بحث:امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
جز (جایگزینی متن - 'فرزند من' به 'فرزند من')
 
خط ۵: خط ۵:
*در چنین شرایطی [[امام عسکری]]{{ع}} [[با تدبیر]] خاصی، تلاش [[مخالفان]] را بی‌نتیجه گذاشت و ضمن [[حفظ جان]] فرزندش، وی را به تعدادی از [[خواص]] [[شیعیان]] و [[یاران]] خود نشان داد و معرفی کرد تا [[شیعیان]] در مورد [[امام دوازدهم]]، دچار تردید و [[انحراف]] نشوند. [[احمد بن اسحاق قمی]]، [[ابوهاشم بن جعفر]]، [[معاویه بن حکم]]، [[محمد بن ایوب بن نوح]]، [[محمد بن عثمان عمری]] و... از جمله کسانی‌اند که در زمان حیات [[امام عسکری]]{{ع}}، موفق به [[دیدار]] و گفت و گو با فرزندش [[مهدی]] شده‌اند. آنان گزارش کرده‌اند که: ما [[چهل]] تن از [[شیعیان]]، حضور [[امام حسن عسکری]]{{ع}} رسیدیم تا در مورد [[امام]] بعد از وی، از [[حضرت]] سؤال کنیم. [[حضرت]] فرزندش [[مهدی]]{{ع}} را به ما نشان داد و فرمود: این، [[امام]] شما بعد از من و [[خلیفه]] من بر شماست، از او [[اطاعت]] کنید و از گرد او پراکنده نشوید که هلاک می‌گردید و [[دین]] تان را تباه می‌کنید، [[آگاه]] باشید از این به بعد او را نخواهید دید<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۶.</ref>.
*در چنین شرایطی [[امام عسکری]]{{ع}} [[با تدبیر]] خاصی، تلاش [[مخالفان]] را بی‌نتیجه گذاشت و ضمن [[حفظ جان]] فرزندش، وی را به تعدادی از [[خواص]] [[شیعیان]] و [[یاران]] خود نشان داد و معرفی کرد تا [[شیعیان]] در مورد [[امام دوازدهم]]، دچار تردید و [[انحراف]] نشوند. [[احمد بن اسحاق قمی]]، [[ابوهاشم بن جعفر]]، [[معاویه بن حکم]]، [[محمد بن ایوب بن نوح]]، [[محمد بن عثمان عمری]] و... از جمله کسانی‌اند که در زمان حیات [[امام عسکری]]{{ع}}، موفق به [[دیدار]] و گفت و گو با فرزندش [[مهدی]] شده‌اند. آنان گزارش کرده‌اند که: ما [[چهل]] تن از [[شیعیان]]، حضور [[امام حسن عسکری]]{{ع}} رسیدیم تا در مورد [[امام]] بعد از وی، از [[حضرت]] سؤال کنیم. [[حضرت]] فرزندش [[مهدی]]{{ع}} را به ما نشان داد و فرمود: این، [[امام]] شما بعد از من و [[خلیفه]] من بر شماست، از او [[اطاعت]] کنید و از گرد او پراکنده نشوید که هلاک می‌گردید و [[دین]] تان را تباه می‌کنید، [[آگاه]] باشید از این به بعد او را نخواهید دید<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۶.</ref>.
*همچنین، [[حکیمه]] عمه [[امام عسکری]]{{ع}} [[شاهد]] [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} بوده و جریان ولادت [[حضرت]] را بازگو نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷.</ref> موضوع [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} نه تنها در میان [[شیعیان]] یک امر مسلّم و قطعی است، بلکه بیش از یکصد و سی نفر از علمای [[تاریخ]]، [[فقه]]، [[حدیث]]، انساب و برخی از علمای [[اهل سنت]] در کتاب‌های خود نیز به [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} در سال ۲۵۵ [[اذعان]] و یا تصریح کرده‌اند. و بیش از ۶۵نفر از آنان در خصوص [[زندگی حضرت مهدی]]{{ع}}، کتاب‌های مستقلی نگاشته‌اند<ref>العمیدی، سید ثامر هاشم، در انتظار ققنوس، ص۱۸۹- ۱۹۹؛ حکیمی، محمدرضا، خورشید مغرب، ص۷۵- ۱۳۶.</ref>.
