جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید') |
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
=== [[آخرالزمان]] و [[جهان]] [[پیش از ظهور]] === | === [[آخرالزمان]] و [[جهان]] [[پیش از ظهور]] === | ||
از دیدگاه [[کتاب مقدس]] [[یهود]]، [[جهان]] [[پیش از ظهور]]، [[جهان]] [[ظلم]] و [[تباهی]] است و [[فساد]] به شکل‌های مختلف در [[جامعه بشری]] رواج می‌یابد؛ چنانکه در متون [[اسلامی]] نیز آمده است که [[مهدی موعود]]، همان کسی است که [[زمین]] را پر از [[عدالت]] می‌کند پس از آنکه از [[ظلم و جور]]، آکنده است. [[دانشمندان یهود]] به [[مردم]] یادآور می‌شدند که [[پیش از ظهور]] [[ماشیح]]، [[آشفتگی]] و [[فساد]] در [[جهان]] به نهایت خواهد رسید. برخی از [[نشانه‌ها]] در [[اخلاق]] [[انسان‌ها]] و برخی در [[طبیعت]] | از دیدگاه [[کتاب مقدس]] [[یهود]]، [[جهان]] [[پیش از ظهور]]، [[جهان]] [[ظلم]] و [[تباهی]] است و [[فساد]] به شکل‌های مختلف در [[جامعه بشری]] رواج می‌یابد؛ چنانکه در متون [[اسلامی]] نیز آمده است که [[مهدی موعود]]، همان کسی است که [[زمین]] را پر از [[عدالت]] می‌کند پس از آنکه از [[ظلم و جور]]، آکنده است. [[دانشمندان یهود]] به [[مردم]] یادآور می‌شدند که [[پیش از ظهور]] [[ماشیح]]، [[آشفتگی]] و [[فساد]] در [[جهان]] به نهایت خواهد رسید. برخی از [[نشانه‌ها]] در [[اخلاق]] [[انسان‌ها]] و برخی در [[طبیعت]] آشکار خواهد شد؛ مانند اینکه [[بی‌بندوباری]] افزایش خواهد یافت و [[روابط]] [[خویشاوندی]] به سردی خواهد‌گرایید و بسیار از [[مردم]]، دچار [[فقر]] و [[تنگدستی]] خواهند شد.<ref>انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۶۲.</ref> | ||
در تلمود آمده است: [[جوانان]] به [[پیروان]] بی‌احترامی کرده، آنان را خجالت خواهند داد و [[پیران]] در جلوی [[جوانان]] به پا خواهند ایستاد. دختر با [[مادر]]، و عروس با [[مادر]] شوهر [[مخالفت]] خواهد کرد و [[فرزند]] از [[پدر]] خود خجالت نخواهد کشید. محل تحصیل و مطالعه، به اماکن [[فساد]] تبدیل شده و [[دانش]] دِبیران، [[فاسد]] خواهد شد و کسانی که از [[خطا]] کردن بترسند، منفور خواهند بود.<ref>تلمود بابلی، سنهدرین (بخشی از تلمود است) ۹۷ الف.</ref> | در تلمود آمده است: [[جوانان]] به [[پیروان]] بی‌احترامی کرده، آنان را خجالت خواهند داد و [[پیران]] در جلوی [[جوانان]] به پا خواهند ایستاد. دختر با [[مادر]]، و عروس با [[مادر]] شوهر [[مخالفت]] خواهد کرد و [[فرزند]] از [[پدر]] خود خجالت نخواهد کشید. محل تحصیل و مطالعه، به اماکن [[فساد]] تبدیل شده و [[دانش]] دِبیران، [[فاسد]] خواهد شد و کسانی که از [[خطا]] کردن بترسند، منفور خواهند بود.<ref>تلمود بابلی، سنهدرین (بخشی از تلمود است) ۹۷ الف.</ref> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
بنابراین چنانکه [[منجی]] در دو بخش و با دو مفهوم در [[باور]] [[مسیحیان]] شکل گرفت است، موضوع [[نجات بشر]] نیز در دو مرحله انجام پذیرفته و تحقق می‌یابد. مرحله اول، [[ظهور]] اولیه [[عیسی]] است که پس از اندک زمانی از [[دعوت]] خود و پیش از تحقق بخشیدن به [[آرمان]] [[یهود]]، به [[صلیب]] کشیده می‌شود و با این کار، خود را فداری تمام [[مسیحیان]] می‌کند که به او [[ایمان]] داشته یا خواهند داشت و آنها را از [[گناه]] و پستی‌ای که نسلِ [[آدمی]] را گرفته است می‌رهاند؛ زیرا که به [[اعتقاد]] این [[قوم]]، [[آدم]] و [[حوا]] با خطای خود، [[نسل]] [[بشر]] را [[آلوده]] کردند و [[مسیح]] با [[فدا]] شدن خود در این مرحله، سبب [[نجات بشر]] از این [[گناه]] [[تاریخی]] شد. | بنابراین چنانکه [[منجی]] در دو بخش و با دو مفهوم در [[باور]] [[مسیحیان]] شکل گرفت است، موضوع [[نجات بشر]] نیز در دو مرحله انجام پذیرفته و تحقق می‌یابد. مرحله اول، [[ظهور]] اولیه [[عیسی]] است که پس از اندک زمانی از [[دعوت]] خود و پیش از تحقق بخشیدن به [[آرمان]] [[یهود]]، به [[صلیب]] کشیده می‌شود و با این کار، خود را فداری تمام [[مسیحیان]] می‌کند که به او [[ایمان]] داشته یا خواهند داشت و آنها را از [[گناه]] و پستی‌ای که نسلِ [[آدمی]] را گرفته است می‌رهاند؛ زیرا که به [[اعتقاد]] این [[قوم]]، [[آدم]] و [[حوا]] با خطای خود، [[نسل]] [[بشر]] را [[آلوده]] کردند و [[مسیح]] با [[فدا]] شدن خود در این مرحله، سبب [[نجات بشر]] از این [[گناه]] [[تاریخی]] شد. | ||
مرحله دوم [[نجات]]، در [[رجعت]] [[عیسی]] و [[پایان تاریخ]] رخ خواهد داد؛ ولی درباره این مرحله از [[ظهور]] دو برداشت در [[مسیحیت]] وجود دارد. برداشت اصلی و اساسی، آن است که [[رجعت]] [[عیسی]] پایان [[عمر]] [[دنیا]] و هم‌زمان با [[قیامت]] است و [[مسیح]] می‌آید، تا میان [[امت‌ها]] [[داوری]] کرده و [[حکومت]] [[خدا]] را | مرحله دوم [[نجات]]، در [[رجعت]] [[عیسی]] و [[پایان تاریخ]] رخ خواهد داد؛ ولی درباره این مرحله از [[ظهور]] دو برداشت در [[مسیحیت]] وجود دارد. برداشت اصلی و اساسی، آن است که [[رجعت]] [[عیسی]] پایان [[عمر]] [[دنیا]] و هم‌زمان با [[قیامت]] است و [[مسیح]] می‌آید، تا میان [[امت‌ها]] [[داوری]] کرده و [[حکومت]] [[خدا]] را آشکار کند؛ ولی مطابق [[عقیده]] گروه‌های دیگر از [[مسیحیّت]]، بازگشت او در آغاز هزاره پایانی [[تاریخ]] دنیاست و [[مسیح]] در این دوره طولانی بر عالم، [[حکومت]] نموده، و [[عدالت]] را در [[زمین]] ایجاد خواهد کرد.<ref>اقتباس: گونه‌شناسی اندیشه منجی، ص ۲۴۹. نیز برگرفته از گفت‌وگوی آیت الله امامی کاشانی با رهبر ارامنه جهان، ذکر شده در: خطّ امان، ج ۲، ص ۷۷.</ref> | ||
=== [[منجی]] در [[آیین زردشتی]] === | === [[منجی]] در [[آیین زردشتی]] === | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
آخرین [[موعود]] [[زردشتی]]، [[سوشیانس]] برگزیده‌ای از [[نسل]] [[زردشت]] است. او مأموریّت دارد [[دین]] او را به کمال رساند و از پیراهه‌ها و [[بدعت‌ها]] [[پاک]] کند و [[ظلم و ستم]] را از [[جهان]] برداشته، [[کارها]] را بر مبنای «گاهان» (= گاتها، مقدس‌ترین بخش [[اوستا]]) قرار دهد. پس از آن همه [[مردم]]، [[مطیع]] فرمان‌های [[دینی]] و با یک‌دیگر [[دوست]] و [[مهربان]] خواهند بود. [[خشکسالی]] و [[فقر]] و [[بدبختی]] از میان خواهد رفت و جهانِ آرمانی شکل خواهد گرفت. بنابراین [[موعود]] [[زردشتی]] اولاً فردی مشخص است که در [[اوستا]] به نام، معرفی شده است و ثانیاً با [[هدف]] نجاتِ جمعی [[بشر]] [[ظهور]] خواهد کرد. | آخرین [[موعود]] [[زردشتی]]، [[سوشیانس]] برگزیده‌ای از [[نسل]] [[زردشت]] است. او مأموریّت دارد [[دین]] او را به کمال رساند و از پیراهه‌ها و [[بدعت‌ها]] [[پاک]] کند و [[ظلم و ستم]] را از [[جهان]] برداشته، [[کارها]] را بر مبنای «گاهان» (= گاتها، مقدس‌ترین بخش [[اوستا]]) قرار دهد. پس از آن همه [[مردم]]، [[مطیع]] فرمان‌های [[دینی]] و با یک‌دیگر [[دوست]] و [[مهربان]] خواهند بود. [[خشکسالی]] و [[فقر]] و [[بدبختی]] از میان خواهد رفت و جهانِ آرمانی شکل خواهد گرفت. بنابراین [[موعود]] [[زردشتی]] اولاً فردی مشخص است که در [[اوستا]] به نام، معرفی شده است و ثانیاً با [[هدف]] نجاتِ جمعی [[بشر]] [[ظهور]] خواهد کرد. | ||
