حدیث تهنیت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = حدیث | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
روز [[غدیر خم]]، پس از [[نصب]] [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} به [[خلافت]]، کسانی آمدند و به آن [[حضرت]]، [[ولایت|ولایتش]] را تهنیت گفتند، یا با عبارت {{عربی|لیهنئک یا بن أبی طالب}}<ref>بر تو گوارا باد، ای پسر ابو طالب.</ref> یا با تعبیر "بخّ بخّ" که مرادف "به‌به" و تبریک و تهنیت‌گویی است. از جملۀ آنان [[عمر بن خطاب]] بود که گفت: {{عربی|بَخْ بَخْ لَكَ يَا عَلِيُّ أَصْبَحْتَ مَوْلَايَ وَ مَوْلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ }} و این تهنیت‌گویی‌ها به امر [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} بود. [[دستور]] داد برای [[امام علی|علی]] {{ع}} خیمه‌ای زدند و از [[مسلمانان]] خواست دسته دسته وارد شده و به آن [[حضرت]] تبریک بگویند و به عنوان [[امام علی|امیر المؤمنین]] بر او [[سلام]] کنند<ref>ارشاد، ج۱ ص ۱۷۶</ref> هرچند برخی از آن تهنیت‌گویان چندی بعد به [[مخالفت]] پرداختند و او را از [[خلافت]] [[محروم]] کردند، که [[عمر]] یکی از آنان بود. [[ابوبکر]]، [[عثمان]]، [[طلحه]]، [[زبیر]] هم از پیشتازان در آن تهنیت‌گویی بودند. [[علامه امینی]] از منابع متعدد [[اهل سنت]]، تهنیت‌گویی به آن [[حضرت]] را [[نقل]] می‌کند "حدود ۶۰ مأخذ"<ref>الغدیر، ج ۱ ص ۲۷۳ نیز فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۸۴</ref> و آن را در [[ارتباط]] با [[عید]] بودن [[روز غدیر]] مورد بحث قرار می‌دهد. این تهنیت‌گویی، [[دلیل]] آن است که آنان از [[حدیث غدیر]] و کلمه "[[مولی]]" مفهوم [[خلافت]] و [[رهبری]] را فهمیدند و بر این [[منصب]] مهم تبریک گفتند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۰۷.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[رده:فضائل امام علی]] | [[رده:فضائل امام علی]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
[[رده:احادیث نامدار]] | |||
[[رده:احادیث امامت]] | |||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰
مقدمه
روز غدیر خم، پس از نصب امیر المؤمنین (ع) به خلافت، کسانی آمدند و به آن حضرت، ولایتش را تهنیت گفتند، یا با عبارت لیهنئک یا بن أبی طالب[۱] یا با تعبیر "بخّ بخّ" که مرادف "به‌به" و تبریک و تهنیت‌گویی است. از جملۀ آنان عمر بن خطاب بود که گفت: بَخْ بَخْ لَكَ يَا عَلِيُّ أَصْبَحْتَ مَوْلَايَ وَ مَوْلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ و این تهنیت‌گویی‌ها به امر پیامبر خدا (ص) بود. دستور داد برای علی (ع) خیمه‌ای زدند و از مسلمانان خواست دسته دسته وارد شده و به آن حضرت تبریک بگویند و به عنوان امیر المؤمنین بر او سلام کنند[۲] هرچند برخی از آن تهنیت‌گویان چندی بعد به مخالفت پرداختند و او را از خلافت محروم کردند، که عمر یکی از آنان بود. ابوبکر، عثمان، طلحه، زبیر هم از پیشتازان در آن تهنیت‌گویی بودند. علامه امینی از منابع متعدد اهل سنت، تهنیت‌گویی به آن حضرت را نقل می‌کند "حدود ۶۰ مأخذ"[۳] و آن را در ارتباط با عید بودن روز غدیر مورد بحث قرار می‌دهد. این تهنیت‌گویی، دلیل آن است که آنان از حدیث غدیر و کلمه "مولی" مفهوم خلافت و رهبری را فهمیدند و بر این منصب مهم تبریک گفتند[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بر تو گوارا باد، ای پسر ابو طالب.
- ↑ ارشاد، ج۱ ص ۱۷۶
- ↑ الغدیر، ج ۱ ص ۲۷۳ نیز فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۸۴
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۰۷.