بحث:بنی ثقیف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'شبه جزیره عربستان' به 'شبه جزیره عربستان'
جز (جایگزینی متن - 'عکس العمل' به 'عکس‌العمل')
جز (جایگزینی متن - 'شبه جزیره عربستان' به 'شبه جزیره عربستان')
خط ۴۱: خط ۴۱:
ثقیف به دو گروه احلاف و [[بنی مالک]] قسمت می‌‌شدند که در [[جنگ‌ها]] با فرمانده و پرچمی مجزا در کنار هم شرکت می‌‌کردند. شاخه احلاف [[قدرت]] و نیز جمعیت بیشتری داشت و خود را از بنی مالک [[برتر]] می‌‌دانست. این امر زمینه [[کینه]] و [[دشمنی]] دو گروه را نسبت به هم فراهم آورد و سبب [[نزاع]] و [[جنگ]] آنان با یکدیگر و [[اتحاد]] با قبایل دیگر شد.<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲، المعارف، ص ۹۱.</ref> [[همراهی]] و همپیمانی بنی مالک با [[بنی یربوع]]، از زیرشاخه‌های تیره [[بنی نصر]] [[هوازن]]، هنگام جنگ شاخه احلاف ثقیف با بنی نصر نمونه‌ای از کینه ورزی شاخه‌های ثقیف با یکدیگر بود. احلاف پس از [[آگاهی]] از همراهی بنی مالک با بنی یربوع با آنان جنگیده، ضمن [[شکست]] دادن بنی مالک، بسیاری از آنان را از [[طائف]] بیرون راندند.<ref>الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲.</ref> درگیری بین این دو شاخه مدت‌ها ادامه داشت تا آنکه با وساطت [[مسعود بن مُعَتَّب]] از بزرگان [[اوس]] به ظاهر خاتمه یافت؛<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۶.</ref> اما به نظر می‌‌رسد که حتی در دوره [[اسلامی]] نیز گاه این [[کینه‌ها]] خود را در رخدادهایی آشکار می‌‌کرد که از آن میان می‌‌توان به کشته شدن شماری از بنی مالک به دست [[مغیرة بن شعبه]] از احلاف اشاره کرد. [[مغیرة]] هنگامی که همراه [[نمایندگان]] بنی مالک از [[مصر]] بازمی‌گشت با کشتن این گروه و تصاحب [[اموال]] آنان به [[مدینه]] گریخت و نزد [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد و چون خواست بخشی از این [[اموال]] را به آن [[حضرت]] [[هدیه]] دهد [[پیامبر]]{{صل}} آن را نپذیرفت.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۲۸۵ - ۲۸۶؛ تاریخ دمشق، ج ۶۰، ص ۲۲؛ الاعلام، ج ۷، ص ۲۲۷.</ref> تیره‌هایی چون بنو [[عوف بن ثقیف]]، بنو [[جهم بن ثقیف]] با زیر مجموعه‌هایی چون بنوغیره، بنوسعد و بنوعلاج از احلاف بودند و تیره‌ای چون بنوجشم با زیر مجموعه‌هایی چون بنوحطیط و بنوغاضره از شاخه‌های بنو مالک بودند.<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۲۶۶ - ۲۶۸؛ الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵.</ref>
ثقیف به دو گروه احلاف و [[بنی مالک]] قسمت می‌‌شدند که در [[جنگ‌ها]] با فرمانده و پرچمی مجزا در کنار هم شرکت می‌‌کردند. شاخه احلاف [[قدرت]] و نیز جمعیت بیشتری داشت و خود را از بنی مالک [[برتر]] می‌‌دانست. این امر زمینه [[کینه]] و [[دشمنی]] دو گروه را نسبت به هم فراهم آورد و سبب [[نزاع]] و [[جنگ]] آنان با یکدیگر و [[اتحاد]] با قبایل دیگر شد.<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲، المعارف، ص ۹۱.</ref> [[همراهی]] و همپیمانی بنی مالک با [[بنی یربوع]]، از زیرشاخه‌های تیره [[بنی نصر]] [[هوازن]]، هنگام جنگ شاخه احلاف ثقیف با بنی نصر نمونه‌ای از کینه ورزی شاخه‌های ثقیف با یکدیگر بود. احلاف پس از [[آگاهی]] از همراهی بنی مالک با بنی یربوع با آنان جنگیده، ضمن [[شکست]] دادن بنی مالک، بسیاری از آنان را از [[طائف]] بیرون راندند.<ref>الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲.</ref> درگیری بین این دو شاخه مدت‌ها ادامه داشت تا آنکه با وساطت [[مسعود بن مُعَتَّب]] از بزرگان [[اوس]] به ظاهر خاتمه یافت؛<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۶.</ref> اما به نظر می‌‌رسد که حتی در دوره [[اسلامی]] نیز گاه این [[کینه‌ها]] خود را در رخدادهایی آشکار می‌‌کرد که از آن میان می‌‌توان به کشته شدن شماری از بنی مالک به دست [[مغیرة بن شعبه]] از احلاف اشاره کرد. [[مغیرة]] هنگامی که همراه [[نمایندگان]] بنی مالک از [[مصر]] بازمی‌گشت با کشتن این گروه و تصاحب [[اموال]] آنان به [[مدینه]] گریخت و نزد [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد و چون خواست بخشی از این [[اموال]] را به آن [[حضرت]] [[هدیه]] دهد [[پیامبر]]{{صل}} آن را نپذیرفت.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۲۸۵ - ۲۸۶؛ تاریخ دمشق، ج ۶۰، ص ۲۲؛ الاعلام، ج ۷، ص ۲۲۷.</ref> تیره‌هایی چون بنو [[عوف بن ثقیف]]، بنو [[جهم بن ثقیف]] با زیر مجموعه‌هایی چون بنوغیره، بنوسعد و بنوعلاج از احلاف بودند و تیره‌ای چون بنوجشم با زیر مجموعه‌هایی چون بنوحطیط و بنوغاضره از شاخه‌های بنو مالک بودند.<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۲۶۶ - ۲۶۸؛ الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵.</ref>


