حسن بن علی وشاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'کرد' به 'کرد')
جز (جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر')
خط ۳: خط ۳:
[[ابومحمد حسن بن علی بن زیاد وشاء بجلی خزّاز کوفی]] نوه دختری [[الیاس صیرفی بجلی]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۶۸.</ref> و از افراد سرشناس و بنام [[طایفه بجلی]] بود<ref>خلاصة الاقوال، ص۴۱.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام کاظم]]، [[امام رضا]] و [[امام هادی]]{{عم}} به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال البرقی، ص۵۱، ۵۵ و ۵۸.</ref> او روایاتی را از امام رضا{{ع}} و راویانی چون [[هشام بن حکم]]،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۱ و۳۳۹.</ref> [[حماد بن عثمان ناب]] و [[سالم بن مکرم]] نقل کرده است. محدثانی مانند [[یعقوب بن یزید]]،<ref>جامع المقال، ص۷۰، ۱۰۴ و ۱۰۷.</ref> [[محمد بن عیسی عبیدی]]<ref>هدایة المحدثین، ص۱۹۰.</ref> و [[احمد بن محمد بن عیسی]] نیز از وی [[روایت]] کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۴.</ref>
[[ابومحمد حسن بن علی بن زیاد وشاء بجلی خزّاز کوفی]] نوه دختری [[الیاس صیرفی بجلی]]<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۶۸.</ref> و از افراد سرشناس و بنام [[طایفه بجلی]] بود<ref>خلاصة الاقوال، ص۴۱.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام کاظم]]، [[امام رضا]] و [[امام هادی]]{{عم}} به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال البرقی، ص۵۱، ۵۵ و ۵۸.</ref> او روایاتی را از امام رضا{{ع}} و راویانی چون [[هشام بن حکم]]،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۱ و۳۳۹.</ref> [[حماد بن عثمان ناب]] و [[سالم بن مکرم]] نقل کرده است. محدثانی مانند [[یعقوب بن یزید]]،<ref>جامع المقال، ص۷۰، ۱۰۴ و ۱۰۷.</ref> [[محمد بن عیسی عبیدی]]<ref>هدایة المحدثین، ص۱۹۰.</ref> و [[احمد بن محمد بن عیسی]] نیز از وی [[روایت]] کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۴.</ref>


[[ابومحمد وشاء]] فردی [[جلیل القدر]] و مورد [[اعتماد]] بود و به گفته خویش نهصد استاد را [[درک]] کرده که همگی از [[امام جعفر صادق]]{{ع}} [[حدیث]] شنیده و روایت می‌‌کردند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبه]] او را از جمله واقفه ذکر کرده که وقتی [[معجزات]] [[حضرت رضا]]{{ع}} را [[مشاهده]] کرد، [[دست]] از عقیده‌اش برداشت و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و [[ائمه]] بعد از وی [[ایمان]] آورد<ref>الغیبه، ص۷۱.</ref> و در زمره [[شیعیان]] [[امامی مذهب]] محسوب شد.<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی است که از جمله آنها «مسائل الرضا»{{ع}}، «ثواب الحج و المناسک و نوادر» است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۹ - ۲۷۰.</ref>
[[ابومحمد وشاء]] فردی [[جلیل‌القدر]] و مورد [[اعتماد]] بود و به گفته خویش نهصد استاد را [[درک]] کرده که همگی از [[امام جعفر صادق]]{{ع}} [[حدیث]] شنیده و روایت می‌‌کردند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبه]] او را از جمله واقفه ذکر کرده که وقتی [[معجزات]] [[حضرت رضا]]{{ع}} را [[مشاهده]] کرد، [[دست]] از عقیده‌اش برداشت و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و [[ائمه]] بعد از وی [[ایمان]] آورد<ref>الغیبه، ص۷۱.</ref> و در زمره [[شیعیان]] [[امامی مذهب]] محسوب شد.<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی است که از جمله آنها «مسائل الرضا»{{ع}}، «ثواب الحج و المناسک و نوادر» است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۹ - ۲۷۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۵

آشنایی اجمالی

ابومحمد حسن بن علی بن زیاد وشاء بجلی خزّاز کوفی نوه دختری الیاس صیرفی بجلی[۱] و از افراد سرشناس و بنام طایفه بجلی بود[۲] و از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام هادی(ع) به شمار می‌‌رفت.[۳] او روایاتی را از امام رضا(ع) و راویانی چون هشام بن حکم،[۴] حماد بن عثمان ناب و سالم بن مکرم نقل کرده است. محدثانی مانند یعقوب بن یزید،[۵] محمد بن عیسی عبیدی[۶] و احمد بن محمد بن عیسی نیز از وی روایت کرده‌اند.[۷]

ابومحمد وشاء فردی جلیل‌القدر و مورد اعتماد بود و به گفته خویش نهصد استاد را درک کرده که همگی از امام جعفر صادق(ع) حدیث شنیده و روایت می‌‌کردند.[۸] شیخ طوسی در کتاب الغیبه او را از جمله واقفه ذکر کرده که وقتی معجزات حضرت رضا(ع) را مشاهده کرد، دست از عقیده‌اش برداشت و به امامت امام رضا(ع) و ائمه بعد از وی ایمان آورد[۹] و در زمره شیعیان امامی مذهب محسوب شد.[۱۰] وی دارای آثار و تألیفاتی است که از جمله آنها «مسائل الرضا»(ع)، «ثواب الحج و المناسک و نوادر» است.[۱۱].[۱۲]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

جستارهای وابسته

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۶۸.
  2. خلاصة الاقوال، ص۴۱.
  3. رجال البرقی، ص۵۱، ۵۵ و ۵۸.
  4. اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۱ و۳۳۹.
  5. جامع المقال، ص۷۰، ۱۰۴ و ۱۰۷.
  6. هدایة المحدثین، ص۱۹۰.
  7. معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۴.
  8. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.
  9. الغیبه، ص۷۱.
  10. لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.
  11. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۶۹ - ۲۷۰.