محمد بن جعفر دیباج: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۳۵۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۹: خط ۹:


== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
ابوجعفر محمد بن جعفر بن محمد(علیهما السلام) دیباج علوی هاشمی.
او را به خاطر صورت زیبایش به [[دیباج]] ملقب کردند.<ref>عمدة الطالب، ص۲۷۵.</ref> پدرش [[امام صادق]]{{ع}}، و مادرش [[ام ولد]] بود.<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۵۸.</ref> وی نزد [[پدر]] و دیگران [[علم حدیث]] را فرا گرفت.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۷۱.</ref> [[محمد دیباج]] در دوران [[خلافت مأمون]] در [[حجاز]] خروج کرد و [[مردم]] حجاز با او [[بیعت]] نموده و به او [[لقب]] [[امیر مؤمنان]] دادند. او اولین فرد از بنی الحسین{{ع}} بود که سال ۲۰۰ هـ برای امر [[خلافت]] با او بیعت صورت پذیرفت. [[مأمون]]، [[عیسی جلودی]] را جهت سرکوبی وی به [[مکه]] فرستاد و با [[حمله]] [[سپاه]] مأمون، یارانش از گرد او متفرق شدند و دیباج به [[اسارت]] درآمد. او را از حجاز به نزد مأمون در [[خراسان]] فرستادند.<ref>تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۱۳.</ref>
[[علمای شیعه]] او را فردی [[شجاع]]، [[عابد]]، [[فاضل]] و [[محدث]] به شمار آورده‌اند و کسانی چون [[موسی بن سلمه]]، [[محمد بن ابی‌عمر]] و [[اسحاق بن موسی]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>قاموس الرجال، ج۸، ص۱۰۶.</ref> وی دارای مطلبی بود که از پدرش روایت کرده است.<ref>الذریعه، ج۲۴، ص۱۴۹.</ref> سرانجام وی در سال ۲۳۰ هـ در خراسان از [[دنیا]] رفت و مأمون خود بر او [[نماز]] گزارد<ref>الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۳۵۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۹۴.</ref>
محمد بن جعفر صادق، فرزند [[امام صادق]] {{ع}} [[عابد]] و [[پارسا]] که همه [[عمر]] را یک [[روز]] در میان [[روزه]] می‌گرفت. او بعد از [[شهادت]] پدرش، [[ادعای امامت]] نمود و [[مردم]] را به [[امامت]] خویش فراخواند. [[کنیه]] او [[ابو جعفر]] بود و بسیار مورد [[اطمینان]] و مورد [[احترام]] مردم بود. زمانی که امام جعفر صادق {{ع}} به شهادت رسیدند، گروهی از مردم، به [[اتفاق]] [[فرزندان]] [[محمد]]، به سرکردگی [[حسین بن حسن افطس]]، به او [[اصرار]] کردند که از [[مقام]] و موقعیت خویش استفاده کرده و [[قیام]] نماید و ادعای امامت کند. اصرارها چنان زیاد بود که [[محمد بن جعفر]]، قیام کرد و ادعای امامت نمود و دیگران نیز او را [[حمایت]] کردند و بسیاری از [[مردم]] [[حجاز]] با او به [[امارت]] [[بیعت]] کردند.
محمد بن جعفر صادق، فرزند [[امام صادق]] {{ع}} [[عابد]] و [[پارسا]] که همه [[عمر]] را یک [[روز]] در میان [[روزه]] می‌گرفت. او بعد از [[شهادت]] پدرش، [[ادعای امامت]] نمود و [[مردم]] را به [[امامت]] خویش فراخواند. [[کنیه]] او [[ابو جعفر]] بود و بسیار مورد [[اطمینان]] و مورد [[احترام]] مردم بود. زمانی که امام جعفر صادق {{ع}} به شهادت رسیدند، گروهی از مردم، به [[اتفاق]] [[فرزندان]] [[محمد]]، به سرکردگی [[حسین بن حسن افطس]]، به او [[اصرار]] کردند که از [[مقام]] و موقعیت خویش استفاده کرده و [[قیام]] نماید و ادعای امامت کند. اصرارها چنان زیاد بود که [[محمد بن جعفر]]، قیام کرد و ادعای امامت نمود و دیگران نیز او را [[حمایت]] کردند و بسیاری از [[مردم]] [[حجاز]] با او به [[امارت]] [[بیعت]] کردند.


خط ۱۹: خط ۲۵:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[امام جعفر صادق]] {{ع}}
* [[امام جعفر صادق]]{{ع}} (پدر)
*[[ام ولد]] (مادر)
* [[قیام محمد بن جعفر دیباج]]
* [[قیام محمد بن جعفر دیباج]]
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}
خط ۲۸: خط ۳۵:
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده:1100748.jpg|22px]] [[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱''']]
# [[پرونده:1100748.jpg|22px]] [[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش