکیده [[کلام]] و تجربیات سترگ خویش را در مسیر [[زندگی]] [[الهی]] بیان کند. [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} در کنارش حضور دارند. [[امام]] در آغاز [[کلام]] سفارش به رعایت [[تقوای الهی]] و دست شستن از [[دنیا]] دارد. ایشان به [[حقطلبی]] و [[دشمنی]] با [[ستمگر]] و باری ستمدیده، [[نظم در امور]] و برقرار کردن آشتی میان [[مردمان]] سفارش میکند. سراسر این [[وصیت]] گشاینده راه [[سعادت]] به روی [[مردمان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 793.</ref>. | ||
==مطالب مهم [[نامه]]== | == مطالب مهم [[نامه]] == | ||
#سفارش به [[تقوای الهی]]؛ | # سفارش به [[تقوای الهی]]؛ | ||
# [[تبعیت]] از [[حق]]؛ | # [[تبعیت]] از [[حق]]؛ | ||
# [[یاری]] [[مظلوم]] و [[دشمنی]] با [[ظالم]]؛ | # [[یاری]] [[مظلوم]] و [[دشمنی]] با [[ظالم]]؛ | ||
#دوریگزینی از [[دنیا]]؛ | # دوریگزینی از [[دنیا]]؛ | ||
#رعایت [[نظم]]؛ | # رعایت [[نظم]]؛ | ||
# [[برقراری صلح]] بین [[انسانها]]؛ | # [[برقراری صلح]] بین [[انسانها]]؛ | ||
#سفارش درباره [[یتیمان]]؛ | # سفارش درباره [[یتیمان]]؛ | ||
#سفارش درباره [[همسایگان]]؛ | # سفارش درباره [[همسایگان]]؛ | ||
#سفارش درباره [[قرآن]]؛ | # سفارش درباره [[قرآن]]؛ | ||
#سفارش درباره [[نماز]]؛ | # سفارش درباره [[نماز]]؛ | ||
#سفارش درباره مساجد؛ | # سفارش درباره مساجد؛ | ||
#سفارش درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]] با [[مال]] و [[جان]] و زبان؛ | # سفارش درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]] با [[مال]] و [[جان]] و زبان؛ | ||
#سفارش درباره [[امر به معروف و نهی از منکر]]؛ | # سفارش درباره [[امر به معروف و نهی از منکر]]؛ | ||
#سفارش درباره [[قاتل]] خویش و پرهیز از [[خونریزی]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 793-794.</ref>. | # سفارش درباره [[قاتل]] خویش و پرهیز از [[خونریزی]]<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 793-794.</ref>. | ||
==فرازی از [[نامه]]== | == فرازی از [[نامه]] == | ||
*شما هر دو، و دیگر اعضای [[خانواده]] و تمام کسانی را که این وصیتنامه مرا دریافت خواهند کرد، به [[تقوای الهی]]، [[نظم]] در جریان [[کارها]] و ایجاد [[صلح]] و [[وحدت]] در میان صفوف خود، توصیه میکنم، چه از جدتان شنیدم که میفرمود: "آشتی میان دو تن از هر [[نماز]] و روزهای ارزشمندتر است"<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | * شما هر دو، و دیگر اعضای [[خانواده]] و تمام کسانی را که این وصیتنامه مرا دریافت خواهند کرد، به [[تقوای الهی]]، [[نظم]] در جریان [[کارها]] و ایجاد [[صلح]] و [[وحدت]] در میان صفوف خود، توصیه میکنم، چه از جدتان شنیدم که میفرمود: "آشتی میان دو تن از هر [[نماز]] و روزهای ارزشمندتر است"<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | ||
*خدای را، خدای را، درباره همسایگانتان، که مورد [[وصیت]] [[پیامبر]] شمایند، همواره درباره آنان سفارش میکرد، چنان که پنداشتیم دیری نپاید که در ردیف میراثبرانشان نشاند. خدای را، خدای را، درباره [[قرآن]]، مباد که در عمل بدان، بیگانگان بر شما پیشی گیرند. خدای را، خدای را، درباره [[نماز]]، که ستون و پایه [[دین]] شماست. | * خدای را، خدای را، درباره همسایگانتان، که مورد [[وصیت]] [[پیامبر]] شمایند، همواره درباره آنان سفارش میکرد، چنان که پنداشتیم دیری نپاید که در ردیف میراثبرانشان نشاند. خدای را، خدای را، درباره [[قرآن]]، مباد که در عمل بدان، بیگانگان بر شما پیشی گیرند. خدای را، خدای را، درباره [[نماز]]، که ستون و پایه [[دین]] شماست. | ||
خدای را، خدای را، درباره خانه پروردگارتان، تا هستید خلوتش مگذارید، که اگر آن خانه را وانهید، [[جایگاه]] چشمگیری در [[جهان]] نیابید<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | خدای را، خدای را، درباره خانه پروردگارتان، تا هستید خلوتش مگذارید، که اگر آن خانه را وانهید، [[جایگاه]] چشمگیری در [[جهان]] نیابید<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | ||
*خدای را، خدای را، درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]]، با خواسته و [[جان]] و زبانهاتان<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | * خدای را، خدای را، درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]]، با خواسته و [[جان]] و زبانهاتان<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | ||
*و بر شما باد [[همبستگی]] و [[فداکاری]] متقابل و زنهار از گسستگی و پشت کردن به همدیگر. هرگز از [[امر به معروف و نهی از منکر]] دست برمدارید، که در آن صورت، [[سلطه]] بدان بر شما شکل گیرد و از آن پس، هیچ دعایتان [[مستجاب]] نشود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | * و بر شما باد [[همبستگی]] و [[فداکاری]] متقابل و زنهار از گسستگی و پشت کردن به همدیگر. هرگز از [[امر به معروف و نهی از منکر]] دست برمدارید، که در آن صورت، [[سلطه]] بدان بر شما شکل گیرد و از آن پس، هیچ دعایتان [[مستجاب]] نشود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 794.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |