اثنا عشری: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} *پیروان دوازده امام مشخص پس از پیامبر خاتم{{صل}}<ref>خدامرا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
*پیروان دوازده [[امام]] مشخص پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>. | *پیروان دوازده [[امام]] مشخص پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>. | ||
*"اثنا عشری" یا "دوازده امامی" پر جمعیتترین فرقههای [[شیعه]] هستند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>. | *"اثنا عشری" یا "دوازده امامی" پر جمعیتترین فرقههای [[شیعه]] هستند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>. | ||
*آنان معتقد به دوازده امامند که با [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} آغاز میشود و به [[امام مهدی|محمد بن حسن مهدی]] آل محمد{{صل}} ختم میگردد. [[شیعه]] با بهرهمندی از برهانهای عقلی و آموزههای آفتابگون پیشوایان معصوم{{عم}}، بر این باور است که در هر زمان، برای انسانها، ناگزیر باید حجّتی<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸( باب ان الارض لا تخلو من حجة<ref> از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود<ref>{{عربی|اندازه=120%|﴿{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}﴾}}و (یاد کن) آنگاه را که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم میگمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمیرسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>. | *آنان معتقد به دوازده امامند که با [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} آغاز میشود و به [[امام مهدی|محمد بن حسن مهدی]] آل محمد{{صل}} ختم میگردد. [[شیعه]] با بهرهمندی از برهانهای عقلی و آموزههای آفتابگون پیشوایان معصوم{{عم}}، بر این باور است که در هر زمان، برای انسانها، ناگزیر باید حجّتی<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸( باب ان الارض لا تخلو من حجة</ref> از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود<ref>{{عربی|اندازه=120%|﴿{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}﴾}}و (یاد کن) آنگاه را که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم میگمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمیرسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>. | ||
*ایشان دلایل فراوانی از آیات [[قرآن]] و احادیث نبوی بر [[امامت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} اقامه کرده و [[امامت]] آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانستهاند. | *ایشان دلایل فراوانی از آیات [[قرآن]] و احادیث نبوی بر [[امامت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} اقامه کرده و [[امامت]] آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانستهاند. | ||
*همچنین معتقدند [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از طرف خداوند، تمام [[امامان]] دوازدهگانه را معرفی کرده است. | *همچنین معتقدند [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از طرف خداوند، تمام [[امامان]] دوازدهگانه را معرفی کرده است. |
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۸
- پیروان دوازده امام مشخص پس از پیامبر خاتم(ص)[۱].
- "اثنا عشری" یا "دوازده امامی" پر جمعیتترین فرقههای شیعه هستند[۲].
- آنان معتقد به دوازده امامند که با حضرت علی(ع) آغاز میشود و به محمد بن حسن مهدی آل محمد(ص) ختم میگردد. شیعه با بهرهمندی از برهانهای عقلی و آموزههای آفتابگون پیشوایان معصوم(ع)، بر این باور است که در هر زمان، برای انسانها، ناگزیر باید حجّتی[۳] از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود[۴][۵].
- ایشان دلایل فراوانی از آیات قرآن و احادیث نبوی بر امامت علی(ع) اقامه کرده و امامت آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانستهاند.
- همچنین معتقدند پیامبر اکرم(ص) از طرف خداوند، تمام امامان دوازدهگانه را معرفی کرده است.
- آنان، امامان را مانند پیامبر، ملهم از جانب خدا میدانند و میگویند: امام ریاست عامّه دارد و مقام او مافوق بشر عادی است و از آن روزی که خداوند آدم را آفرید، نور خود را در برگزیدگان خویش - از حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرت عیسی(ع) گرفته تا به حضرت محمد(ص)، خاتم الانبیا- سرایت داد و از وی آن نور را به اوصیای او، امامان معصوم(ع)، سریان داد. همان نور و روح خدایی است که در امام عصر(ع) تجلّی میکند و او را از سطح بشر عادی فراتر میبرد و وی را قادر میسازد که قرنها، بلکه هزاران سال بیهیچ گزند و آزار و بدون ضعف و پیری، با بدن جسمانی که در بشر عادی موجب کون و فساد است زندگی کند و در زمان مناسب، به امر خداوند از پس پرده غیب ظهور فرماید[۶][۷].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگنامه مهدویت، ص:۳۶.
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگنامه مهدویت، ص:۳۶.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸( باب ان الارض لا تخلو من حجة
- ↑ ﴿﴿وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ ﴾﴾و (یاد کن) آنگاه را که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم میگمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمیرسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگنامه مهدویت، ص:۳۶.
- ↑ ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۲۴
- ↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگنامه مهدویت، ص:۳۶.