بئر رومه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'منتهی علیه' به 'منتهی‌الیه')
جز (جایگزینی متن - '،-' به '-')
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
این [[چاه]] در منطقه [[عقیق]] [[مدینه]] واقع است<ref>ابن فقیه، البلدان، ص۸۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۹.</ref> و چاهی است که هنوز هم در منتهی‌الیه [[حره]] [[غربی]] مدینه، چاهی شناخته شده و معروف است. گفته شده که [[رسول خدا]]{{صل}} از آب آن نوشید<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۰.</ref>و بدان چاه -که از آن مردی از [[بنی غفار]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۹.</ref> یا [[مزینه]] بود و در قبال دریافت مبلغی [[پول]]، آب می‌‌داد،- نظری افکند و فرمود: «چه [[صدقه]] و [[وقف]] خوبی است که [[مسلمانی]] این چاه را از این مرد بخرد و بر [[مسلمانان]] وقف کند». پس [[عثمان]] آن را خرید و وقف کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۲.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۸۱.</ref>
این [[چاه]] در منطقه [[عقیق]] [[مدینه]] واقع است<ref>ابن فقیه، البلدان، ص۸۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۹.</ref> و چاهی است که هنوز هم در منتهی‌الیه [[حره]] [[غربی]] مدینه، چاهی شناخته شده و معروف است. گفته شده که [[رسول خدا]]{{صل}} از آب آن نوشید<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۰.</ref>و بدان چاه -که از آن مردی از [[بنی غفار]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۹.</ref> یا [[مزینه]] بود و در قبال دریافت مبلغی [[پول]]، آب می‌‌داد- نظری افکند و فرمود: «چه [[صدقه]] و [[وقف]] خوبی است که [[مسلمانی]] این چاه را از این مرد بخرد و بر [[مسلمانان]] وقف کند». پس [[عثمان]] آن را خرید و وقف کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۲.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۸۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۹

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

این چاه در منطقه عقیق مدینه واقع است[۱] و چاهی است که هنوز هم در منتهی‌الیه حره غربی مدینه، چاهی شناخته شده و معروف است. گفته شده که رسول خدا(ص) از آب آن نوشید[۲]و بدان چاه -که از آن مردی از بنی غفار[۳] یا مزینه بود و در قبال دریافت مبلغی پول، آب می‌‌داد- نظری افکند و فرمود: «چه صدقه و وقف خوبی است که مسلمانی این چاه را از این مرد بخرد و بر مسلمانان وقف کند». پس عثمان آن را خرید و وقف کرد.[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. ابن فقیه، البلدان، ص۸۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۹.
  2. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۰.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۹۹.
  4. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۹۲.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۸۱.