←جستارهای وابسته
(←منابع) |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
جابر در [[زمان امام صادق]]{{ع}} به سال ۱۲۸ هـ بدرود [[حیات]] گفت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۱۴ ـ ۳۱۶.</ref> در [[تاریخ]] درگذشت وی [[اختلاف]] وجود دارد <ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۱۱۱؛ میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۱۸.</ref> | جابر در [[زمان امام صادق]]{{ع}} به سال ۱۲۸ هـ بدرود [[حیات]] گفت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۱۴ ـ ۳۱۶.</ref> در [[تاریخ]] درگذشت وی [[اختلاف]] وجود دارد <ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۱۱۱؛ میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۱۸.</ref> | ||
==جابر بن یزید جعفی== | |||
از [[اصحاب]] بزرگ [[امام زین العابدین]] و فرزندش [[امام محمد باقر]]{{ع}} بود. کتابهایی در [[تفسیر قرآن]] و [[احکام دین]] و غیر آن نوشت که نام آنها در فهرست شیخ و [[رجال نجاشی]] آمده است. او را حامل [[اسرار]] [[علوم اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} دانستهاند؛ گاهی سخنانی بیان میداشت که [[عقول]] [[مردم]] تاب شنیدن آن را نداشت<ref>تحفة الاحباب، ص۴۰؛ تأسیس الشیعه، ص۲۸۴.</ref>. جابر [[تفسیری]] مشتمل بر [[احادیث]] [[امام باقر]]{{ع}} تصنیف کرده است. وی در سال ۱۲۷ یا به نقل [[ابن حجر عسقلانی]] در «تقریب» به سال ۱۳۲ از [[دنیا]] رفت<ref>تأسیس الشیعه، ص۳۲۶.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۲.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |