امامت‌پدیا

نشانه‌های نزدیک بودن ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

مدخل بحث

نشانه‌های نزدیک بودن ظهور چیستند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۴

۱۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - '↵::::::' به ' '
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
جز (جایگزینی متن - '↵::::::' به ' ')
خط ۱۷: خط ۱۷:


پس هرچه دامنه [[فساد]] وسعت پیدا کند و [[بی‌دینی]] زیادتر گردد و [[ظلم و جور]] و [[تعدی]] و فواحش و فجایع عمومی‌تر شود و عالم‌گیر گردد، [[امیدواری]] بیش‌تر و به [[فرج]] نزدیک‌تر خواهد بود. پس [[مؤمنین]] اگرچه از دیدن این امور و مشاهده این احوال سخت دلگیرند، اما از جهت دیگر باید دلگیر نباشند که زودتر به آرزوی دیرینه نائل خواهند شد. انشاء الله‌
پس هرچه دامنه [[فساد]] وسعت پیدا کند و [[بی‌دینی]] زیادتر گردد و [[ظلم و جور]] و [[تعدی]] و فواحش و فجایع عمومی‌تر شود و عالم‌گیر گردد، [[امیدواری]] بیش‌تر و به [[فرج]] نزدیک‌تر خواهد بود. پس [[مؤمنین]] اگرچه از دیدن این امور و مشاهده این احوال سخت دلگیرند، اما از جهت دیگر باید دلگیر نباشند که زودتر به آرزوی دیرینه نائل خواهند شد. انشاء الله‌
::::::به این [[احادیث]] توجه کنید که پایه بلا و [[فتنه]] را تا چه حدی بالا برده‌اند، [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "بلای این [[امت]] به‌نحوی باشد که پناهگاهی نباشد که به وی [[پناه]] برند"<ref>ینابیع المودة، ج ۳، ۲۵۸، ح ۱۱؛ منتخب الاثر، ص ۱۹۷، ح ۱۳.</ref>. و [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: "چنان باشید که مانند بزهای ترسان که نه [[قدرت]] [[دفاع]] از خود دارند و نه پناهگاهی دارند، به‌نحوی که قصاب دست بر هرکدام که خواهد می‌گذارد"<ref>غیبت نعمانی، ص ۱۲۸؛ بشارة الاسلام، ص ۱۰۵.</ref>.
به این [[احادیث]] توجه کنید که پایه بلا و [[فتنه]] را تا چه حدی بالا برده‌اند، [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "بلای این [[امت]] به‌نحوی باشد که پناهگاهی نباشد که به وی [[پناه]] برند"<ref>ینابیع المودة، ج ۳، ۲۵۸، ح ۱۱؛ منتخب الاثر، ص ۱۹۷، ح ۱۳.</ref>. و [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: "چنان باشید که مانند بزهای ترسان که نه [[قدرت]] [[دفاع]] از خود دارند و نه پناهگاهی دارند، به‌نحوی که قصاب دست بر هرکدام که خواهد می‌گذارد"<ref>غیبت نعمانی، ص ۱۲۸؛ بشارة الاسلام، ص ۱۰۵.</ref>.


و [[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: "تا این‌که اکثر [[مردم]] بگویند: [[خدا]] را به [[آل محمد]] احتیاجی نیست!"<ref>کمال الدین، ج۲، ۳۴۲، ح ۲۲؛ غیبت طوسی، ص ۳۴۰، ح ۲۹۰.</ref>
و [[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: "تا این‌که اکثر [[مردم]] بگویند: [[خدا]] را به [[آل محمد]] احتیاجی نیست!"<ref>کمال الدین، ج۲، ۳۴۲، ح ۲۲؛ غیبت طوسی، ص ۳۴۰، ح ۲۹۰.</ref>
خط ۱۰۲: خط ۱۰۲:


«'''[[ادله عقلی]] '''
«'''[[ادله عقلی]] '''
::::::در باب اثبات صحیح بودن [[باور]] [[نزدیکی ظهور]]، دلایلی [[دلایل عقلی]] وجود دارد که ما با مراجعه به [[قدرت]] تحلیل و بررسی خودمان میتوانیم به [[ضرورت]]، صحت و فوائد [[باور]] [[نزدیکی ظهور]] پی ببریم. بعضی از این موارد عبارتند از:
در باب اثبات صحیح بودن [[باور]] [[نزدیکی ظهور]]، دلایلی [[دلایل عقلی]] وجود دارد که ما با مراجعه به [[قدرت]] تحلیل و بررسی خودمان میتوانیم به [[ضرورت]]، صحت و فوائد [[باور]] [[نزدیکی ظهور]] پی ببریم. بعضی از این موارد عبارتند از:
#'''افزایش [[معرفت]] [[انسان‌ها]]: ''' [[بیداری اسلامی]] و [[بیداری]] ایجاد شده در بین [[مستضعفین]] عالم نشانه افزایش [[معرفت]] [[انسان‌ها]] و [[آمادگی]] اولیه جهانی برای پذیرفتن [[حاکمیت]] مطلق [[توحیدی]] است که با [[ظهور امام زمان]]{{ع}} محقق میگردد. هم‌چنان‌که [[مقام معظم رهبری]] میفرمایند: "ما به [[زمان ظهور امام زمان]]{{ع}} این [[محبوب]] [[حقیقی]] [[انسان‌ها]] نزدیک شده‌ایم زیرا معرفت‌ها [[پیشرفت]] کرده است. امروز ذهنیت [[بشر]]، آماده آن است که بفهمد، بداند و [[یقین]] کند که [[انسان]] والایی خواهد آمد و [[بشریت]] را از زیر بارهای [[ظلم و ستم]] [[نجات]] خواهد داد، همان چیزی که همه [[پیغمبران]] برای آن تلاش کرده‌اند"<ref>امام خامنه‌ای{{ع}} بیانات در دیدار جمعی از بسیجیان، ۰۳/۰۹/۱۳۷۸.</ref>.  
#'''افزایش [[معرفت]] [[انسان‌ها]]: ''' [[بیداری اسلامی]] و [[بیداری]] ایجاد شده در بین [[مستضعفین]] عالم نشانه افزایش [[معرفت]] [[انسان‌ها]] و [[آمادگی]] اولیه جهانی برای پذیرفتن [[حاکمیت]] مطلق [[توحیدی]] است که با [[ظهور امام زمان]]{{ع}} محقق میگردد. هم‌چنان‌که [[مقام معظم رهبری]] میفرمایند: "ما به [[زمان ظهور امام زمان]]{{ع}} این [[محبوب]] [[حقیقی]] [[انسان‌ها]] نزدیک شده‌ایم زیرا معرفت‌ها [[پیشرفت]] کرده است. امروز ذهنیت [[بشر]]، آماده آن است که بفهمد، بداند و [[یقین]] کند که [[انسان]] والایی خواهد آمد و [[بشریت]] را از زیر بارهای [[ظلم و ستم]] [[نجات]] خواهد داد، همان چیزی که همه [[پیغمبران]] برای آن تلاش کرده‌اند"<ref>امام خامنه‌ای{{ع}} بیانات در دیدار جمعی از بسیجیان، ۰۳/۰۹/۱۳۷۸.</ref>.  
#'''تغییر [[گرایش]] [[انسان‌ها]] به سمت [[جبهه حق]]:''' یکی دیگر از [[ادله]] نزدیک بودن [[ظهور]]، تغییر [[گرایش]] [[انسان‌ها]] به سمت [[جبهه حق]] است. در اینجا به دنبال حادثه و نشانه‌ای خاص برای تحقق [[مقدمات ظهور]] نیستیم، چرا که [[باور]] داریم وقتی [[مردم]] تغییر کنند، [[ظهور]] محقق خواهد شد و امروز این تغییر [[گرایش]] [[انسان‌ها]] به سمت [[جبهه حق]] کاملاً روشن است. تغییری که در سراسر عالم قابل مشاهده می‌باشد حتی در [[قلب]] عالم [[کفر]]. اینکه در [[انگلیس]] [[پیش‌بینی]] شده که جمعیت [[مسلمانان]] بیش‌تر از [[مسیحیان]] خواهد شد و اینکه در [[آمریکا]] تظاهرات متعدد ظلم‌ستیزانه علیه نژادپرستی و... صورت میگیرد، حاکی از آن است که [[مردم]] [[دنیا]] به سمت [[حق]] [[گرایش]] پیدا کرده‌اند. هم‌چنان‌که در [[قرآن]] نیز به این موضوع پرداخته شده است: {{متن قرآن|لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ}}<ref>«او را از پیش رو و پشت سر فرشتگانی پیگیرند که به فرمان خداوند، نگهبان وی‌اند. بی‌گمان خداوند آنچه را که گروهی دارند دگرگون نمی‌کند (و از آنان نمی‌ستاند) مگر آنها آنچه را که در خویش دارند دگرگون سازند و چون خداوند برای گروهی بلایی بخواهد بازگشتی ندارد و آنان را در برابر وی سروری نیست» سوره رعد، آیه ۱۱.</ref>
