اثنا عشری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} *پیروان دوازده امام مشخص پس از پیامبر خاتم{{صل}}<ref>خدامرا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
*پیروان دوازده [[امام]] مشخص پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>.
*پیروان دوازده [[امام]] مشخص پس از [[پیامبر خاتم]]{{صل}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>.
*"اثنا عشری" یا "دوازده امامی" پر جمعیت‌‏ترین فرقه‌‏های [[شیعه]] هستند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>.
*"اثنا عشری" یا "دوازده امامی" پر جمعیت‌‏ترین فرقه‌‏های [[شیعه]] هستند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>.
*آنان معتقد به دوازده امامند که با [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} آغاز می‏‌شود و به [[امام مهدی|محمد بن حسن مهدی]] آل محمد{{صل}} ختم می‌‏گردد. [[شیعه]] با بهره‏‌مندی از برهان‌‏های عقلی و آموزه‏‌های آفتابگون پیشوایان معصوم{{عم}}، بر این باور است که در هر زمان، برای انسان‏ها، ناگزیر باید حجّتی‏<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸( باب ان الارض لا تخلو من حجة<ref> از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود<ref>{{عربی|اندازه=120%|﴿{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}﴾}}و (یاد کن) آنگاه را  که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی  آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم می‌گمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>.
*آنان معتقد به دوازده امامند که با [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} آغاز می‏‌شود و به [[امام مهدی|محمد بن حسن مهدی]] آل محمد{{صل}} ختم می‌‏گردد. [[شیعه]] با بهره‏‌مندی از برهان‌‏های عقلی و آموزه‏‌های آفتابگون پیشوایان معصوم{{عم}}، بر این باور است که در هر زمان، برای انسان‏ها، ناگزیر باید حجّتی‏<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸( باب ان الارض لا تخلو من حجة</ref> از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود<ref>{{عربی|اندازه=120%|﴿{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ }}﴾}}و (یاد کن) آنگاه را  که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی  آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم می‌گمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۶.</ref>.
*ایشان دلایل فراوانی از آیات [[قرآن]] و احادیث نبوی بر [[امامت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} اقامه کرده و [[امامت]] آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانسته‏‌اند.
*ایشان دلایل فراوانی از آیات [[قرآن]] و احادیث نبوی بر [[امامت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} اقامه کرده و [[امامت]] آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانسته‏‌اند.
*همچنین معتقدند [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از طرف خداوند، تمام [[امامان]] دوازده‌گانه را معرفی کرده است.
*همچنین معتقدند [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از طرف خداوند، تمام [[امامان]] دوازده‌گانه را معرفی کرده است.

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۸


  • پیروان دوازده امام مشخص پس از پیامبر خاتم(ص)[۱].
  • "اثنا عشری" یا "دوازده امامی" پر جمعیت‌‏ترین فرقه‌‏های شیعه هستند[۲].
  • آنان معتقد به دوازده امامند که با حضرت علی(ع) آغاز می‏‌شود و به محمد بن حسن مهدی آل محمد(ص) ختم می‌‏گردد. شیعه با بهره‏‌مندی از برهان‌‏های عقلی و آموزه‏‌های آفتابگون پیشوایان معصوم(ع)، بر این باور است که در هر زمان، برای انسان‏ها، ناگزیر باید حجّتی‏[۳] از طرف خداوند سبحانه و تعالی نصب شود[۴][۵].
  • ایشان دلایل فراوانی از آیات قرآن و احادیث نبوی بر امامت علی(ع) اقامه کرده و امامت آن حضرت را به نص صریح، از طرف خداوند دانسته‏‌اند.
  • همچنین معتقدند پیامبر اکرم(ص) از طرف خداوند، تمام امامان دوازده‌گانه را معرفی کرده است.
  • آنان، امامان را مانند پیامبر، ملهم از جانب خدا می‌‏دانند و می‌‏گویند: امام ریاست عامّه دارد و مقام او مافوق بشر عادی است و از آن روزی که خداوند آدم را آفرید، نور خود را در برگزیدگان خویش - از حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرت عیسی(ع) گرفته تا به حضرت محمد(ص)، خاتم الانبیا- سرایت داد و از وی آن نور را به اوصیای او، امامان معصوم(ع)، سریان داد. همان نور و روح خدایی است که در امام عصر(ع) تجلّی می‌‏کند و او را از سطح بشر عادی فراتر می‌‏برد و وی را قادر می‌‏سازد که قرن‏ها، بلکه هزاران سال بی‌‏هیچ گزند و آزار و بدون ضعف و پیری، با بدن جسمانی که در بشر عادی موجب کون و فساد است زندگی کند و در زمان مناسب، به امر خداوند از پس پرده غیب ظهور فرماید[۶][۷].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۳۶.
  2. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۳۶.
  3. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۷۸( باب ان الارض لا تخلو من حجة
  4. ﴿﴿وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ و (یاد کن) آنگاه را که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی آزمود و او آنها را به انجام رسانید؛ فرمود: من تو را پیشوای مردم می‌گمارم. (ابراهیم) گفت: و از فرزندانم (چه کس را)؟ فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد؛ سوره بقره، آیه: ۱۲۴.
  5. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۳۶.
  6. ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۲۴
  7. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۳۶.