علی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
جز (جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر') |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی]] کوچک‌ترین [[فرزند امام صادق]]{{ع}} و ساکن عریض از نواحی [[مدینه]] بود<ref>عمدة الطالب، ص۲۷۱.</ref> و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در [[کوفه]] و [[قم]] نیز سکونت داشته است.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> او از [[اصحاب]] [[پدر]] بزرگوار و [[برادر]] گرامی‌اش [[امام کاظم]]{{ع}} و نیز از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.</ref> و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش [[حسین بن زید]] [[شهید]] [[روایت]] دارد.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> افرادی چون فرزندش احمد، [[زید بن علی]] و [[عبدالله بن حسن]] از او روایت کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.</ref> | [[ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی]] کوچک‌ترین [[فرزند امام صادق]]{{ع}} و ساکن عریض از نواحی [[مدینه]] بود<ref>عمدة الطالب، ص۲۷۱.</ref> و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در [[کوفه]] و [[قم]] نیز سکونت داشته است.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> او از [[اصحاب]] [[پدر]] بزرگوار و [[برادر]] گرامی‌اش [[امام کاظم]]{{ع}} و نیز از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.</ref> و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش [[حسین بن زید]] [[شهید]] [[روایت]] دارد.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> افرادی چون فرزندش احمد، [[زید بن علی]] و [[عبدالله بن حسن]] از او روایت کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.</ref> | ||
عریضی فردی [[موثق]] و [[ | عریضی فردی [[موثق]] و [[جلیل‌القدر]] و بسیار [[پرهیزکار]] و با فضل بود.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> از [[شیخ مفید]] نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری [[اهل]] فضل و [[ورع]] بود که حتی دو نفر در این باره با هم [[اختلاف]] ندارند. ابوالحسن عریضی [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} را هم [[درک]] کرد. روایت شده که روزی امام جواد{{ع}} در [[دوران جوانی]] بر وی وارد شد، ایشان آن [[حضرت]] را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، [[یاران]] ابوالحسن او را به خاطر کارهایش [[سرزنش]] کردند و او در حالی که [[محاسن]] خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را [[خداوند]] به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را [[انکار]] کنم.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> وی در سال ۲۱۰ هـ درگذشت.<ref>معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.</ref> برخی [[مدفن]] او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> کتابی درباره [[حلال و حرام]]<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.</ref> و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم{{ع}} پرسیده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۴۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث راویان امام رضا است. علی بن جعفر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: علی بن جعفر در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی کوچک‌ترین فرزند امام صادق(ع) و ساکن عریض از نواحی مدینه بود[۱] و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در کوفه و قم نیز سکونت داشته است.[۲] او از اصحاب پدر بزرگوار و برادر گرامی‌اش امام کاظم(ع) و نیز از اصحاب امام رضا(ع) بود[۳] و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش حسین بن زید شهید روایت دارد.[۴] افرادی چون فرزندش احمد، زید بن علی و عبدالله بن حسن از او روایت کرده‌اند.[۵]
عریضی فردی موثق و جلیل‌القدر و بسیار پرهیزکار و با فضل بود.[۶] از شیخ مفید نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری اهل فضل و ورع بود که حتی دو نفر در این باره با هم اختلاف ندارند. ابوالحسن عریضی امام جواد و امام هادی(ع) را هم درک کرد. روایت شده که روزی امام جواد(ع) در دوران جوانی بر وی وارد شد، ایشان آن حضرت را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، یاران ابوالحسن او را به خاطر کارهایش سرزنش کردند و او در حالی که محاسن خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را خداوند به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را انکار کنم.[۷] وی در سال ۲۱۰ هـ درگذشت.[۸] برخی مدفن او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.[۹] کتابی درباره حلال و حرام[۱۰] و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم(ع) پرسیده است[۱۱].[۱۲]
جستارهای وابسته
- جعفر بن محمد صادق (پدر)
- اسحاق بن جعفر (برادر)
- محمد بن اسحاق بن جعفر (برادرزاده)
- اسماعیل بن محمد بن اسحاق بن جعفر (نواده برادر)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ عمدة الطالب، ص۲۷۱.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
- ↑ رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.
- ↑ معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۴۷.