[[ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم]] [[قمی]]<ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه)، ص۱۶۸.</ref> و از [[اصحاب امام حسن عسکری]] {{ع}} بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است. <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۲۸.</ref> از محضر [[احمد بن محمد بن یحیی]]، [[حمدان بن سلیمان]] و [[حسین بن احمد بن یحیی بن عمران]] [[حدیث]] آموخت. <ref>اختیار معرفه الرجال، ص۳ و ۳۰۷ و ۵۰۵.</ref> [[علمای رجال]] [[شیعه]] او را [[فقیه]] محدثی [[ثقه]]، [[کثیرالحدیث]] و صحیح‌الروایه دانسته‌اند. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۶.</ref> جماعتی از بزرگان و [[محدثان شیعه]] همچون [[علی بن حسین بن موسی]] و [[محمد بن حسن بن ولید]] از او [[روایت]] کرده‌اند. <ref>لسان المیزان، ج ۱، ص۱۳۶.</ref> [[اشعری]] آثاری چون المقت والتوبیخ<ref>معالم العلما، ص۱۵.</ref> و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تألیف کرد که [[احمد بن جعفر بن سفیان]] آن را روایت نموده است. وی در [[سال ۳۰۶ هجری]] در [[سفر حج]] و در منطقه قرعاء (محلی بین [[کوفه]] و [[مکه]]) از [[دنیا]] رفت<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۲۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۷۲.</ref>
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲''']]
