احمد بن محمد طحاوی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامه طحاوی أزدی حَجری]] در سال ۲۳۸ در روستای (طحا) از توابع [[مصر]] به [[دنیا]] آمد<ref>تاریخ مدینة | [[ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامه طحاوی أزدی حَجری]] در سال ۲۳۸ در روستای (طحا) از توابع [[مصر]] به [[دنیا]] آمد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۵، ص ۳۶۷.</ref> و دوران [[رشد]] و [[کودکی]] را در همان مکان سپری کرد. <ref>الاعلام، ج ۱، ص ۲۰۶.</ref> [[دانش]] خویش را از استادانی چون [[سعید بن عبدالله]]، <ref>المعجم الصغیر، ج ۱، ص ۷۰. </ref> [[سعید بن بشر]]<ref>الاکمال، ج ۳، ص ۸۵. </ref> و [[هارون بن سعید ایلی]]<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۵، ص ۳۶۷.</ref> فرا گرفته و در راستای ادامه تحصیلات به شهرهای غزّة [[بیت المقدس]] و [[عسقلان]] [[مسافرت]] کرده است. <ref>لسان المیزان، ج ۱، ص ۲۷۵.</ref> در سال ۲۶۸ نیز به [[شام]]، [[سفر]] کرد و از [[قاضی]] شام، [[ابوخازم]] [[فقه]] را آموخت. طحاوی در آغاز از [[شاگردان]] [[ابوابراهیم مزنی]] و [[شافعی]] [[مذهب]] بود؛ ولی سرانجام پیرو مذهب [[ابوحنیفه]] شد و [[ریاست]] [[مذهب حنفی]] در مصر به وی منتقل شد. <ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۵، ص ۳۶۷. </ref> | ||
او [[فقیه]] و محدثی مورد [[اعتماد]] بود. <ref> | او [[فقیه]] و محدثی مورد [[اعتماد]] بود. <ref>الانساب، ج ۴، ص ۵۳. </ref> و شاگردان بسیاری داشت، که از آن میان می‌توان کسانی چون [[ابوالقاسم طبرانی]]، <ref>المعجم الصغیر، ج ۱، ص ۷۰. </ref> [[ابوالحسن اخمیمی]] و [[ابوبکر بن مقریء]]<ref> تاریخ الاسلام، ج ۲۴، ص ۷۷. </ref> را نام برد. | ||
طحاوی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از: الاختلاف بین الفقهاء، الشروط بزرگ، الشروط کوچک، المختصر بزرگ، المختصر کوچک، شرح الجامع الکبیر، شرح الجامع الصغیر، المحاضر والسجلات، الوصایا، الفرائض، شرح مشکل احادیث رسول اللّه {{صل}}، نقض کتاب المدلسین علی الکرابیسی، احکام القرآن، شرح معانی الآثار، العقیده، التسویة بین حدثنا واخبرنا، <ref>الفهرست (الندیم) ۲۶۰. </ref> بیان السنّة، الشفعه، مشکل الآثار، معانی الخیار فی اسماء الرجال ومعانی الآثار ([[تاریخ]])، مناقب ابی حنیفه<ref> | طحاوی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از: الاختلاف بین الفقهاء، الشروط بزرگ، الشروط کوچک، المختصر بزرگ، المختصر کوچک، شرح الجامع الکبیر، شرح الجامع الصغیر، المحاضر والسجلات، الوصایا، الفرائض، شرح مشکل احادیث رسول اللّه {{صل}}، نقض کتاب المدلسین علی الکرابیسی، احکام القرآن، شرح معانی الآثار، العقیده، التسویة بین حدثنا واخبرنا، <ref>الفهرست (الندیم)، ص ۲۶۰. </ref> بیان السنّة، الشفعه، مشکل الآثار، معانی الخیار فی اسماء الرجال ومعانی الآثار ([[تاریخ]])، مناقب ابی حنیفه<ref>الاعلام، ج ۱، ص ۲۰۶. </ref> و الآثار. <ref> تاریخ الاسلام، ج ۲۴، ص ۷۹. </ref> به نظر می‌‌رسد برخی از این نوشته‌ها در منابع گوناگون با نام‌های متفاوت آمده‌اند؛ ولی در واقع یکی هستند. وی سرانجام به [[سال ۳۲۱ هجری]]<ref>الفهرست (الندیم)، ص ۲۶۰. </ref> در [[مصر]] از [[دنیا]] رفت<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۵، ص ۳۷۰. </ref> و در آرامگاه قرافه به [[خاک]] سپرده شد<ref>وفیات الاعیان، ج ۱، ص ۷۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۱۰۵-۱۰۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۸
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامه طحاوی أزدی حَجری در سال ۲۳۸ در روستای (طحا) از توابع مصر به دنیا آمد[۱] و دوران رشد و کودکی را در همان مکان سپری کرد. [۲] دانش خویش را از استادانی چون سعید بن عبدالله، [۳] سعید بن بشر[۴] و هارون بن سعید ایلی[۵] فرا گرفته و در راستای ادامه تحصیلات به شهرهای غزّة بیت المقدس و عسقلان مسافرت کرده است. [۶] در سال ۲۶۸ نیز به شام، سفر کرد و از قاضی شام، ابوخازم فقه را آموخت. طحاوی در آغاز از شاگردان ابوابراهیم مزنی و شافعی مذهب بود؛ ولی سرانجام پیرو مذهب ابوحنیفه شد و ریاست مذهب حنفی در مصر به وی منتقل شد. [۷]
او فقیه و محدثی مورد اعتماد بود. [۸] و شاگردان بسیاری داشت، که از آن میان می‌توان کسانی چون ابوالقاسم طبرانی، [۹] ابوالحسن اخمیمی و ابوبکر بن مقریء[۱۰] را نام برد.
طحاوی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که عبارت‌اند از: الاختلاف بین الفقهاء، الشروط بزرگ، الشروط کوچک، المختصر بزرگ، المختصر کوچک، شرح الجامع الکبیر، شرح الجامع الصغیر، المحاضر والسجلات، الوصایا، الفرائض، شرح مشکل احادیث رسول اللّه (ص)، نقض کتاب المدلسین علی الکرابیسی، احکام القرآن، شرح معانی الآثار، العقیده، التسویة بین حدثنا واخبرنا، [۱۱] بیان السنّة، الشفعه، مشکل الآثار، معانی الخیار فی اسماء الرجال ومعانی الآثار (تاریخ)، مناقب ابی حنیفه[۱۲] و الآثار. [۱۳] به نظر می‌‌رسد برخی از این نوشته‌ها در منابع گوناگون با نام‌های متفاوت آمده‌اند؛ ولی در واقع یکی هستند. وی سرانجام به سال ۳۲۱ هجری[۱۴] در مصر از دنیا رفت[۱۵] و در آرامگاه قرافه به خاک سپرده شد[۱۶].[۱۷]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج۵، ص ۳۶۷.
- ↑ الاعلام، ج ۱، ص ۲۰۶.
- ↑ المعجم الصغیر، ج ۱، ص ۷۰.
- ↑ الاکمال، ج ۳، ص ۸۵.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۵، ص ۳۶۷.
- ↑ لسان المیزان، ج ۱، ص ۲۷۵.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۵، ص ۳۶۷.
- ↑ الانساب، ج ۴، ص ۵۳.
- ↑ المعجم الصغیر، ج ۱، ص ۷۰.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج ۲۴، ص ۷۷.
- ↑ الفهرست (الندیم)، ص ۲۶۰.
- ↑ الاعلام، ج ۱، ص ۲۰۶.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج ۲۴، ص ۷۹.
- ↑ الفهرست (الندیم)، ص ۲۶۰.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۵، ص ۳۷۰.
- ↑ وفیات الاعیان، ج ۱، ص ۷۲.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۱۰۵-۱۰۶.