*همچنین، [[حکیمه]] عمه [[امام عسکری]]{{ع}} [[شاهد]] [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} بوده و جریان ولادت [[حضرت]] را بازگو نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷.</ref> موضوع [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} نه تنها در میان [[شیعیان]] یک امر مسلّم و قطعی است، بلکه بیش از یکصد و سی نفر از علمای [[تاریخ]]، [[فقه]]، [[حدیث]]، انساب و برخی از علمای [[اهل سنت]] در کتاب‌های خود نیز به [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} در سال ۲۵۵ [[اذعان]] و یا تصریح کرده‌اند. و بیش از ۶۵نفر از آنان در خصوص [[زندگی حضرت مهدی]]{{ع}}، کتاب‌های مستقلی نگاشته‌اند<ref>العمیدی، سید ثامر هاشم، در انتظار ققنوس، ص۱۸۹- ۱۹۹؛ حکیمی، محمدرضا، خورشید مغرب، ص۷۵- ۱۳۶.</ref>.
*[[نام حضرت مهدی]]{{ع}}، همنام جدش [[رسول الله]]{{صل}} است. این نام گذاری از قبل، توسط خود [[پیامبر اکرم]]{{صل}} اعلام شده است؛ چنان که می‌فرماید: [[مهدی]] [[فرزند من]] است، نام او نام من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است<ref>قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.</ref>. در برخی [[روایات]] از تصریح به نام [[حضرت]] منع شده است<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.</ref> به همین جهت علمای [[شیعه]] غالباً از تصریح به نام [[مبارک]] ایشان خودداری می‌ورزند.
*[[نام حضرت مهدی]]{{ع}}، همنام جدش [[رسول الله]]{{صل}} است. این نام گذاری از قبل، توسط خود [[پیامبر اکرم]]{{صل}} اعلام شده است؛ چنان که می‌فرماید: [[مهدی]] فرزند من است، نام او نام من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است<ref>قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.</ref>. در برخی [[روایات]] از تصریح به نام [[حضرت]] منع شده است<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.</ref> به همین جهت علمای [[شیعه]] غالباً از تصریح به نام [[مبارک]] ایشان خودداری می‌ورزند.
*[[القاب]] [[معروف]] [[حضرت]] عبارت‌اند از: [[مهدی]]، [[قائم]]، [[منتظر]]، [[حجت]]، [[خلف صالح]]، [[ابوالقاسم]]، [[صاحب الأمر]] و [[بقیة الله]]<ref>قرشی، باقر شریف، حیاة الامام المهدی{{ع}}، ص۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۴۲.</ref>.
*[[القاب]] [[معروف]] [[حضرت]] عبارت‌اند از: [[مهدی]]، [[قائم]]، [[منتظر]]، [[حجت]]، [[خلف صالح]]، [[ابوالقاسم]]، [[صاحب الأمر]] و [[بقیة الله]]<ref>قرشی، باقر شریف، حیاة الامام المهدی{{ع}}، ص۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۴۲.</ref>.
*[[مادر حضرت]]، کنیزی است از تبار [[حواریون عیسی]]{{ع}}، موسوم به [[نرجس خاتون]]. در برخی نقل‌ها از وی با نام‌هایی چون: [[ریحانه]]، [[سوسن]] و [[صیقل]] نیز یاد شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.</ref> اما در [[روایت]] [[معروف]] جناب [[حکیمه]]، [[امام عسکری]]{{ع}} ایشان را با نام [[نرجس]] یاد نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.</ref>.<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۴۶۶.</ref>
*[[مادر حضرت]]، کنیزی است از تبار [[حواریون عیسی]]{{ع}}، موسوم به [[نرجس خاتون]]. در برخی نقل‌ها از وی با نام‌هایی چون: [[ریحانه]]، [[سوسن]] و [[صیقل]] نیز یاد شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.</ref> اما در [[روایت]] [[معروف]] جناب [[حکیمه]]، [[امام عسکری]]{{ع}} ایشان را با نام [[نرجس]] یاد نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.</ref>.<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۴۶۶.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲

نویسنده: آقای پورانزاب

مقدمه

مقدمه

فضائل و مناقب

امامت

روزگار پیش از امامت

این اخبار عباسیان را به ترس و اضطراب انداخته بود؛ به حدی که مصلحت در آن دیدند که امام حسن عسکری(ع) را در جایی زیر مراقبت گیرند تا ببینند آیا خدا فرزندی بدو می‌دهد یا نه. حتی وقتی آن امام همام(ع) از دنیا رحلت کرد، همسرش نرجس خاتون را دو سال زیر نظر داشتند؛ هر چند به مقصود خویش نرسیدند[۳۲]. از این رو، زندگی امام مهدی(ع) تا هنگام امامت همواره در خفا بود و جز چند نفر کسی از ایشان خبر نداشت[۳۳].

روزگار امامت

آن حضرت دو غیبت داشته است:

  1. غیبت صغری: از سال ۲۶۰ آغاز شد و تا ۳۲۹ ه. ادامه داشت. امام(ع) در این مدت از طریق نواب خاص با مردم در ارتباط بود. نواب خاص عبارت‌اند: عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، حسین بن روح نوبختی، علی بن محمد سَمَری.
  2. غیبت کبری: از سال ۳۲۹ ه. آغاز گشت و هنوز پایان نیافته است. امام مهدی(ع) در روزگار غیبت کبری، نایب خاص ندارد و مردم می‌توانند مشکلات و مسائل دینی خود را از طریق فقیهان جامع الشرائط و در رأس آنان ولی فقیه، رفع نمایند[۳۴].

علت غیبت

پانویس

  1. ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ص۳۴۶؛ الغیبه، ص۱۴۱.
  2. ↑ صمدی، قنبر علی، امامت امام مهدی، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص۴۶۶.
  3. ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۶.
  4. ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷.
  5. ↑ العمیدی، سید ثامر هاشم، در انتظار ققنوس، ص۱۸۹- ۱۹۹؛ حکیمی، محمدرضا، خورشید مغرب، ص۷۵- ۱۳۶.
  6. ↑ قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.
  7. ↑ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.
  8. ↑ قرشی، باقر شریف، حیاة الامام المهدی(ع)، ص۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۴۲.
  9. ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.
  10. ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.
  11. ↑ صمدی، قنبر علی، امامت امام مهدی، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص۴۶۶.
  12. ↑ اعیان الشیعة، ۲/ ۴۴.
  13. ↑ فرهنگ شیعه، ص 126.
  14. ↑ انبیاء، ۲۱.
  15. ↑ دلائل الامامة، ۴۵۳.
  16. ↑ فرهنگ شیعه، ص 127.
  17. ↑ زندگی حضرت صاحب الزمان‌، ۱۷۱.
  18. ↑ دعائم الاسلام‌، ۲/ ۱۸۸.
  19. ↑ اثبات الهداة، ۷/ ۳۹۸.
  20. ↑ همان، ۴۰۰.
  21. ↑ همان، ۴۱۴- ۳۴۴.
  22. ↑ نهج البلاغه‌، خ ۱۵۰ و....
  23. ↑ نهج البلاغه‌، خ ۱۳۸.
  24. ↑ نهج البلاغه‌، خ ۱۸۲.
  25. ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ۵۷۷.
  26. ↑ فرهنگ شیعه، ص 127.
  27. ↑ بحارالانوار، ۵۱/ ۱۶۲- ۶۵؛ کمال الدین‌، ۶۰۶- ۴۸۲.
  28. ↑ کمال الدین‌، ۴۸۶.
  29. ↑ الغیبة، ۳۵۷.
  30. ↑ فرهنگ شیعه، ص 128.
  31. ↑ فرهنگ شیعه، ص 128.
  32. ↑ پیشوایان ما، ۲۸۷.
  33. ↑ فرهنگ شیعه، ص 128.
  34. ↑ فرهنگ شیعه، ص 129.
  35. ↑ فرهنگ شیعه، ص 129.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=بحث:امام_مهدی&oldid=1139149»