یزید بن حجیه تیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سواره نظام' به 'سواره‌نظام')
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
یزید بن حجیه تیمی از نیروهای سواره [[نظام]] و از [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در جنگ‌های [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت جنگید و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} او را به فرمانداری ری و [[دستبی]]<ref>دستی شهر بزرگی میان ری و همدان است.</ref> گمارد. اما وی در موقع فرمانداریش بر دستبی و [[ری]] [[خیانت]] کرد و از [[اموال بیت‌المال]] [[سرقت]] نمود<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۴۱.</ref>.
یزید بن حجیه تیمی از نیروهای [[سواره‌نظام]] و از [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در جنگ‌های [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت جنگید و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} او را به فرمانداری ری و [[دستبی]]<ref>دستی شهر بزرگی میان ری و همدان است.</ref> گمارد. اما وی در موقع فرمانداریش بر دستبی و [[ری]] [[خیانت]] کرد و از [[اموال بیت‌المال]] [[سرقت]] نمود<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۴۱.</ref>.


چون خبر آن به امیرالمؤمنین علی{{ع}} رسید او را به [[کوفه]] احضار کرد و به [[زندان]] انداخت و خادمی به نام سعد را مراقب او کرد. یزید، [[خادم]] را زیر نظر گرفت. همین که سعد به [[خواب]] رفت، وی گریخت و به [[معاویه]] پیوست. او در این باره دو [[بیت]] سرود که مضمون آنها چنین است:
چون خبر آن به امیرالمؤمنین علی{{ع}} رسید او را به [[کوفه]] احضار کرد و به [[زندان]] انداخت و خادمی به نام سعد را مراقب او کرد. یزید، [[خادم]] را زیر نظر گرفت. همین که سعد به [[خواب]] رفت، وی گریخت و به [[معاویه]] پیوست. او در این باره دو [[بیت]] سرود که مضمون آنها چنین است:

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۱

مقدمه

یزید بن حجیه تیمی از نیروهای سواره‌نظام و از یاران امیرالمؤمنین (ع) بود و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب آن حضرت جنگید و امیرالمؤمنین (ع) او را به فرمانداری ری و دستبی[۱] گمارد. اما وی در موقع فرمانداریش بر دستبی و ری خیانت کرد و از اموال بیت‌المال سرقت نمود[۲].

چون خبر آن به امیرالمؤمنین علی(ع) رسید او را به کوفه احضار کرد و به زندان انداخت و خادمی به نام سعد را مراقب او کرد. یزید، خادم را زیر نظر گرفت. همین که سعد به خواب رفت، وی گریخت و به معاویه پیوست. او در این باره دو بیت سرود که مضمون آنها چنین است:

به سعد خیانت کردم و از وی گریختم و کسی را برگزیدم که از او بهتر بود. وقتی سعد خفته بود، وی را فریب دادم و گریختم. سعد، نوجوانی کم سن و سال است و می‌شد او را فریب داد.

یزید ابتدا به شهر رقه آمد. چنین مرسوم شده بود که هر کس از حضرت علی(ع) می‌گریخت و می‌خواست به معاویه بپیوندد، اول به رقه در منطقه «جزیره» می‌رفت تا اینکه معاویه به او اجازه ورود بدهد. رقه و قرقیسیا و رُها و حران در جزیره از متصرفات معاویه بود و ضحاک بن قیس فهری حاکم آن نواحی از سوی وی بود. بقیه منطقه جزیره شامل هیت و عانات و نصیبین و دارا و آمِد و سنجار نیز در قلمرو امیرالمؤمنین علی(ع) بود و مالک اشتر قبل از حرکت به مصر و شهادتش، حکمران این مناطق بود. مالک و ضحاک هر ماه با هم در جنگ بودند.

یزید بن حجیه وقتی در رقه بود، اشعاری سرود و در آن حضرت را نکوهش کرد و اظهار داشت که از دشمنان امیرالمؤمنین است. وقتی خبر اشعار او به حضرت امیر(ع) رسید، به او نفرین کرد و فرمود: «خداوندا! یزید بن حجیه اموال مسلمانان را برداشت و گریخت و به قوم فاسق پیوست. نیرنگ وی را از ما برطرف کن و جزای ظالمان را به او بده»[۳].

یکی از پسر عموهایش برای او نامه نوشت و او را ملاقات کرد، اما او پاسخ بی‌محتوایی داد و بر راه خود که مخالفت با امیرالمؤمنین (ع) بود ادامه داد و خسران ابدی را برای خود خرید[۴].

منابع

پانویس