امامت در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== [[مقام امامت]] ==
== [[مقام امامت]] ==
[[سیره دخت پیامبر]] {{صل}} در [[اطاعت پذیری از مقام امامت]] و [[ولایت]] همچون [[مقام نبوت]] الگوی شایسته‌ای برای [[پیروان]] آن [[حضرت]] است. او مقام امامت را مانند مقام نبوت امری [[الهی]] و [[انتصابی]] و علی {{ع}} را [[قطب]] و محور آن می‌دانست:
[[سیره دخت پیامبر]] {{صل}} در [[اطاعت پذیری از مقام امامت]] و [[ولایت]] همچون [[مقام نبوت]] الگوی شایسته‌ای برای [[پیروان]] آن حضرت است. او مقام امامت را مانند مقام نبوت امری [[الهی]] و [[انتصابی]] و علی {{ع}} را [[قطب]] و محور آن می‌دانست: او [علی] [[پیشوایی]] ربانی... مرکز توجه همه [[عارفان]] و [[خداپرستان]]... و جایگاه اصلی و محور [[امامت]] است<ref>{{متن حدیث|و هو الإمام الربانی... قُطْب الأَقْطَابِ... نقطة دائرة الإمامة}}، نهج الحیاة (فرهنگ سخنان حضرت فاطمه زهرا {{س}}) ص۲۷.</ref>.
{{متن حدیث|و هو الإمام الربانی... قُطْب الأَقْطَابِ... نقطة دائرة الإمامة}}<ref>نهج الحیاة (فرهنگ سخنان حضرت فاطمه زهرا {{س}}) ص۲۷.</ref>؛
او [علی] [[پیشوایی]] ربانی... مرکز توجه همه [[عارفان]] و [[خداپرستان]]... و جایگاه اصلی و محور [[امامت]] است.


بر این اساس زهرا {{س}} با همه عظمتش چون پروانه‌ای گرد شمع [[وجود امام زمان]] خویش می‌چرخید؛ پروانه شیدایی که با سوختن و فدا‌سازی خویش به همگان آموخت که پیشوای بر [[حق]] چونان [[کعبه]] است که [[مردم]] باید به سوی او شتافته، به گردش [[طواف]] کنند. او از پدرش نقل می‌کرد که:
بر این اساس زهرا {{س}} با همه عظمتش چون پروانه‌ای گرد شمع [[وجود امام زمان]] خویش می‌چرخید؛ پروانه شیدایی که با سوختن و فدا‌سازی خویش به همگان آموخت که پیشوای بر [[حق]] چونان [[کعبه]] است که [[مردم]] باید به سوی او شتافته، به گردش [[طواف]] کنند. او از پدرش نقل می‌کرد که: مَثَل [[امام]] مثل کعبه است که مردم به سوی او می‌آیند نه او به سوی مردم<ref>{{متن حدیث|مَثَلُ الْإِمَامِ مَثَلُ الْكَعْبَةِ إِذْ تُؤْتَى وَ لَا تَأْتِي}}، بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۵۳.</ref>.
{{متن حدیث|مَثَلُ الْإِمَامِ مَثَلُ الْكَعْبَةِ إِذْ تُؤْتَى وَ لَا تَأْتِي}}<ref>بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۵۳.</ref>؛
مثل [[امام]] مثل کعبه است که مردم به سوی او می‌آیند نه او به سوی مردم.


