←عصمت قبل از تصدی منصب امامت (از ابتدای تولد)
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
باید توجه داشت که این [[روایت]] در کتابی مانند [[عیون اخبار الرضا]] {{ع}} است، و برخورد [[شیخ صدوق]] با [[روایات]] این کتاب به گونه‌ای است که اگر روایتی را قبول نداشته، درباره آن اظهارنظر و نپذیرفتن خود را [[اعلان]] کرده است. از این رو، می‌توان این روایت را پذیرفته ایشان دانست. | باید توجه داشت که این [[روایت]] در کتابی مانند [[عیون اخبار الرضا]] {{ع}} است، و برخورد [[شیخ صدوق]] با [[روایات]] این کتاب به گونه‌ای است که اگر روایتی را قبول نداشته، درباره آن اظهارنظر و نپذیرفتن خود را [[اعلان]] کرده است. از این رو، می‌توان این روایت را پذیرفته ایشان دانست. | ||
البته عبارات ایشان در این باره با یکدیگر هم‌نوا نیستند؛ به گونه‌ای که برخی مبهم‌اند و خواننده را به نتیجه نمی‌رسانند. برای نمونه می‌توان به عبارت زیر اشاره کرد که ایشان در توصیف [[پیامبران]]، [[رسولان]]، [[امامان]] و | البته عبارات ایشان در این باره با یکدیگر هم‌نوا نیستند؛ به گونه‌ای که برخی مبهم‌اند و خواننده را به نتیجه نمی‌رسانند. برای نمونه می‌توان به عبارت زیر اشاره کرد که ایشان در توصیف [[پیامبران]]، [[رسولان]]، [[امامان]] و ملائکه می‌نویسد:<ref>{{عربی|و اعتقادنا فيهم انهم معصومون موصوفون بالكمال و التمام و العلم من اوائل أمورهم الى اواخرها لا يوصفون في شيء من أحوالهم بنقص و لا عصيان و لا جهل}} محمد بن علی بن حسین (شیخ صدوق)، الاعتقادات، ص۷۰.</ref>؛ [[اعتقاد]] ما درباره آنان این است که [[معصوم]]، موصوف به کمال و تمام و [[علم]]، از آغاز امورشان تا انجام آن‌اند. در هیچ حالتی از حالاتشان، متصف به [[نقص]] و [[گناه]] و [[جهل]] نمی‌شوند». | ||
{{عربی|و اعتقادنا فيهم انهم معصومون موصوفون بالكمال و التمام و العلم من اوائل أمورهم الى اواخرها لا يوصفون في شيء من أحوالهم بنقص و لا عصيان و لا جهل}} | |||
در این عبارت، به [[درستی]] روشن نیست که مراد او از کلماتی مانند {{عربی|اوائل امورهم يا احوالهم}} چیست. آیا مراد از آنها امر و حال [[نبوت]] و [[امامت]] است یا مطلق ادوار [[زندگی]] ایشان؟ | در این عبارت، به [[درستی]] روشن نیست که مراد او از کلماتی مانند {{عربی|اوائل امورهم يا احوالهم}} چیست. آیا مراد از آنها امر و حال [[نبوت]] و [[امامت]] است یا مطلق ادوار [[زندگی]] ایشان؟ | ||