در محیط و [[نظام]] قبیلگی شبه [[جزیره عربستان]] ثقیف نیز همچون دیگر [[قبایل]] برای [[حفظ]] [[امنیت]] و بقای خود با تیره‌ها و قبایل مختلف همپیمان بودند. از [[بنی زهرة بن کلاب]]،<ref>الاستیعاب، ج ۴، ص ۱۶۱۲؛ الطبقات، ج ۵، ص ۲۵۴؛ تاریخ خلیفه، ص ۱۴۱.</ref> [[بنی عقیل]]،<ref>تاریخ المدینه، ج ۲، ص ۴۴۱؛ نیل الاوطار، ج ۸، ص ۱۴۶؛ مسند احمد، ج ۴، ص ۴۳۳.</ref> [[بنی سلیم]] <ref>معجم ما استعجم، ج ۳، ص ۹۶۱.</ref> و حتی در مقطعی از [[قریش]] <ref> المنمق، ص ۲۳۳؛ فتح الباری، ج ۴، ص ۳۸۷.</ref> به عنوان متحدان ثقیف یاد شده است که در این میان همپیمانی و [[همراهی]] ثقیف با تیره [[بنی امیه]] قریش از اهمیت بیشتری برخوردار است. این امر در دوره [[اسلامی]] به ویژه در [[زمان]] [[حکومت]] بنی امیه بر [[سرزمین‌های اسلامی]] نمود بیشتری یافت. [[گفتار پیامبر]]{{صل}} در خصوص همپیمانی [[انصار]] و [[بنی هاشم]] و نیز ثقیف و بنی امیه <ref>الاغانی، ج ۴، ص ۳۰۳.</ref> به خوبی بیان‌گر وسعت [[ارتباط]] ثقفیان و [[امویان]] است.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[بنی ثقیف (مقاله)|مقاله «بنی ثقیف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref>.
در محیط و [[نظام]] قبیلگی [[شبه جزیره عربستان]] ثقیف نیز همچون دیگر [[قبایل]] برای [[حفظ]] [[امنیت]] و بقای خود با تیره‌ها و قبایل مختلف همپیمان بودند. از [[بنی زهرة بن کلاب]]،<ref>الاستیعاب، ج ۴، ص ۱۶۱۲؛ الطبقات، ج ۵، ص ۲۵۴؛ تاریخ خلیفه، ص ۱۴۱.</ref> [[بنی عقیل]]،<ref>تاریخ المدینه، ج ۲، ص ۴۴۱؛ نیل الاوطار، ج ۸، ص ۱۴۶؛ مسند احمد، ج ۴، ص ۴۳۳.</ref> [[بنی سلیم]] <ref>معجم ما استعجم، ج ۳، ص ۹۶۱.</ref> و حتی در مقطعی از [[قریش]] <ref> المنمق، ص ۲۳۳؛ فتح الباری، ج ۴، ص ۳۸۷.</ref> به عنوان متحدان ثقیف یاد شده است که در این میان همپیمانی و [[همراهی]] ثقیف با تیره [[بنی امیه]] قریش از اهمیت بیشتری برخوردار است. این امر در دوره [[اسلامی]] به ویژه در [[زمان]] [[حکومت]] بنی امیه بر [[سرزمین‌های اسلامی]] نمود بیشتری یافت. [[گفتار پیامبر]]{{صل}} در خصوص همپیمانی [[انصار]] و [[بنی هاشم]] و نیز ثقیف و بنی امیه <ref>الاغانی، ج ۴، ص ۳۰۳.</ref> به خوبی بیان‌گر وسعت [[ارتباط]] ثقفیان و [[امویان]] است.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[بنی ثقیف (مقاله)|مقاله «بنی ثقیف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref>.


==[[اقتصاد]] ثقیف==
==[[اقتصاد]] ثقیف==
۲۱۸٬۸۳۷

ویرایش