اطاعت پذیری [[تکلیف]] مدارانه [[فاطمه]] {{س}} از [[مقام ولایت]] در همه عرصه‌های [[زندگی]] آن حضرت اعم از [[خانوادگی]] و [[سیاسی]] متجلی است.
اطاعت پذیری [[تکلیف]] مدارانه [[فاطمه]] {{س}} از [[مقام ولایت]] در همه عرصه‌های [[زندگی]] آن حضرت اعم از [[خانوادگی]] و [[سیاسی]] متجلی است. [[حضرت فاطمه]] {{س}} در طول مدت زندگی مشترک با [[امیرمؤمنان]] {{ع}} با [[سختی‌ها]] و [[مشکلات]] [[اقتصادی]] فراوانی مواجه بود؛ [[خانه]] محقر استیجاری، عدم دسترسی به حداقل امکانات زندگی، نداشتن منبع درآمد و [[اشتغال]] مستمر [[همسر]] در محیط بیرون خانه به ویژه عرصه‌های نظامی و مأموریت‌های [[تبلیغی]]. ولی فاطمه {{س}} همه این مشکلات و کمبودها را [[تحمل]] کرد و خم به ابرو نیاورد و آبروی علی {{ع}} را [[حفظ]] کرد.
[[حضرت فاطمه]] {{س}} در طول مدت زندگی مشترک با [[امیرمؤمنان]] {{ع}} با [[سختی‌ها]] و [[مشکلات]] [[اقتصادی]] فراوانی مواجه بود؛ [[خانه]] محقر استیجاری، عدم دسترسی به حداقل امکانات زندگی، نداشتن منبع درآمد و [[اشتغال]] مستمر [[همسر]] در محیط بیرون خانه به ویژه عرصه‌های نظامی و مأموریت‌های [[تبلیغی]]. ولی فاطمه {{س}} همه این مشکلات و کمبودها را [[تحمل]] کرد و خم به ابرو نیاورد و آبروی علی {{ع}} را [[حفظ]] کرد.


فاطمه {{س}} در این عرصه با همه دشواری‌هایش نه تنها بر خلاف رضای علی {{ع}} گام بر نداشت و از دستور و خواست او [[سرپیچی]] نکرد که با [[رفتار]] رضایتمندانه‌اش همواره غم‌ها و غصه‌های [[دل]] مولا را که در بیرون خانه متحمل شده بود، از چهره‌اش می‌زدود. [[رضایت]] [[حضرت امیر]] {{ع}} از عملکرد زهرا {{س}} [[بهترین]] [[گواه]] بر این [[حقیقت]] است:
فاطمه {{س}} در این عرصه با همه دشواری‌هایش نه تنها بر خلاف رضای علی {{ع}} گام بر نداشت و از دستور و خواست او [[سرپیچی]] نکرد که با [[رفتار]] رضایتمندانه‌اش همواره غم‌ها و غصه‌های [[دل]] مولا را که در بیرون خانه متحمل شده بود، از چهره‌اش می‌زدود. [[رضایت]] [[حضرت امیر]] {{ع}} از عملکرد زهرا {{س}} [[بهترین]] [[گواه]] بر این [[حقیقت]] است: [[سوگند]] به [[خدا]]، [[فاطمه]] هرگز مرا [[خشمگین]] نساخت و هیچ‌گاه [[نافرمانی]] نکرد و هر [[زمان]] که با او [[دیدار]] می‌کردم غم‌ها و غصه‌ها از دلم زدوده می‌شد<ref>{{متن حدیث|فَوَ اللَّهِ... لَا أَغْضَبَتْنِي وَ لَا عَصَتْ لِي أَمْراً وَ لَقَدْ كُنْتُ أَنْظُرُ إِلَيْهَا فَتَنْكَشِفُ عَنِّي الْهُمُومُ وَ الْأَحْزَانُ}}، بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۳۴.</ref>.
{{متن حدیث|فَوَ اللَّهِ... لَا أَغْضَبَتْنِي وَ لَا عَصَتْ لِي أَمْراً وَ لَقَدْ كُنْتُ أَنْظُرُ إِلَيْهَا فَتَنْكَشِفُ عَنِّي الْهُمُومُ وَ الْأَحْزَانُ}}<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۳۴.</ref>؛
[[سوگند]] به [[خدا]]، [[فاطمه]] هرگز مرا [[خشمگین]] نساخت و هیچ‌گاه [[نافرمانی]] نکرد و هر [[زمان]] که با او [[دیدار]] می‌کردم غم‌ها و غصه‌ها از دلم زدوده می‌شد.


