←حرکت از بصره
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
[[ابراهیم]] [[تصمیم]] گرفت از بصره حرکت کند، یارانش از [[مردم بصره]] به او گفتند: در بصره بمان و [[سپاهیان]] خود را بفرست، پس اگر سپاهی با [[شکست]] روبه‌رو شد، آنان را با [[لشکر]] دیگری مدد کن که در این صورت جایگاه تو مایه [[ترس]] [[دشمن]] خواهد بود و [[اموال]] را جمع کن تا گام‌هایت استوراتر باشد، اما ابراهیم از بصره به سوی کوفه حرکت کرد. | [[ابراهیم]] [[تصمیم]] گرفت از بصره حرکت کند، یارانش از [[مردم بصره]] به او گفتند: در بصره بمان و [[سپاهیان]] خود را بفرست، پس اگر سپاهی با [[شکست]] روبه‌رو شد، آنان را با [[لشکر]] دیگری مدد کن که در این صورت جایگاه تو مایه [[ترس]] [[دشمن]] خواهد بود و [[اموال]] را جمع کن تا گام‌هایت استوراتر باشد، اما ابراهیم از بصره به سوی کوفه حرکت کرد. | ||
[[حجاج بن قتیبه]] گوید: هنگامی که خبرهای [[شکست]] نیروهای منصور پی در پی به او می‌رسید، من نزد او رفتم و بر او [[سلام]] کردم و این در حالی بود که خبر [[بصره]] و [[اهواز]] و [[فارس]] به او رسیده بود و [[سپاهیان]] ابراهیم قوت گرفته و در [[کوفه]] یکصد هزار نفر [[منتظر]] فریادی هستند تا بر او [[حمله]] کنند؛ دیدم او به خاطر این خبرها ایستاده و از شدت [[ناراحتی]] آرام ندارد و سخت پریشان است<ref>کامل ابن اثیر، ج۵، ص۵۶۵.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۴۱۹.</ref> | |||
== سپاهیان منصور == | == سپاهیان منصور == | ||