حسین بن سعید اهوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر القرآن' به 'تفسیر القرآن')
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
خط ۱۴: خط ۱۴:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۶

مقدمه

ابومحمد حسین بن سعید بن حماد بن سعید اهوازی کوفی قمی. خاندان وی اهل کوفه و از موالی امام سجاد (ع) بودند. او همراه برادرش حسن بن سعید اهوازی به اهواز و سپس قم منتقل شدند و در قم درگذشت.[۱] حسین در شمار صحابی امامان بزرگوار حضرت رضا، امام جواد و امام هادی (ع) قرار داشت[۲] و از آنها روایت دارد.[۳] همچنین از عثمان بن عیسی، فضالة بن ایوب و ابن ابی عمیر روایت کرده و نامش در سند بیش از پنج هزار روایت آمده است.[۴]

حسین همچون برادرش حسن از محدثان موثق و از بزرگان امامیه و فقیه آنان به شمار می‌‌رفت که به اتفاق هم سی کتاب تألیف کردند که عبارت‌اند از: «الوضوء»، «الصلاة»، «الزکاة»، «الصوم»، «الحج»، «النکاح»، «الطلاق»، «العتق» و «التدبیر و المکاتبه الأیمان» و «النذور التجارات» و «الاجارات الخمس الشهادات الصید» و الذبائح المکاسب الأشربه الزیارات التقیه الردّ علی الغلاة المناقب المثالب الزهد المروّه حقوق المؤمنین و فضلهم تفسیر القرآن الوصایا الفرائض الحدود الدیات الملاحم و الدعاء. افرادی چون حسین بن حسن بن ابان، احمد بن محمد بن عیسی و احمد برقی کتب او را نقل کرده اند[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الفهرست (طوسی)، ص ۵۸.
  2. رجال الطوسی، ص ۳۷۲، ۴۰۰ و ۴۱۲.
  3. الفهرست، ص (طوسی) ۵۸.
  4. معجم رجال الحدیث، ج5، ص ۲۴۳.
  5. رجال النجاشی، ج1، ص ۱۷۱.
  6. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۲۷۱-۲۷۲.