#'''تغییر [[گرایش]] [[انسان‌ها]] به سمت [[جبهه حق]]:''' یکی دیگر از [[ادله]] نزدیک بودن [[ظهور]]، تغییر [[گرایش]] [[انسان‌ها]] به سمت [[جبهه حق]] است. در اینجا به دنبال حادثه و نشانه‌ای خاص برای تحقق [[مقدمات ظهور]] نیستیم، چرا که [[باور]] داریم وقتی [[مردم]] تغییر کنند، [[ظهور]] محقق خواهد شد و امروز این تغییر [[گرایش]] [[انسان‌ها]] به سمت [[جبهه حق]] کاملاً روشن است. تغییری که در سراسر عالم قابل مشاهده می‌باشد حتی در [[قلب]] عالم [[کفر]]. اینکه در [[انگلیس]] [[پیش‌بینی]] شده که جمعیت [[مسلمانان]] بیش‌تر از [[مسیحیان]] خواهد شد و اینکه در [[آمریکا]] تظاهرات متعدد ظلم‌ستیزانه علیه نژادپرستی و... صورت میگیرد، حاکی از آن است که [[مردم]] [[دنیا]] به سمت [[حق]] [[گرایش]] پیدا کرده‌اند. هم‌چنان‌که در [[قرآن]] نیز به این موضوع پرداخته شده است: {{متن قرآن|لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ}}<ref>«او را از پیش رو و پشت سر فرشتگانی پیگیرند که به فرمان خداوند، نگهبان وی‌اند. بی‌گمان خداوند آنچه را که گروهی دارند دگرگون نمی‌کند (و از آنان نمی‌ستاند) مگر آنها آنچه را که در خویش دارند دگرگون سازند و چون خداوند برای گروهی بلایی بخواهد بازگشتی ندارد و آنان را در برابر وی سروری نیست» سوره رعد، آیه ۱۱.</ref>
خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
#'''[[فروپاشی]] روز به روز [[اسرائیل]]:''' با توجه به اشاره و حتی تصریح بعضی [[آیات قرآن کریم]]<ref>{{متن قرآن|ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا * وَقَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا * فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا * ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا *إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا}} «(ای) فرزندان کسانی که (آنان را در کشتی) با نوح برداشتیم؛ (بدانید که) او بنده‌ای سپاسگزار بود * و به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) خبر دادیم که دو بار در این سرزمین تباهی می‌ورزید و گردنکشی بزرگی می‌کنید * و چون وعده نخست (از) آن دو (تباهی) فرا رسد بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمی‌انگیزیم که درون خانه‌ها را جست و جو می‌کنند و (این) وعده‌ای انجام یافتنی است * سپس پیروزی بر آنان را دوباره بهره شما می‌کنیم و با دارایی‌ها و پسران به شما یاری می‌رسانیم و شمار شما را افزون‌تر می‌گردانیم *اگر نیکی ورزید به خویش نیکی ورزیده‌اید و اگر بدی کنید به خویش کرده‌اید و چون وعده فرجامین فرا رسد (بندگانی دیگر را می‌فرستیم) تا چهره‌هایتان را اندوهبار گردانند و در آن مسجد وارد گردند چنان که بار نخست وارد آن شده بودند و تا بر هر چه دست یابند از میان بردارند» سوره اسراء، آیه ۳-۷.</ref> و نیز روایاتی که مبنی بر آزادسازی [[قدس]] از چنگ [[مشرکین]] است، اینکه در بسیاری از این [[احادیث]] از نقش [[ایرانیان]] در [[سپاه مهدی]]{{ع}} [[نبرد]] بزرگ و [[فتح]] [[قدس]] سخن رفته است، در مییابیم که یکی از آرمان‌های [[امام زمان]]{{ع}} رهایی [[قدس]] از چنگال [[مشرکان]] است. روایاتی از [[امام عصر]]{{ع}} در این باره وجود دارد که میفرمایند: "[[شعیب بن صالح]] به سوی [[بیت‌المقدس]] می‌رود و مقدمات [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} را فراهم میآورد"<ref>معجم احادیث امام مهدی{{ع}}، ج۱، ص۴۰۲.</ref>. "همانا [[مهدی]]{{ع}} با [[سفیانی]] در [[بیت‌المقدس]] [[جنگ]] می‌کند تا اینکه [[سفیانی]] را به [[اسارت]] میگیرد و [[دستور]] قتلش را صادر می‌کند"<ref>معجم احادیث امام مهدی{{ع}}، ج۱، ص۵۰۸.</ref>.
