عصمت از نسیان: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[لزوم]] ان‌شاءالله گفتن، برای [[پیامبر]] هنگام [[یاد خدا]] پس از برطرف شدن فراموشی: {{متن قرآن|وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۵۹.</ref>.

غالب پیروان اهل سنت اعم از متکلمان، مفسران و محدثان ایشان، عصمت از نسیان را برای پیامبران و حتی پیامبر خاتم {{صل}} لازم نمی‌دانند. دلیل این مساله نیز برگرفته از [[روایات]] جعلی یا همان [[اسرائیلیات]] است که در برخی [[منابع اهل سنت]] به وفور نقل شده است. به عنوان نمونه در [[صحیح مسلم]] روایات متعددی درباره [[فراموشی]] [[قرآن]] از سوی پیامبر خاتم{{صل}} نقل شده است که از باب نمونه به این مورد اشاره می‌‌کنیم: «[[عایشه]] می‌‌گوید: [[پیامبر]] صدای قرائت شخصی را از [[مسجد]] شنید و فرمود: [[خدا]] او را [[رحمت]] کند که مرا به یاد آیه‌ای از قرآن انداخت که آن را فراموش کرده بودم»<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: کَانَ النَّبِیُّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَسْتَمِعُ قِرَاءَةَ رَجُلٍ فِی الْمَسْجِدِ، فَقَالَ: «رَحِمَهُ اللهُ لَقَدْ أَذْکَرَنِی آیَةً کُنْتُ أُنْسِیتُهَا}}، صحیح مسلم، مسلم بن الحجاج القشیری، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا، ج ۱، ص۵۴۳، ح ۷۸۸.</ref>؛ همچنین در [[صحیح بخاری]] نیز روایات جعلی متعدد دیگری از ابوهریره وارد شده که متضمن فراموشی [[نماز]] توسط پیامبر است. <ref>ر.ک: صحیح بخاری، محمد بن‏ اسماعیل بخاری‏، تحقیق: مصطفی دیب البغا، دار ابن کثیر، بیروت، ۱۴۰۷هـ ق / ۱۹۸۷م، چاپ سوم، ج ۵، ص۲۲۴۹، کتاب الأدب، باب ۴۵، ح ۵۷۰۴.</ref>

[[اعتماد]] به [[راویان]] چنین احادیثی موجب پذیرش این [[احادیث]] از سوی [[محدثان]] و دیگر علمای [[اهل سنت]] شده تا جایی که این روایات در موارد بسیاری مبانی [[اعتقادی]] و [[کلامی]] [[پیروان]] اهل سنت را تشکیل داده است.

== جمع بندی ==