رقیه دختر امام علی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابنشهرآشوب') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رقیه]] دختر [[امام علی]]، [[همسر]] [[مسلم بن عقیل]] و لقبش [[ام کلثوم]] بود. او با دو پسرش به نامهای [[عبدالله بن مسلم بن عقیل]] و [[محمد بن مسلم بن عقیل]] و دخترش همراه [[امام]] به [[کربلا]] آمد. پسرانش در کربلا به [[شهادت]] رسیدند. | [[رقیه]] دختر [[امام علی]]، [[همسر]] [[مسلم بن عقیل]] و لقبش [[ام کلثوم]] بود. او با دو پسرش به نامهای [[عبدالله بن مسلم بن عقیل]] و [[محمد بن مسلم بن عقیل]] و دخترش همراه [[امام]] به [[کربلا]] آمد. پسرانش در کربلا به [[شهادت]] رسیدند. | ||
برخی از [[مقاتل]] و [[مورخان]]، عبدالله را اولین [[شهید]] [[بنی هاشم]] دانستهاند<ref>الفتوح، ج۵، ص۲۵۲؛ | برخی از [[مقاتل]] و [[مورخان]]، عبدالله را اولین [[شهید]] [[بنی هاشم]] دانستهاند<ref>الفتوح، ج۵، ص۲۵۲؛ ابنشهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۱۱۴؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۲۶.</ref>، ولی بیشتر بر این باورند که او پس از [[علی اکبر]] به شهادت رسیده است. بنا به [[نقلی]] نام دخترش [[عاتکه]] و هفت ساله بود. بعضی دیگر نام او را [[حمیده]] و سن او را یازده سال دانستهاند. نقل شده در بین راه کربلا آنگاه که خبر شهادت مسلم به [[امام حسین]] {{ع}} رسید، آن [[حضرت]] او را بر زانوی خود نشاند و دست نوازش بر سرش کشید و فرمود: من پدرت و دخترانم خواهرانت هستند. در این لحظه صدای [[گریه]] او و دیگر [[فرزندان مسلم]] بلند شد و فریاد: {{متن حدیث|وا مسلما و وا ابن عقیلاه}}، سر دادند. [[روز عاشورا]] هنگام [[هجوم]] [[لشکریان]] به خیمهها این دختر در زیردست و پای مهاجمان به شهادت رسید<ref>ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص۲۵۵؛ اعلام الوری، ص۲۰۴؛ وسیلة الدارین، ص۲۹۷.</ref>.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص:۲۱۷-۲۱۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۰
مقدمه
رقیه دختر امام علی، همسر مسلم بن عقیل و لقبش ام کلثوم بود. او با دو پسرش به نامهای عبدالله بن مسلم بن عقیل و محمد بن مسلم بن عقیل و دخترش همراه امام به کربلا آمد. پسرانش در کربلا به شهادت رسیدند.
برخی از مقاتل و مورخان، عبدالله را اولین شهید بنی هاشم دانستهاند[۱]، ولی بیشتر بر این باورند که او پس از علی اکبر به شهادت رسیده است. بنا به نقلی نام دخترش عاتکه و هفت ساله بود. بعضی دیگر نام او را حمیده و سن او را یازده سال دانستهاند. نقل شده در بین راه کربلا آنگاه که خبر شهادت مسلم به امام حسین S رسید، آن حضرت او را بر زانوی خود نشاند و دست نوازش بر سرش کشید و فرمود: من پدرت و دخترانم خواهرانت هستند. در این لحظه صدای گریه او و دیگر فرزندان مسلم بلند شد و فریاد: «وا مسلما و وا ابن عقیلاه»، سر دادند. روز عاشورا هنگام هجوم لشکریان به خیمهها این دختر در زیردست و پای مهاجمان به شهادت رسید[۲].[۳]
جستارهای وابسته
- مسلم بن عقیل (همسر)
منابع
پانویس
- ↑ الفتوح، ج۵، ص۲۵۲؛ ابنشهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۱۱۴؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۲۶.
- ↑ ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص۲۵۵؛ اعلام الوری، ص۲۰۴؛ وسیلة الدارین، ص۲۹۷.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص:۲۱۷-۲۱۸.