در عرصه [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] نیز با آنکه خود [[معیار حق]] و ملاک [[رضایت]] و [[خشم]] کبریایی و [[صاحب نظر]] در مسائل سیاسی بود، ولی هرگز در این عرصه خارج از [[خط مشی سیاسی]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} و [[مصالح]] کلی [[امامت]] گام بر نداشت و همواره پشت سر آن [[حضرت]] حرکت می‌کرد.
در عرصه [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] نیز با آنکه خود [[معیار حق]] و ملاک [[رضایت]] و [[خشم]] کبریایی و [[صاحب نظر]] در مسائل سیاسی بود، ولی هرگز در این عرصه خارج از خط مشی سیاسی [[امیر مؤمنان]] {{ع}} و [[مصالح]] کلی [[امامت]] گام بر نداشت و همواره پشت سر آن حضرت حرکت می‌کرد.


به عنوان نمونه، پس از ماجرای تلخ [[سقیفه]] و انزوای [[اهل بیت]] {{عم}}، گردانندگان سقیفه برای جلب [[افکار عمومی]] و کاستن از پیامدهای [[سوء]] آن، در صدد [[دلجویی]] از [[حضرت زهرا]] {{س}} بر آمده، درخواست [[ملاقات]] با آن حضرت را کردند. طبیعی بود که فاطمه {{س}} در تداوم [[مبارزه منفی]] خود با هر گونه پیشنهادی در این زمینه [[مخالفت]] ورزد و به درخواست کنندگان ملاقات پاسخ رد دهد. آنان دست به دامن علی {{ع}} شده، با فشار و [[اصرار]] از او خواستند از فاطمه {{س}} برای آنان اجازه بگیرد تا از او عذر بخواهند و [[اشتباهات]] گذشته خود را جبران کنند و در پی این درخواست رهسپار [[خانه]] آن حضرت شدند.
به عنوان نمونه، پس از ماجرای تلخ [[سقیفه]] و انزوای [[اهل بیت]] {{عم}}، گردانندگان سقیفه برای جلب [[افکار عمومی]] و کاستن از پیامدهای [[سوء]] آن، در صدد [[دلجویی]] از [[حضرت زهرا]] {{س}} بر آمده، درخواست [[ملاقات]] با آن حضرت را کردند. طبیعی بود که فاطمه {{س}} در تداوم [[مبارزه منفی]] خود با هر گونه پیشنهادی در این زمینه [[مخالفت]] ورزد و به درخواست کنندگان ملاقات پاسخ رد دهد. آنان دست به دامن علی {{ع}} شده، با فشار و [[اصرار]] از او خواستند از فاطمه {{س}} برای آنان اجازه بگیرد تا از او عذر بخواهند و [[اشتباهات]] گذشته خود را جبران کنند و در پی این درخواست رهسپار [[خانه]] آن حضرت شدند.


علی {{ع}} موضوع را با فاطمه {{س}} در میان گذاشت و گفت: «فاطمه [[جان]]! آنان هم اکنون پشت در خانه [[منتظر]] اجازه ورود هستند؛ تا نظر شما چه باشد».
علی {{ع}} موضوع را با فاطمه {{س}} در میان گذاشت و گفت: «فاطمه [[جان]]! آنان هم اکنون پشت در خانه [[منتظر]] اجازه ورود هستند؛ تا نظر شما چه باشد».
فاطمه {{س}} - که [[احساس]] کرد علی {{ع}} ملاقات را [[مصلحت]] می‌داند - در پاسخ فرمود:
فاطمه {{س}} ـ که [[احساس]] کرد علی {{ع}} ملاقات را [[مصلحت]] می‌داند ـ در پاسخ فرمود: [[علی]] جان خانه، خانه توست و من [[همسر]] تو هستم. آنچه مصلحت می‌دانی انجام ده<ref>{{متن حدیث|الْبَيْتُ بَيْتُكَ وَ الْحُرَّةُ زَوْجَتُكَ افْعَلْ مَا تَشَاءُ}}، بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹۸.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص ۵۴.</ref>
{{متن حدیث|الْبَيْتُ بَيْتُكَ وَ الْحُرَّةُ زَوْجَتُكَ افْعَلْ مَا تَشَاءُ}}<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹۸.</ref>؛
[علی [[جان]]] خانه، خانه توست و من [[همسر]] تو هستم. آنچه مصلحت می‌دانی انجام ده.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص ۵۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۴۳۷

ویرایش