اصحاب ایکه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲
خط ۳: خط ۳:


== معناشناسی ==
== معناشناسی ==
* کلمه "ایکه" به معنای درخت به هم پیچیده است، و جمع آن "ایک" است، و به طوری که گفته شده، [[قوم]] ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل [[زندگی]] می‌کرده‌اند که درختهایش سر به هم داده بود. و مراد از [[اصحاب]] أیکه - که ظاهرا همان [[قوم شعیب]] می‌باشند، زیرا منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم]] ایکه، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت. و این را می‌دانیم که مقصود از این راه معهود در ذهن مخاطب [[عصر پیامبر]]، آن راهی است که [[مدینه]] را به [[شام]] وصل می‌کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته‌اند منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم شعیب]] بوده‌اند، و چون می‌دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است، نتیجه می‌گیریم که [[قوم]] ایکه یک طائفه از [[قوم شعیب]] و سرزمین ایشان یک [[ناحیه]] از حوزه [[دعوت]] [[شعیب]] بوده که [[خداوند]] بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است. طرح موضوع [[قوم]] ایکه در سوره‌های حجر و [[سوره]] شعراء و [[سوره]] ص، و ق آمده است.
کلمه "ایکه" به معنای درخت به هم پیچیده است، و جمع آن "ایک" است، و به طوری که گفته شده، [[قوم]] ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل [[زندگی]] می‌کرده‌اند که درختهایش سر به هم داده بود. و مراد از [[اصحاب]] أیکه - که ظاهرا همان [[قوم شعیب]] می‌باشند، زیرا منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم]] ایکه، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت. و این را می‌دانیم که مقصود از این راه معهود در ذهن مخاطب [[عصر پیامبر]]، آن راهی است که [[مدینه]] را به [[شام]] وصل می‌کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته‌اند منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم شعیب]] بوده‌اند، و چون می‌دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است، نتیجه می‌گیریم که [[قوم]] ایکه یک طائفه از [[قوم شعیب]] و سرزمین ایشان یک [[ناحیه]] از حوزه [[دعوت]] [[شعیب]] بوده که [[خداوند]] بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است. طرح موضوع [[قوم]] ایکه در سوره‌های حجر و [[سوره]] شعراء و [[سوره]] ص، و ق آمده است.
#{{متن قرآن|وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ}}<ref>«و اصحاب ایکه و قوم تبّع همگی پیامبران را دروغزن خواندند آنگاه بیم دادن من (بر آنان) به حقیقت پیوست» سوره ق، آیه ۱۴.</ref>
#{{متن قرآن|وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ}}<ref>«و اصحاب ایکه و قوم تبّع همگی پیامبران را دروغزن خواندند آنگاه بیم دادن من (بر آنان) به حقیقت پیوست» سوره ق، آیه ۱۴.</ref>
#{{متن قرآن|وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ أُولَئِكَ الْأَحْزَابُ}}<ref>«و ثمود و قوم لوط و «اصحاب ایکه» همان گروه‌ها (ی شکست خورده) بودند» سوره ص، آیه ۱۳.</ref>
#{{متن قرآن|وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ أُولَئِكَ الْأَحْزَابُ}}<ref>«و ثمود و قوم لوط و «اصحاب ایکه» همان گروه‌ها (ی شکست خورده) بودند» سوره ص، آیه ۱۳.</ref>
خط ۹: خط ۹:
#{{متن قرآن|وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ}}<ref>و اصحاب ایکه به راستی ستمگر بودند» سوره حجر، آیه ۷۸.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۰۵.</ref>.
#{{متن قرآن|وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ}}<ref>و اصحاب ایکه به راستی ستمگر بودند» سوره حجر، آیه ۷۸.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۰۵.</ref>.


=== نکات ===
'''نکات:'''
#{{متن قرآن|أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ}}، که مشهور است که [[قوم شعیب]] {{ع}} بوده‌اند، [[هلاکت]] آنان هم پیش از زمان [[موسی]] {{ع}} بوده که [[قرآن]] برای [[پیامبر]] داستان آنان را ذکر می‌کند: {{متن قرآن|وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِ}}<ref>«و چون به آب مدین رسید بر آن، گروهی را دید که (گوسفندان خود را) آب می‌دادند و کنار آنان دو زن را دید که (گوسفندان خود را از رفتن به سوی آب) دور می‌داشتند» سوره قصص، آیه ۲۳.</ref> یعنی گوسفندان [[شعیب]] را این دو دختر به چرا می‌بردند.
#{{متن قرآن|أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ}}، که مشهور است که [[قوم شعیب]] {{ع}} بوده‌اند، [[هلاکت]] آنان هم پیش از زمان [[موسی]] {{ع}} بوده که [[قرآن]] برای [[پیامبر]] داستان آنان را ذکر می‌کند: {{متن قرآن|وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِ}}<ref>«و چون به آب مدین رسید بر آن، گروهی را دید که (گوسفندان خود را) آب می‌دادند و کنار آنان دو زن را دید که (گوسفندان خود را از رفتن به سوی آب) دور می‌داشتند» سوره قصص، آیه ۲۳.</ref> یعنی گوسفندان [[شعیب]] را این دو دختر به چرا می‌بردند.
# سبب هلاک شدن [[اصحاب]] ایکه [[ظلم]] و [[تکذیب]] [[پیامبران]] می‌باشد: {{متن قرآن|وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ}}<ref>و اصحاب ایکه به راستی ستمگر بودند» سوره حجر، آیه ۷۸.</ref>؛ {{متن قرآن|كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«اصحاب ایکه» پیامبران را دروغگو شمردند» سوره شعراء، آیه ۱۷۶.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۰۵.</ref>.
# سبب هلاک شدن [[اصحاب]] ایکه [[ظلم]] و [[تکذیب]] [[پیامبران]] می‌باشد: {{متن قرآن|وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ}}<ref>و اصحاب ایکه به راستی ستمگر بودند» سوره حجر، آیه ۷۸.</ref>؛ {{متن قرآن|كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«اصحاب ایکه» پیامبران را دروغگو شمردند» سوره شعراء، آیه ۱۷۶.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۰۵.</ref>.
۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش