بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
زهد در بعد عملی به معنای [[چشم پوشی]] از پاره‌ای [[لذت‌ها]] و [[تمتعات مادی]] است. تحقق جلوه عملی زهد در [[زندگی]] فرد، پایه‌های زهد روحی را در [[دل]] او مستحکم و [[استوار]] می‌سازد؛ از این رو، [[امیر مؤمنان]] در پاسخ کسی که از علت [[پوشیدن]] [[جامه]] کهنه و مندرس وی پرسیده بود، فرمود: {{متن حدیث|يَخْشَعُ لَهُ الْقَلْبُ وَ تَذِلُّ بِهِ النَّفْسُ وَ يَقْتَدِي بِهِ الْمُؤْمِنُونَ}}<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ۱۰۳.</ref>؛ با پوشیدن این جامه، دل [[خضوع]] می‌یابد و نفس رام می‌گردد و [[مؤمنان]] بدان [[تأسی]] می‌کنند. | زهد در بعد عملی به معنای [[چشم پوشی]] از پاره‌ای [[لذت‌ها]] و [[تمتعات مادی]] است. تحقق جلوه عملی زهد در [[زندگی]] فرد، پایه‌های زهد روحی را در [[دل]] او مستحکم و [[استوار]] می‌سازد؛ از این رو، [[امیر مؤمنان]] در پاسخ کسی که از علت [[پوشیدن]] [[جامه]] کهنه و مندرس وی پرسیده بود، فرمود: {{متن حدیث|يَخْشَعُ لَهُ الْقَلْبُ وَ تَذِلُّ بِهِ النَّفْسُ وَ يَقْتَدِي بِهِ الْمُؤْمِنُونَ}}<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ۱۰۳.</ref>؛ با پوشیدن این جامه، دل [[خضوع]] می‌یابد و نفس رام می‌گردد و [[مؤمنان]] بدان [[تأسی]] می‌کنند. | ||
[[فاطمه]] {{س}} به عنوان [[دختر رسول خدا]] {{صل}}؛ [[پیشوای مسلمانان]]، [[همسر]] امیر مؤمنان {{ع}}؛ [[حجت]] [[زمان]] و خود نیز به عنوان [[معصوم]] و [[حجت خدا]]، زهد و ساده‌زیستی را برگزید. این [[منش]] و روش در همه ابعاد زندگی او متجلی بود. در [[خانه]] [[پدر]]، در مهر و جهیزیه اندک، در خانه ساده همسر، در [[بخشش]] [[لباس]] [[عروسی]] و گلوبند با [[برکت]]؛ همان که گرسنه‌ای را [[سیر]] کرد، برهنه‌ای را پوشاند، [[فقیری]] را [[بی‌نیاز]] ساخت و بنده‌ای را [[آزاد]] کرد<ref>ر. ک: بحارالانوار، ج۴۳، ص۵۶ - ۵۷.</ref>؛ در چشمان به گودی نشسته‌اش بر اثر [[گرسنگی]]، در دستان پینه بسته‌اش و در لباس‌های غبارآلودش. در ادامه فصل با نمونه‌های عینی [[زهد]] در [[زندگی]] [[دختر پیامبر]] {{صل}} آشنا می‌شویم<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص ۸۶.</ref>. | [[فاطمه]] {{س}} به عنوان [[دختر رسول خدا]] {{صل}}؛ [[پیشوای مسلمانان]]، [[همسر]] امیر مؤمنان {{ع}}؛ [[حجت]] [[زمان]] و خود نیز به عنوان [[معصوم]] و [[حجت خدا]]، زهد و ساده‌زیستی را برگزید. این [[منش]] و روش در همه ابعاد زندگی او متجلی بود. در [[خانه]] [[پدر]]، در مهر و جهیزیه اندک، در خانه ساده همسر، در [[بخشش]] [[لباس]] [[عروسی]] و گلوبند با [[برکت]]؛ همان که گرسنه‌ای را [[سیر]] کرد، برهنه‌ای را پوشاند، [[فقیری]] را [[بی‌نیاز]] ساخت و بنده‌ای را [[آزاد]] کرد<ref>ر.ک: بحارالانوار، ج۴۳، ص۵۶ - ۵۷.</ref>؛ در چشمان به گودی نشسته‌اش بر اثر [[گرسنگی]]، در دستان پینه بسته‌اش و در لباس‌های غبارآلودش. در ادامه فصل با نمونه‌های عینی [[زهد]] در [[زندگی]] [[دختر پیامبر]] {{صل}} آشنا می‌شویم<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص ۸۶.</ref>. | ||
== [[بی‌رغبتی به دنیا]] == | == [[بی‌رغبتی به دنیا]] == | ||