(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = واد | عنوان مدخل = واد | مداخل مرتبط = واد در قرآن - واد در حدیث | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== {{متن قرآن|وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ}}<ref>«و با قوم ثمود که در آن دره، خرسنگ (ها) را می‌شکافتند،...» ایجاد کرد)
{{متن قرآن|وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ}}<ref>«و با قوم ثمود که در آن دره، خرسنگ (ها) را می‌شکافتند،» سوره فجر، آیه ۹.</ref>.
«واد؛ در اصل [[وادی]] بوده و به معنی بستر رودخانه یا محل عبور سیلاب‌ها و گاه به معنی دره نیز آمده؛ چراکه سیلاب‌ها از دره‌هایی که در کنار کوه‌ها است می‌گذرد و در اینجا مناسب معنی دوم، یعنی دره‌ها و کوهپایه‌ها است زیرا با توجه به [[آیات]] دیگر [[قرآن]] که درباره این [[قوم]] سخن می‌گوید... [[قوم ثمود]] خانه‌های خود را در دامنه کوه‌ها می‌ساختند. به این ترتیب که سنگ‌ها را می‌بریدند و در درون آنها خانه‌های امنی ایجاد می‌کردند»<ref>تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.
قوم ثمود «در [[صنعت]] حجاری و معماری مهارتی بسزا داشتند، سنگ‌ها را می‌بریدند و می‌تراشیدند و کاخ‌های [[عظیم]] و مرتفع بنا می‌کردند. بسیاری از [[مفسرین]] [[روایت]] کرده‌اند که نخستین مردمی که از کوه‌ها سنگ [[بریده]] و تراشیده، ابنیه و عمارت ساخته‌اند [[طایفه]] [[ثمود]] بودند»<ref>تفسیر نوین، ص۱۷۸.</ref>.
واد در این [[آیه]] به قول [[آیت‌الله طالقانی]] اشاره به وادی معروف «[[وادی القری]]» است<ref>ر.ک: پرتوی از قرآن قسمت دوم، جزء سی‌ام، ص۵۷.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۸۰۰.</ref>
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010430.jpg|22px]] [[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|'''اماکن جغرافیایی در قرآن''']]