#'''[[فروپاشی]] روز به روز [[اسرائیل]]:''' با توجه به اشاره و حتی تصریح بعضی [[آیات قرآن کریم]]<ref>{{متن قرآن|ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا * وَقَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا * فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا * ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا *إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا}} «(ای) فرزندان کسانی که (آنان را در کشتی) با نوح برداشتیم؛ (بدانید که) او بنده‌ای سپاسگزار بود * و به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) خبر دادیم که دو بار در این سرزمین تباهی می‌ورزید و گردنکشی بزرگی می‌کنید * و چون وعده نخست (از) آن دو (تباهی) فرا رسد بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمی‌انگیزیم که درون خانه‌ها را جست و جو می‌کنند و (این) وعده‌ای انجام یافتنی است * سپس پیروزی بر آنان را دوباره بهره شما می‌کنیم و با دارایی‌ها و پسران به شما یاری می‌رسانیم و شمار شما را افزون‌تر می‌گردانیم *اگر نیکی ورزید به خویش نیکی ورزیده‌اید و اگر بدی کنید به خویش کرده‌اید و چون وعده فرجامین فرا رسد (بندگانی دیگر را می‌فرستیم) تا چهره‌هایتان را اندوهبار گردانند و در آن مسجد وارد گردند چنان که بار نخست وارد آن شده بودند و تا بر هر چه دست یابند از میان بردارند» سوره اسراء، آیه ۳-۷.</ref> و نیز روایاتی که مبنی بر آزادسازی [[قدس]] از چنگ [[مشرکین]] است، اینکه در بسیاری از این [[احادیث]] از نقش [[ایرانیان]] در [[سپاه مهدی]]{{ع}} [[نبرد]] بزرگ و [[فتح]] [[قدس]] سخن رفته است، در مییابیم که یکی از آرمان‌های [[امام زمان]]{{ع}} رهایی [[قدس]] از چنگال [[مشرکان]] است. روایاتی از [[امام عصر]]{{ع}} در این باره وجود دارد که میفرمایند: "[[شعیب بن صالح]] به سوی [[بیت‌المقدس]] می‌رود و مقدمات [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} را فراهم میآورد"<ref>معجم احادیث امام مهدی{{ع}}، ج۱، ص۴۰۲.</ref>. "همانا [[مهدی]]{{ع}} با [[سفیانی]] در [[بیت‌المقدس]] [[جنگ]] می‌کند تا اینکه [[سفیانی]] را به [[اسارت]] میگیرد و [[دستور]] قتلش را صادر می‌کند"<ref>معجم احادیث امام مهدی{{ع}}، ج۱، ص۵۰۸.</ref>.
*'''[[ادله]] [[نقلی]]'''
*'''[[ادله]] [[نقلی]]'''
::::::آن‌چه تاکنون در اثبات [[نزدیکی ظهور]] بیان شد، همه براساس [[ادله عقلی]] بود اما [[نزدیکی ظهور]] براساس منابع [[دینی]] نیز قابل اثبات است چنان‌که [[آیات]] و [[روایات]] متعددی یکی از اساسی‌ترین [[وظایف منتظران امام زمان]]{{ع}} را نزدیک دیدن امر [[فرج]] می‌داند.
آن‌چه تاکنون در اثبات [[نزدیکی ظهور]] بیان شد، همه براساس [[ادله عقلی]] بود اما [[نزدیکی ظهور]] براساس منابع [[دینی]] نیز قابل اثبات است چنان‌که [[آیات]] و [[روایات]] متعددی یکی از اساسی‌ترین [[وظایف منتظران امام زمان]]{{ع}} را نزدیک دیدن امر [[فرج]] می‌داند.