البته بشارت‌های | البته بشارت‌های آشکار به [[ظهور]] [[سوشیانس]] به عنوان [[منجی موعود]] [[بشر]]، نه در «گاتها» بلکه در بخش‌های دیگر موجود است. موعودهای سه گانه در متون متأخر، یعنی [[اوستا]] نو، آن‌قدر روشن است که [[اسامی]] آنان و کیفیت تولدشان و اینکه هر سه از [[نسل]] [[زرتشت]] هستند و حتی نام [[مادران]] آنها و چگونگی باردار شدن [[مادران]] اینها<ref>اسامی مادران آنها در کتبی نظیر یشت سیزدهم بند ۱۴۱ – ۱۴۲ و در کتاب هفتم دینکرت فصول ۷ – ۱۰ آمده است و همینطور در یشت نوزدهم، درباره مادر سومین موعود «سوشیانس» صراحت دارد.</ref> در آن آمده است. | ||
به هر‌حال بنابر آموزه‌های [[آیین زرتشت]]، [[تولد پیامبر]] این [[آیین]]، در پایان هزاره نهم و یا آغاز هزاره دهم بود و بعد از وی سه پسر [[آینده]] او که موعودهای [[نجات‌بخش]] در این [[آیین]] معرفی شدند، به فاصله هزار سال خواهند آمد که آخرین آنان [[سوشیانس]]، در پایان هزاره دوازدهم [[ظهور]] خواهد کرد. او [[موعود]] اصلی [[زرتشتیان]] محسوب می‌شود. البته در جاماسب‌نامه شکل دیگری نیز آمده است: [[پیغمبر]] [[عرب]]، آخر [[پیغمبران]] باشد که در میان کوه‌های [[مکه]] پیدا شود. او با [[بندگان]] خود چیز خورد و به روش [[بندگان]] نشیند و [[دین]] او اشرف [[ادیان]] باشد و کتاب او [[باطل]] گرداند همه کتاب‌ها را... و از [[فرزندان]] دختر آن [[پیغمبر]] که [[خورشید]] [[جهان]] و شاه‌زنان نام دارد، کسی [[پادشاه]] شود در [[دنیا]] به [[حکم]] یزدان که [[جانشین]] آخر آن [[پیغمبر]] باشد... و [[دولت]] او به [[قیامت]] متصل باشد... و همه [[جهان]] را یک [[دین]] کند و دین‌گبری و [[زردشتی]] نماند و [[پیغمبران]] [[خدا]] و حکیمان.... و ابرها و بادها و مردان سفید رویان در [[خدمت]] او باشند.<ref>ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، ص ۳۵۲ و ۳۵۶.</ref> | به هر‌حال بنابر آموزه‌های [[آیین زرتشت]]، [[تولد پیامبر]] این [[آیین]]، در پایان هزاره نهم و یا آغاز هزاره دهم بود و بعد از وی سه پسر [[آینده]] او که موعودهای [[نجات‌بخش]] در این [[آیین]] معرفی شدند، به فاصله هزار سال خواهند آمد که آخرین آنان [[سوشیانس]]، در پایان هزاره دوازدهم [[ظهور]] خواهد کرد. او [[موعود]] اصلی [[زرتشتیان]] محسوب می‌شود. البته در جاماسب‌نامه شکل دیگری نیز آمده است: [[پیغمبر]] [[عرب]]، آخر [[پیغمبران]] باشد که در میان کوه‌های [[مکه]] پیدا شود. او با [[بندگان]] خود چیز خورد و به روش [[بندگان]] نشیند و [[دین]] او اشرف [[ادیان]] باشد و کتاب او [[باطل]] گرداند همه کتاب‌ها را... و از [[فرزندان]] دختر آن [[پیغمبر]] که [[خورشید]] [[جهان]] و شاه‌زنان نام دارد، کسی [[پادشاه]] شود در [[دنیا]] به [[حکم]] یزدان که [[جانشین]] آخر آن [[پیغمبر]] باشد... و [[دولت]] او به [[قیامت]] متصل باشد... و همه [[جهان]] را یک [[دین]] کند و دین‌گبری و [[زردشتی]] نماند و [[پیغمبران]] [[خدا]] و حکیمان.... و ابرها و بادها و مردان سفید رویان در [[خدمت]] او باشند.<ref>ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، ص ۳۵۲ و ۳۵۶.</ref> | ||