رابطه پیامبری با امامت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

در بعضی روایات فرق بین رسول و نبی را طور دیگر بیان کرده است که به یک [[حدیث]] اشاره می‌کنیم: در [[بصائر الدرجات]] از [[زراره]] [[روایت]] کرده که گفت: از [[امام صادق]] {{ع}} فرق میان «رسول»، «نبی» و «[[محدث]]» را پرسیدم، فرمود: رسول کسی است که [[فرشته]] را می‌بیند که از ناحیه پروردگارش رسالت می‌آورد و می‌گوید: پروردگارت به تو چنین و چنان دستور داده، و رسول در عین حال نبی هم هست.

[[پیامبر اسلام]] به خاطر [[جهان‌شمولی]] و [[جاودانگی دین اسلام]]، دارای هر سه مقام به صورت کامل‌تر بودند؛ یعنی [[حضرت]] در آن واحد چند کار و [[پست]] را از طرف خدا اداره می‌کردند، از طرفی [[مقام نبوت]] و [[رسالت]] را داشت: {{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا}}<ref>«و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.</ref> در این [[منصب]]، [[پیغمبر]] {{صل}} فقط واسطه ابلاغ است؛ مثلاً می‌گوید: [[نماز]] بخوانید، [[روزه]] بگیرید، [[حج]] به جا آورید، [[زکات]] بدهید و... این نوع ابلاغ، چون و چرا ندارد و در آن جای [[مشورت]] نیست و کم و زیاد هم نمی‌شود.

و از طرف دیگر، همان [[رهبری]] و [[پیشوایی]] و [[ریاست عامه]] را عهده‌دار بود، [[قرآن]] به [[صراحت]] [[پیغمبر اسلام]] را [[رئیس جامعه]] و مدیر [[اجتماع]] وسائس [[مسلمین]] معرفی می‌کند و [[آیه]] {{متن قرآن|أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> ناظر به همین [[مقام]] و [[شأن]] آن بزرگوار است. [[خداوند]] در این مقام به پیغمبر اسلام {{صل}} این [[حق]] را داده که هر طوری [[صلاح]] دید دستور دهد و [[مردم]] هم باید [[مطیع]] باشند، و از همین روست که مشورت می‌کند چنانچه در جنگ‌های [[بدر]] و [[احد]] با [[اصحاب]] مشورت می‌کرد، اما در [[احکام]] [[تبلیغی]] که [[وحی]] است؛ مثل [[حکم]] [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و... {{متن قرآن|أَطِيعُوا اللَّهَ}} جای مشورت نیست. و این یکی از تفاوت‌های [[مقام امامت]] با [[مقام نبوت]] و [[رسالت]] است.

و فرق سومی که امامت با [[نبوت]] و رسالت دارد این است که نبوت و رسالت پایان پذیر است و لذا پیغمبر اسلام، [[آخرین پیامبر]] است، اما امامت، دائمی و [[ابدی]] است و تا [[روز قیامت]] پایان ندارد، و از این‌رو پیغمبر اسلام در [[غدیر خم]] با [[فرمان الهی]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref> مقام امامت خود را برای پس از خود به [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} [[تفویض]] نمود و از علی {{ع}} به [[امام حسن]] و سپس [[امام حسین]] {{ع}} و... [[تفویض]] شده و امروز [[حضرت مهدی]] {{ع}} این [[مقام]] را تا [[روز قیامت]] دارند از همین روست که معقتدیم [[مقام امامت]]، همیشه پابرجاست و [[زمین]]، هیچ‌گاه خالی از [[حجت خدا]] نیست؛ اما [[نبوت]] و [[رسالت]] پس از [[رحلت پیامبر اسلام]]، خاتمه یافت.

از مجموع این بحث، تفاوت بین سه مقام، به‌خوبی روشن شد و نیز معلوم شد که [[پیغمبر اسلام]] دارای هر سه مقام بوده است و اگر [[دشمنان]] می‌گویند که [[شیعیان]]، علی را بالاتر از پیغمبر اسلام {{صل}} می‌دانند، [[کذب]] محض و [[افتراء]] است»<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[تجلی امامت (کتاب)|تجلی امامت]]، ص ۳۰.</ref>