اسحاق بن محمد نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = اسحاق بن محمد نخعی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابویعقوب اسحاق بن محمد بن احمد بن ابان نخعی احمر کوفی اهل کوفه و از فرزندان حارث نخعی، برادر مالک اشتر...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۵: خط ۵:
برخی [[عالمان شیعه]] و [[سنی]] نخعی را [[دروغگو]]، جاعل [[حدیث]] و دارای [[عقیده]] [[پلید]] دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[نجاشی]] هم [[روایات]] وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را [[معدن]] تخلیط می‌‌داند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.</ref>
برخی [[عالمان شیعه]] و [[سنی]] نخعی را [[دروغگو]]، جاعل [[حدیث]] و دارای [[عقیده]] [[پلید]] دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.</ref> [[نجاشی]] هم [[روایات]] وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را [[معدن]] تخلیط می‌‌داند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.</ref>


آثار او عبارت‌اند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> و الصراط (در [[توحید]])<ref>الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.</ref> اسحاق در سال ۲۸۶ هـ [[وفات]] یافت.<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۲.</ref>
آثار او عبارت‌اند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.</ref> و الصراط (در [[توحید]])<ref>الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.</ref> اسحاق در سال ۲۸۶ هـ [[وفات]] یافت <ref>لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۷۲.</ref>


==جستارهای وابسته ==
==جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹

آشنایی اجمالی

ابویعقوب اسحاق بن محمد بن احمد بن ابان نخعی احمر کوفی اهل کوفه و از فرزندان حارث نخعی، برادر مالک اشتر بود.[۱] به اسحاق از آن جهت احمر می‌‌گفتند که مرض برص (پیسی) داشت و بدنش را رنگ می‌‌کرد.[۲] ابویعقوب رئیس فرقه اسحاقیه[۳] در مدائن بود و درباره حضرت علی و سایر امامان(ع) مبالغه می‌‌کرد و از غلات به شمار می‌‌رفت. وی از افرادی چون عبیدالله بن محمد عیشی و ابراهیم بن بشار رمادی روایت کرده و راویانی مانند ابن مرزبان و ابوسهل قطان از وی روایت نقل کرده‌اند و محمد بن خلف وکیع و محمد بن داود بن جراح در باب الکوفه بغداد شاگرد او بوده‌اند.[۴]

برخی عالمان شیعه و سنی نخعی را دروغگو، جاعل حدیث و دارای عقیده پلید دانسته‌اند.[۵] نجاشی هم روایات وی را مشکوک توصیف کرده و خود او را معدن تخلیط می‌‌داند، از آن رو که باکی ندارد از چه کسی، چه چیزی را نقل کند.[۶]

آثار او عبارت‌اند از: اخبار السیّد؛ مجالس هشام التخلیط[۷] و الصراط (در توحید)[۸] اسحاق در سال ۲۸۶ هـ وفات یافت [۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.
  2. الوافی بالوفیات، ج۸، ص۴۲۲.
  3. اسحاقیه فرقه ای از کیسانیه و یا نصیریه هستند که معتقد به حلول خدا در علی(ع) می‌باشند التعریفات جرجانی، ص۳۸؛ دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۰.
  4. لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.
  5. معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۲۹.
  6. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸ و ج۲، ص۲۲۳.
  7. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.
  8. الاعلام، ج۱، ص۲۹۵.
  9. لسان المیزان، ج۱، ص۳۷۰.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۲.