تهامه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۷

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«تهامه» که برخی تلفظ صحیح آن را «تِهامَه» گفته‌اند^[۱] در لغت، از بن فعلی «ت ه‍ م» به معنای شدت گرما و سکون هوا است و از آنجا که هوای تهامه به شدت گرم و هوایش راکد است، بدان تهامه گفته‌اند. «تهم» به معنای تغییر کردن و نیز به صورت «تهمت» و «تهمتم» به معنای «سواحل پست واقع میان کوه و دریا» هم آمده است. بر این اساس، تهامه بواسطه تغییر هوایش و نیز ارتفاع پایین و مشرف به دریایش، تهامه خوانده شده است.^[۲] در تحدید این مکان، جغرافی‌دانان و صاحبنظران، اقوال مختلفی ارائه داده‌اند.^[۳] لکن بهترین تعریف برای تحدید تهامه این است که تهامه دشتی است در مشرق دریای سرخ که از عقبه -در اردن- تا المخا در یمن امتداد دارد. تهامه به دو بخش یمن و حجاز تقسیم می‌‌شود.^[۴] در یمن بدان تهامه یمن گفته می‌‌شود و آن سرزمینی است با روستاها و مزارع بسیار. در حجاز نیز این سرزمین به تهامه حجاز معروف است که سرزمینی خشک و کم آب است. این منطقه که اعم از مکه مکرمه، جده، عقبه است دارای دره‌های مشهوری است که آب سراوات حجاز و یمن، پس از عبور و مشروب کردن شان به دریا می‌‌ریزد. بسیاری از این دره‌ها، سرزمین‌هایی حاصلخیز با محصولات و مردم فراوانند که از جمله آنها می‌‌توان به نام وادی اضم (وادی المدینه)، وادی ینبع، وادی الصفراء، وادی أمج، مر الظهران، اللیث، قنونا، حلی، عتود، بیض، جازان، خلب، حرض، مور، زبید و بسیاری دیگر اشاره کرد.^[۵]

منابع

بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة

پانویس

↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۲۲.
↑ ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳-۶۴.
↑ جهت مطالعه برخی از این اقوال ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳.
↑ برخی آن را به تهامه یمن، تهامه عسیر، و تهامه حجاز تقسیم کردند.
↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۶۵-۶۶.

[1] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۲۲.

[2] ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳-۶۴.

[3] جهت مطالعه برخی از این اقوال ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳.

[4] برخی آن را به تهامه یمن، تهامه عسیر، و تهامه حجاز تقسیم کردند.

[5] بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۶۵-۶۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 ==مقدمه==
-تهامه که برخی تلفظ صحیح آن را «تِهامَه» گفته‌اند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۲۲.</ref> در لغت، از بن فعلی «ت ه‍ م» به معنای شدت [[گرما]] و سکون هوا است و از آنجا که هوای تهامه به شدت گرم و هوایش راکد است، بدان تهامه گفته‌اند. «تهم» به معنای [[تغییر]] کردن و نیز به صورت «[[تهمت]]» و «تهمتم» به معنای «سواحل [[پست]] واقع میان [[کوه]] و دریا» هم آمده است. بر این اساس، تهامه بواسطه تغییر هوایش و نیز ارتفاع پایین و مشرف به دریایش، تهامه خوانده شده است.<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳-۶۴.</ref> در تحدید این مکان، [[جغرافی‌دانان]] و صاحبنظران، اقوال مختلفی ارائه داده‌اند.<ref>جهت مطالعه برخی از این اقوال ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳.</ref> لکن بهترین تعریف برای تحدید تهامه این است که تهامه دشتی است در [[مشرق]] [[دریای سرخ]] که از [[عقبه]] -در [[اردن]]- تا المخا در [[یمن]] امتداد دارد. تهامه به دو بخش یمن و [[حجاز]] تقسیم می‌‌شود.<ref>برخی آن را به تهامه یمن، تهامه عسیر، و تهامه حجاز تقسیم کردند.</ref> در یمن بدان تهامه یمن گفته می‌‌شود و آن سرزمینی است با روستاها و مزارع بسیار. در حجاز نیز این [[سرزمین]] به تهامه حجاز معروف است که سرزمینی خشک و کم آب است. این منطقه که اعم از [[مکه مکرمه]]، [[جده]]، عقبه است دارای دره‌های مشهوری است که آب سراوات حجاز و یمن، پس از عبور و مشروب کردن شان به دریا می‌‌ریزد. بسیاری از این دره‌ها، سرزمین‌هایی حاصلخیز با محصولات و [[مردم]] فراوانند که از جمله آنها می‌‌توان به نام [[وادی]] [[اضم]] (وادی المدینه)، وادی [[ینبع]]، وادی [[الصفراء]]، وادی [[أمج]]، [[مر الظهران]]، اللیث، قنونا، حلی، عتود، [[بیض]]، جازان، خلب، حرض، مور، [[زبید]] و بسیاری دیگر اشاره کرد.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۶۵-۶۶.</ref>
+«تهامه» که برخی تلفظ صحیح آن را «تِهامَه» گفته‌اند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۲۲.</ref> در لغت، از بن فعلی «ت ه‍ م» به معنای شدت [[گرما]] و سکون هوا است و از آنجا که هوای تهامه به شدت گرم و هوایش راکد است، بدان تهامه گفته‌اند. «تهم» به معنای [[تغییر]] کردن و نیز به صورت «[[تهمت]]» و «تهمتم» به معنای «سواحل [[پست]] واقع میان [[کوه]] و دریا» هم آمده است. بر این اساس، تهامه بواسطه تغییر هوایش و نیز ارتفاع پایین و مشرف به دریایش، تهامه خوانده شده است.<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳-۶۴.</ref> در تحدید این مکان، [[جغرافی‌دانان]] و صاحبنظران، اقوال مختلفی ارائه داده‌اند.<ref>جهت مطالعه برخی از این اقوال ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۳.</ref> لکن بهترین تعریف برای تحدید تهامه این است که تهامه دشتی است در [[مشرق]] [[دریای سرخ]] که از [[عقبه]] -در [[اردن]]- تا المخا در [[یمن]] امتداد دارد. تهامه به دو بخش یمن و [[حجاز]] تقسیم می‌‌شود.<ref>برخی آن را به تهامه یمن، تهامه عسیر، و تهامه حجاز تقسیم کردند.</ref> در یمن بدان تهامه یمن گفته می‌‌شود و آن سرزمینی است با روستاها و مزارع بسیار. در حجاز نیز این [[سرزمین]] به تهامه حجاز معروف است که سرزمینی خشک و کم آب است. این منطقه که اعم از [[مکه مکرمه]]، [[جده]]، عقبه است دارای دره‌های مشهوری است که آب سراوات حجاز و یمن، پس از عبور و مشروب کردن شان به دریا می‌‌ریزد. بسیاری از این دره‌ها، سرزمین‌هایی حاصلخیز با محصولات و [[مردم]] فراوانند که از جمله آنها می‌‌توان به نام [[وادی]] [[اضم]] (وادی المدینه)، وادی [[ینبع]]، وادی [[الصفراء]]، وادی [[أمج]]، [[مر الظهران]]، اللیث، قنونا، حلی، عتود، [[بیض]]، جازان، خلب، حرض، مور، [[زبید]] و بسیاری دیگر اشاره کرد.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۶۵-۶۶.</ref>
 == منابع ==