دین علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''دین علی''': هرچند [[امام على]]{{ع}} بر آیین [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم دین [[اسلام]] و خطّ روشن و بى‌ابهام دین خدا بود و [[صراط مستقیم]] که در [[قرآن]] آمده، بر طریق و دین و روش [[امام على|على بن ابى طالب]]{{ع}} تأویل شده است،<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰</ref> از سوى دیگر خطّ قاطع و درست و بى‌تحریف [[امام على|علی]]{{ع}} در مسلمانى، به عنوان "دین على" مطرح بود و در زبان [[ائمه]]{{عم}} و یاران آنان، رمزى از تشیّع راستین و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با ظالمان و منحرفان هرگز سازش نمى‌کند. [[امام حسین]]{{ع}} در نامۀ تندى که در جواب معاویه نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى عبد اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر سمیه دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر آیین و مرام [[امام على|علی]]{{ع}}اند {{عربی|اندازه=155%|إنّهم کانوا على دین علىّ}} و در نامه به او نوشتى: {{عربی|اندازه=155%|اقتل من کان على دین علىّ}}، هرکه را بر دین [[امام على|علی]]{{ع}} باشد به قتل برسان، او هم به فرمان تو آنان را به [[شهادت]] رساند و مثله کرد، در حالى که دین [[امام على|علی]]{{ع}} به خدا قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت ابو سفیان مى‌جنگید و با همان دین برجاى او تکیه زده‌اى.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳</ref> این مرام ناب و الهى [[امام على|علی]]{{ع}} در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین على شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ نبرد عاشورا نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى کربلا مطرح است و در معرّفى خود، از عقیده به دین [[امام على|علی]]{{ع}} یاد مى‌کنند. نافع بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: {{عربی|اندازه=155%|أنا ابن هلال البجلى، أنا على دین علىّ، و دینه دین النّبىّ»}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹</ref>، من فرزند هلال بجلى‌ام و من بر دین [[امام على|علی]]{{ع}} هستم و دین على همان دین [[پیامبر]] است. و در مورد هلال بن نافع این رجز نقل شده است: {{عربی|اندازه=155%|انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى على دین حسین و علىّ}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷</ref> یگانگى آیین و روش [[امام على|علی]]{{ع}} و [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} در دعاها و روایات و زیارات هم آمده است. از جمله از [[امام صادق]] (یا [[امام باقر]]) روایت است که هنگام صبح این دعا را بخوانید: {{عربی|اندازه=155%|أصبحت باللّه مؤمنا على دین محمّد و سنّته و دین علىّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم}}<ref>اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴</ref> که ایمان به خدا و دین و سنّت پیامبر، دین و سنت على علیه السّلام و دین و سنت اوصیا در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۶۵.</ref>
'''دین علی''': هرچند [[امام علی]]{{ع}} بر آیین [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم دین [[اسلام]] و خطّ روشن و بى‌ابهام دین خدا بود و [[صراط مستقیم]] که در [[قرآن]] آمده، بر طریق و دین و روش [[امام علی|علی بن ابى طالب]]{{ع}} تأویل شده است،<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰</ref> از سوى دیگر خطّ قاطع و درست و بى‌تحریف [[امام علی|علی]]{{ع}} در مسلمانى، به عنوان "دین علی" مطرح بود و در زبان [[ائمه]]{{عم}} و یاران آنان، رمزى از تشیّع راستین و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با ظالمان و منحرفان هرگز سازش نمى‌کند. [[امام حسین]]{{ع}} در نامۀ تندى که در جواب معاویه نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى عبد اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر سمیه دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر آیین و مرام [[امام علی|علی]]{{ع}}اند {{عربی|اندازه=155%|إنّهم کانوا علی دین علیّ}} و در نامه به او نوشتى: {{عربی|اندازه=155%|اقتل من کان علی دین علیّ}}، هرکه را بر دین [[امام علی|علی]]{{ع}} باشد به قتل برسان، او هم به فرمان تو آنان را به [[شهادت]] رساند و مثله کرد، در حالى که دین [[امام علی|علی]]{{ع}} به خدا قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت ابو سفیان مى‌جنگید و با همان دین برجاى او تکیه زده‌اى.