حر بن خضارمه ضبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
وی حر بن خضارمه ضبی<ref>منسوبان به ضبة بن ادبن طابخة بن الیاس بن مضر را ضبی گویند؛ ر.ک: عسکری، ج۳، ص۸۸.</ref> است. [[نسب]] وی را هلالی نیز گفته‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.</ref>، [[ابن شاهین]] | وی حر بن خضارمه ضبی<ref>منسوبان به ضبة بن ادبن طابخة بن الیاس بن مضر را ضبی گویند؛ ر.ک: عسکری، ج۳، ص۸۸.</ref> است. [[نسب]] وی را هلالی نیز گفته‌اند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.</ref>، [[ابن شاهین]] به [[نقل]] از [[سیف بن عمر]] می‌گوید: [[حر بن خضرامه]] که از هم پیمانان بنوعبس بود، در حالی که رمه‌ای گوسفند و برده‌ای چند به همراه داشت، در [[مدینه]] به [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید. [[پیامبر]]{{صل}} [[کفن]] و مقداری [[حنوط]] به وی داد، اما پس از مدتی حر بن خضرامه در مدینه درگذشت. بازماندگانش به مدینه آمدند و رسول خدا{{صل}} گوسفندان را به ایشان داد و [[فرمان]] داد تا بردگان را فروختند و بهای آنها را به ایشان پرداخت نمود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.</ref>. [[ابن حجر]] در ادامه می‌افزاید: [[ابوموسی مدینی]] از [[دارقطنی]] از شیخ ابن شاهین [[روایت]] کرده که نام این [[صحابی]] [[حارث بن خضرامه]] است. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۰۴ و ۷۰۹.</ref> نیز از وی با نام حارث بن خضرامه یاد کرده است. برخلاف [[صحابه‌نگاران]] یاد شده، [[عسکری]]<ref>عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۳، ص۹۱-۸۷.</ref> حر بن خضرامه را از [[صحابیان]] ساختگی [[سیف بن عمر]] دانسته، می‌گوید: رجالی که در [[سند]] این روایت آمده، یعنی [[صعب بن هلال]] و پدرش هلال، ساختگی هستند. از طرف دیگر، سیف تنها ناقل این روایت است و [[تاریخ نویسان]] و صحابه‌نگاران هیچ نامی از وی نبرده‌اند و اگر هم نام برده شده از طریق سیف بن عمر است<ref>برای اطلاعات بیشتر، ر.ک: عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۳، ص۹۱-۸۷.</ref>.<ref>[[عظیم ابوالقاسمی|ابوالقاسمی، عظیم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حر بن خضارمه ضبی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۳۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۸
آشنایی اجمالی
وی حر بن خضارمه ضبی[۱] است. نسب وی را هلالی نیز گفته‌اند[۲]، ابن شاهین به نقل از سیف بن عمر می‌گوید: حر بن خضرامه که از هم پیمانان بنوعبس بود، در حالی که رمه‌ای گوسفند و برده‌ای چند به همراه داشت، در مدینه به خدمت رسول خدا(ص) رسید. پیامبر(ص) کفن و مقداری حنوط به وی داد، اما پس از مدتی حر بن خضرامه در مدینه درگذشت. بازماندگانش به مدینه آمدند و رسول خدا(ص) گوسفندان را به ایشان داد و فرمان داد تا بردگان را فروختند و بهای آنها را به ایشان پرداخت نمود[۳]. ابن حجر در ادامه می‌افزاید: ابوموسی مدینی از دارقطنی از شیخ ابن شاهین روایت کرده که نام این صحابی حارث بن خضرامه است. ابن اثیر[۴] نیز از وی با نام حارث بن خضرامه یاد کرده است. برخلاف صحابه‌نگاران یاد شده، عسکری[۵] حر بن خضرامه را از صحابیان ساختگی سیف بن عمر دانسته، می‌گوید: رجالی که در سند این روایت آمده، یعنی صعب بن هلال و پدرش هلال، ساختگی هستند. از طرف دیگر، سیف تنها ناقل این روایت است و تاریخ نویسان و صحابه‌نگاران هیچ نامی از وی نبرده‌اند و اگر هم نام برده شده از طریق سیف بن عمر است[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ منسوبان به ضبة بن ادبن طابخة بن الیاس بن مضر را ضبی گویند؛ ر.ک: عسکری، ج۳، ص۸۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۰۴ و ۷۰۹.
- ↑ عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۳، ص۹۱-۸۷.
- ↑ برای اطلاعات بیشتر، ر.ک: عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۳، ص۹۱-۸۷.
- ↑ ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «حر بن خضارمه ضبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۳۱.