عمرو بن مالک بن عشبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
عمروبن مالک بن عشبه کلبی با دو تن دیگر به [[جنگ]] مردی به نام [[زهیر بن مکحول]] از عوامل [[معاویه]] رفتند و در [[نبرد]] با او [[شکست]] خوردند. عمروبن عشبه پس از این شکست بر [[حضرت علی]]{{ع}} وارد شد. [[حضرت]] قبلاً فرموده بود که وقتی جمع شدید مواظب عمروبن عشبه باشید. چون [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} او را دید، فرمود: فرار کردی؟ سپس سر او را با «دِرَّه»<ref>دِرَّه به معنی شلاق و تازیانه است.</ref> بلند کرد و او ساکت ماند. ابن عشبه چون از نزد آن حضرت خارج شد، از [[کوفه]] گریخته و به معاویه پیوست. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} هم دستور داد خانه‌اش را خراب کردند<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۲۸۱.</ref>
عمروبن مالک بن عشبه کلبی با دو تن دیگر به [[جنگ]] مردی به نام [[زهیر بن مکحول]] از عوامل [[معاویه]] رفتند و در [[نبرد]] با او [[شکست]] خوردند. عمروبن عشبه پس از این شکست بر [[حضرت علی]]{{ع}} وارد شد. [[حضرت]] قبلاً فرموده بود که وقتی جمع شدید مواظب عمرو بن عشبه باشید. چون [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} او را دید، فرمود: فرار کردی؟ سپس سر او را با «دِرَّه»<ref>دِرَّه به معنی شلاق و تازیانه است.</ref> بلند کرد و او ساکت ماند. ابن عشبه چون از نزد آن حضرت خارج شد، از [[کوفه]] گریخته و به معاویه پیوست. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} هم دستور داد خانه‌اش را خراب کردند<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۲۸۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۵

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

عمروبن مالک بن عشبه کلبی با دو تن دیگر به جنگ مردی به نام زهیر بن مکحول از عوامل معاویه رفتند و در نبرد با او شکست خوردند. عمروبن عشبه پس از این شکست بر حضرت علی(ع) وارد شد. حضرت قبلاً فرموده بود که وقتی جمع شدید مواظب عمرو بن عشبه باشید. چون امیرالمؤمنین(ع) او را دید، فرمود: فرار کردی؟ سپس سر او را با «دِرَّه»[۱] بلند کرد و او ساکت ماند. ابن عشبه چون از نزد آن حضرت خارج شد، از کوفه گریخته و به معاویه پیوست. امیرمؤمنان(ع) هم دستور داد خانه‌اش را خراب کردند[۲]

منابع

پانویس

  1. دِرَّه به معنی شلاق و تازیانه است.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۲۸۱.