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳</ref> این مرام ناب و الهى [[امام علی|علی]]{{ع}} در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین علی شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ نبرد عاشورا نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى کربلا مطرح است و در معرّفى خود، از عقیده به دین [[امام علی|علی]]{{ع}} یاد مى‌کنند. نافع بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: {{عربی|اندازه=155%|أنا ابن هلال البجلى، أنا علی دین علیّ، و دینه دین النّبىّ»}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹</ref>، من فرزند هلال بجلى‌ام و من بر دین [[امام علی|علی]]{{ع}} هستم و دین علی همان دین [[پیامبر]] است. و در مورد هلال بن نافع این رجز نقل شده است: {{عربی|اندازه=155%|انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى علی دین حسین و علیّ}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷</ref> یگانگى آیین و روش [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} در دعاها و روایات و زیارات هم آمده است. از جمله از [[امام صادق]] (یا [[امام باقر]]) روایت است که هنگام صبح این دعا را بخوانید: {{عربی|اندازه=155%|أصبحت باللّه مؤمنا علی دین محمّد و سنّته و دین علیّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم}}<ref>اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴</ref> که ایمان به خدا و دین و سنّت پیامبر، دین و سنت علی علیه السّلام و دین و سنت اوصیا در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۶۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۵۹

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دین علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

دین علی: هرچند امام علی(ع) بر آیین محمّد(ص) بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم دین اسلام و خطّ روشن و بى‌ابهام دین خدا بود و صراط مستقیم که در قرآن آمده، بر طریق و دین و روش علی بن ابى طالب(ع) تأویل شده است،[۱] از سوى دیگر خطّ قاطع و درست و بى‌تحریف علی(ع) در مسلمانى، به عنوان "دین علی" مطرح بود و در زبان ائمه(ع) و یاران آنان، رمزى از تشیّع راستین و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با ظالمان و منحرفان هرگز سازش نمى‌کند. امام حسین(ع) در نامۀ تندى که در جواب معاویه نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى عبد اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر سمیه دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر آیین و مرام علی(ع)اند إنّهم کانوا علی دین علیّ و در نامه به او نوشتى: اقتل من کان علی دین علیّ، هرکه را بر دین علی(ع) باشد به قتل برسان، او هم به فرمان تو آنان را به شهادت رساند و مثله کرد، در حالى که دین علی(ع) به خدا قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت ابو سفیان مى‌جنگید و با همان دین برجاى او تکیه زده‌اى.[۲] این مرام ناب و الهى علی(ع) در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین علی شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ نبرد عاشورا نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى کربلا مطرح است و در معرّفى خود، از عقیده به دین علی(ع) یاد مى‌کنند. نافع بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: أنا ابن هلال البجلى، أنا علی دین علیّ، و دینه دین النّبىّ»[۳]، من فرزند هلال بجلى‌ام و من بر دین علی(ع) هستم و دین علی همان دین پیامبر است. و در مورد هلال بن نافع این رجز نقل شده است: انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى علی دین حسین و علیّ[۴] یگانگى آیین و روش علی(ع) و محمّد(ص) در دعاها و روایات و زیارات هم آمده است. از جمله از امام صادق (یا امام باقر) روایت است که هنگام صبح این دعا را بخوانید: أصبحت باللّه مؤمنا علی دین محمّد و سنّته و دین علیّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم[۵] که ایمان به خدا و دین و سنّت پیامبر، دین و سنت علی علیه السّلام و دین و سنت اوصیا در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰
  2. بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳
  3. بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹
  4. بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷
  5. اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴
  6. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۶۵.