اشعیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۱۱: خط ۱۱:
* [[پاتیکل]] از کتب مقدسه هندیان است و [[صاحب]] آن از اعاظم کفره [[هند]] است و به [[گمان]] پیروانش، [[صاحب]] [[کتاب آسمانی]] است. در آن کتاب [[بشارت ظهور]] مبارک [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است<ref>ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۹۱.</ref>.
* [[پاتیکل]] از کتب مقدسه هندیان است و [[صاحب]] آن از اعاظم کفره [[هند]] است و به [[گمان]] پیروانش، [[صاحب]] [[کتاب آسمانی]] است. در آن کتاب [[بشارت ظهور]] مبارک [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است<ref>ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۹۱.</ref>.
* دید از کتب مقدسه هندیان است که در آن، [[بشارت ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است<ref>ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۶.</ref>.
* دید از کتب مقدسه هندیان است که در آن، [[بشارت ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است<ref>ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۶.</ref>.
* زبور جمع "زبر" به‌معنای نوشته و مکتوب است. هر کتابی [[زبور]] است، اما بیشتر، کتاب [[پیغمبر]] [[داود]] {{ع}} بدین‌نام خوانده می‌شود و این کتاب، در شب هیجدهم [[ماه رمضان]] نازل شده است<ref>بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۳.</ref>. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>سوره انبیاء، ۱۰۵.</ref>؛ این [[آیه شریفه]] به [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[تفسیر]] شده است. در باب [[حقوق]] اقلیت‌ها در [[حکومت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است که وقتی [[حضرت]] [[ظهور]] کرد، بین [[اهل زبور]] با [[زبور]] [[قضاوت]] خواهد کرد<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۵؛ آخرین امید، داود الهامی، ص ۲۹۹.</ref>. در کتاب [[زبور]]، تحت عنوان [[مزامیر]]، نویدهایی درباره [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به بیان‌های گوناگون داده شده است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۹۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۵.</ref>.
* زبور جمع "زبر" به‌معنای نوشته و مکتوب است. هر کتابی [[زبور]] است، اما بیشتر، کتاب [[پیغمبر]] [[داوود]] {{ع}} بدین‌نام خوانده می‌شود و این کتاب، در شب هیجدهم [[ماه رمضان]] نازل شده است<ref>بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۳.</ref>. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>سوره انبیاء، ۱۰۵.</ref>؛ این [[آیه شریفه]] به [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[تفسیر]] شده است. در باب [[حقوق]] اقلیت‌ها در [[حکومت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است که وقتی [[حضرت]] [[ظهور]] کرد، بین [[اهل زبور]] با [[زبور]] [[قضاوت]] خواهد کرد<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۵؛ آخرین امید، داوود الهامی، ص ۲۹۹.</ref>. در کتاب [[زبور]]، تحت عنوان [[مزامیر]]، نویدهایی درباره [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به بیان‌های گوناگون داده شده است<ref>آخرین امید، داوود الهامی، ص ۱۹۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۵.</ref>.


== پرسش مستقیم ==
== پرسش مستقیم ==

نسخهٔ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۱

مقدمه

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۶، ص ۵۰۴
  2. ادیان و مهدویت، محمد بهشتى، ص ۲۳.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۵.
  4. ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۱۶.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۹۱.
  6. ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۱۶.
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۶.
  8. بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۳.
  9. سوره انبیاء، ۱۰۵.
  10. غیبة نعمانی، ص ۱۲۵؛ آخرین امید، داوود الهامی، ص ۲۹۹.
  11. آخرین امید، داوود الهامی، ص ۱۹۳.
  12. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۷۵.