*'''[[آیات]] مربوط به [[نزدیکی ظهور]]: '''
*'''[[آیات]] مربوط به [[نزدیکی ظهور]]: '''
#{{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ}}<ref>«فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند» سوره نحل، آیه ۱.</ref>. در این [[آیه شریفه]] گرچه سخن در مورد [[عجله]] کفّار در امر [[نزول]] [[قهر خداوند]] است، امّا جمله {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}، اختصاصی به [[فرمان]] [[قهر]] [[الهی]] ندارد، بلکه شامل همه فرمان‌های [[خداوند]]، همچون [[فرمان]] [[جهاد]]، [[فرمان]] [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و [[فرمان]] برپایی [[روز قیامت]] می‌شود و نباید در این امور [[عجله]] کرد. این [[آیه]] در بردارنده نکاتی است از جمله اینکه: الف) [[فرمان‌های الهی]] قطعی و وقوع [[قهر]] او حتمی است. {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}، "أتی" فعل ماضی میباشد، گویا [[عذاب]] آمده است. ب) {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}: [[خداوند]] به وعده‌های خود عمل می‌کند. در [[آیه]] ۱۰۹ سوره بقره و ۲۴ سوره [[توبه]]، خداوند [[وعده]] داده بود که {{متن قرآن|حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ}}<ref>«تا (زمانی که) خداوند فرمان خویش را (پیش) آورد» سوره بقره، آیه ۱۰۹. و نیز سوره توبه، آیه ۲۴.</ref>، اکنون می‌فرماید: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}. ج) در کار [[خدا]] [[عجله]] نکنید که کار او حکیمانه است و در وقت خود انجام می‌شود. {{متن قرآن|فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>تفسیر نور، ج۴، ص۴۹۱.</ref>. در اینکه مقصود این [[آیه]]، [[قیام]] و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است، [[روایات]] زیادی وجود دارد که به یکی از آنها در ذیل اکتفا می‌گردد: [[ابان بن تغلب]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است که فرمود: "هنگامی که [[خداوند]] [[ظهور قائم]] ما را [[اراده]] کند، [[جبرئیل]] را به صورت پرنده‌ای سفید برمی‌گزیند و به [[زمین]] می‌فرستد. او هم یک پای خویش را بر بام [[کعبه]] می‌گذارد و پای دیگرش را بر روی [[بیت‌المقدس]]، سپس با صدایی بلند فریاد می‌زند: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>موسوی اصفهانی، محمدتقی، مکیال المکارم، باب ۸۵، ح۹، ص۵۸۹.</ref>.
#{{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ}}<ref>«فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند» سوره نحل، آیه ۱.</ref>. در این [[آیه شریفه]] گرچه سخن در مورد [[عجله]] کفّار در امر [[نزول]] [[قهر خداوند]] است، امّا جمله {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}، اختصاصی به [[فرمان]] [[قهر]] [[الهی]] ندارد، بلکه شامل همه فرمان‌های [[خداوند]]، همچون [[فرمان]] [[جهاد]]، [[فرمان]] [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و [[فرمان]] برپایی [[روز قیامت]] می‌شود و نباید در این امور [[عجله]] کرد. این [[آیه]] در بردارنده نکاتی است از جمله اینکه: الف) [[فرمان‌های الهی]] قطعی و وقوع [[قهر]] او حتمی است. {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}، "أتی" فعل ماضی میباشد، گویا [[عذاب]] آمده است. ب) {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}: [[خداوند]] به وعده‌های خود عمل می‌کند. در [[آیه]] ۱۰۹ سوره بقره و ۲۴ سوره [[توبه]]، خداوند [[وعده]] داده بود که {{متن قرآن|حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ}}<ref>«تا (زمانی که) خداوند فرمان خویش را (پیش) آورد» سوره بقره، آیه ۱۰۹. و نیز سوره توبه، آیه ۲۴.</ref>، اکنون می‌فرماید: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ}}. ج) در کار [[خدا]] [[عجله]] نکنید که کار او حکیمانه است و در وقت خود انجام می‌شود. {{متن قرآن|فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>تفسیر نور، ج۴، ص۴۹۱.</ref>. در اینکه مقصود این [[آیه]]، [[قیام]] و [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است، [[روایات]] زیادی وجود دارد که به یکی از آنها در ذیل اکتفا می‌گردد: [[ابان بن تغلب]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] کرده است که فرمود: "هنگامی که [[خداوند]] [[ظهور قائم]] ما را [[اراده]] کند، [[جبرئیل]] را به صورت پرنده‌ای سفید برمی‌گزیند و به [[زمین]] می‌فرستد. او هم یک پای خویش را بر بام [[کعبه]] می‌گذارد و پای دیگرش را بر روی [[بیت‌المقدس]]، سپس با صدایی بلند فریاد می‌زند: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>موسوی اصفهانی، محمدتقی، مکیال المکارم، باب ۸۵، ح۹، ص۵۸۹.</ref>.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/1175425»